Obrázky na stránke
PDF
ePub

CLVII. 173. Quid ad ueram resurrectionis fidem uel Plato uel Labeo uel etiam Varro conferre sibi potuerint, si opiniones eorum in unam conuenissent sententiam. CLVIII. 174. De aeterna felicitate ciuitatis dei sabbatoque 5 perpetuo.

10

15

CLVIIII. 175. Quomodo dicat Matthaeus centurionem ad dominum accessisse pro puero suo, cum Lucas dicat quod amicos ad eum miserit.

CLX. 176. Quomodo Matthaeus Marco congruat de uirga, quam secundum Matthaeum dicit dominus non ferendam, secundum Marcum autem solam ferendam.

CLXI. 177. Quomodo quod Matthaeus et Marcus dicunt post sex dies factum Lucas dicit post octo.

CLXII. 178. De alabastro ungenti quomodo non repugnet Matthaeo et Marco dicentibus: ante biduum paschae Iohannes qui dicit: ante sex dies.

CLXIII. 179. De hora dominicae passionis quemadmodum non inter se dissentiant Marcus qui dicit: hora tertia et Iohannes qui dicit: hora quasi sexta.

20 CLXIIII. 180. De latronum insultatione quomodo non repugnent Matthaeus et Marcus Lucae, qui dixit unum eorum insultasse, alterum credidisse.

25

CLXV. 181. Quod apud quattuor euangelistas inueniatur decies commemoratum dominum uisum esse ab hominibus post resurrectionem.

CLXVI. 182. Quod in tribus actiuae, in Iohannis autem euangelio dona contemplatiuae uirtutis eluceant idoneis dinoscere; et quia non perfecte, sed ex parte sit, ideo sic manebit donec ueniat.

30 CLXVII. 183. De id quod ait nemo nouit filium nisi pater

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

CLXVIII. 184. De pueris sedentibus in foro et clamantibus

ad illos qui nec humiliari cum Iohanne nec cum Christo gaudere uoluerunt; ubi quae sit uera ciborum parsimonia pulcherrima oratio.

[185. De uoracitate etiam in uilissimis cibis uitanda.] CLXVIIII. 186. De impossibilitate ieiunandi sub praesentia sponsi; ubi duo ieiunii genera probat, unum tribulationis, aliud gaudii.

CLXX. 187. De homine, qui descendebat ab Hierusalem in Hiericho et cetera.

CLXXI. 188. Quod Martha excipiens illum in domo sua significet ecclesiam ut nunc est, Maria uero ut erit in futuro. CLXXII. 189. De illo qui media nocte petiit ab amico tres panes.

CLXXIII. 190. De pane et pisce et ouo.
CLXXIIII. 191. De id quod ait discipulis nolite in sub-

5

10

15

lime tolli; et de hydropico uel de muliere curuata. CLXXV. 192. De uilico, quem dominus suus eiciebat de uilicatu. CLXXVI. 193. De illo qui in tecto est et qui in agro et cetera. CLXXVII. 194. De duobus in lecto et duabus molentibus et 20 duobus in agro.

CLXXVIII. 195. De iudice iniquo, quem uidua interpellabat;

ubi dat regulam intellegendi comparationis diuersitate. [196. De eo quod ait dominus: orate ne fiat fuga uestra hieme uel sabbato.]

CLXXVIIII. 197. De camelo per foramen acus transituro. CLXXX. 198. De eo quod scriptum est de domino: finxit

se longius ire; ubi multipliciter disputat pro ueris significationibus contra mendacium.

25

CLXXXI. 199. Item de mendacii generibus VIII; ubi et de so sancto Firmo ait episcopo.

CLXXXII. 200. Contra eos qui ad mentiendum uelut patroci

[blocks in formation]

5

nantia sibi de scripturis exempla proponunt, ut de obstetricibus Hebraeorum et Raab Hierichuntina.

CLXXXIII. 201. Contra diuersos, qui uariis modis sua nituntur excusare peccata, ex quibus nulla impunita esse posse confirmat.

CLXXXIIII. 202. De id quod apostolus ait mente seruio legi dei et cetera.

CLXXXV. 203. Vtrum aliud sit anima, aliud spiritus, an utroque nomine res una uocetur.

10 CLXXXVI. 204. Quod antiquos iustos caput Christus uelut manum praemiserit nasciturus.

15

CLXXXVII. 205. Vt christiani scholastici soloecismos quorundam pie tolerent sacerdotum.

CLXXXVIII. 206. De humilitate gallinae illius, cuius blandas alas refugientes superbi praeda fiunt alitibus. CLXXXVIIII. 207. De statutis nostris sine tristitia, si necessitas euenerit, immutandis.

CXC. 208. Quemadmodum cathecizandus sit qui uult fieri christianus.

20 CXCI. 209. Quod non sit contrarius apostolus dicens: peccantes coram omnibus argue domino dicenti: corripe eum inter te et ipsum; et de his qui cum in unam partem procliuiter ire coeperint, non respiciunt alia diuinae auctoritatis testimonia; tenendum igitur modum praecipit, ut nec diligentiae obtentu quis saeuiat nec sub patientiae colore torpescat.

25

CXCII. 210. Non faciendos homines male securos, ut propter rectam fidem, etiam si in criminibus perdurauerint, non damnentur.

30 CXCIII. 211. Qui sint prophetae, de quibus ait apostolus: secundo prophetas.

[blocks in formation]

CXCIIII. 212. Quae sint obsecrationes, orationes, postulati gratiarum actiones, quas ad Timotheum dicit apos CXCV. 213. De quod ait Lucas oculi eorum teneban ne eum agnoscerent; et Marcus: apparuit

quit, eis in alia effigie.

CXCVI. 214. De gladio, qui Mariae animam pertransiit. CXCVII. 215. Agens de baptismo quaestionem quan euangelio proposuit soluit, id est quomodo non sit trarium: qui mecum non est contra me es dicto: qui contra uos non est pro uobis est. CXCVIII. 216. Comparationem facit de Cornelio et de aeg CXCVIIII. 217. Obiectionem Donatistarum, utrum ge

filios baptismus Christi in parte Donati an non ger soluit.

CC. 218. Quod etiam male conuersantes catholicos ipsa ger quae et Simonem.

CCI. 219. Quod catholica generet etiam per malos tam per uteros ancillarum.

CCII. 220. Vtrum aput haereticos fiat necne remissio p torum, et Simoni in baptismo sint remissa peccata quomodo non sit contrarium: Christum indul et spiritus disciplinae effugiet fictum. CCIII. 221. Quod sine caritate peccata redeant quae di fuerant probat per seruum, cui omne debitum dimi dominus suus.

CCIIII. 222. De baptizando cui periculum mortis imm et habeat inimicum, quem iniquissime oderit. CCV. 223. Quod baptismus dei sit et ecclesiae, ubicumqu uentus fuerit.

CCVI. 224. Quod ecclesia pariat siue per se siue per a larum uterum de semine uiri sui; ubi ponit si tudinem de Esau et Aser.

1 cf. I Tim. 2, 1

3 Luc. 24, 16

9 Matth. 12, 30 10 Marc. 9, 39 21 Gal. 3, 27

4 Marc. 16, 1

22 Sap. 1,

26 suus ante periculum add. V; om. G tus V

28 inuentus G:

CCVII. 225. Quod antiqua res sit ecclesia, in aliis habens animalem portionem, in aliis spiritalem.

CCVIII. 226. Quomodo generet ecclesia bonos et malos tamquam per se ipsam Rebecca geminos.

CCVIIII. 227. Quod propterea dominus non aperuit Cypriano sententiam, quam postea plenario concilio patefecit, ut eius plenius caritas appareret.

CCX. 228. Quod sicut intus quod diaboli est arguendum est, sic et foris quod Christi est agnoscendum sit.

16 CCXI. 229. Quod non ita sibi baptismus uerus succedere possit, sicut falsae fidei uera succedit.

15

20

25

CCXII. 230. De bonorum morum haeretico et catholico

criminoso.

CCXIII. 231. Quod aqua baptismatis et intra ecclesiam saluet et extra ecclesiam damnet.

CCXIIII. 232. Quod multis lupis interius insidiantibus et multis ouibus exterius errantibus sciat dominus qui sunt eius.

CCXV. 233. Quod sub eodem baptismo peccata dimittantur propter uinculum caritatis, sub quo tenebantur propter sacrilegium dinisionis.

CCXVI. 234. Quod sacramentum baptismi et in malo et in bono homine sit aequale.

CCXVII. 235. Quod caritate sancti Cypriani hi qui per illius sententiam se uolunt excusare damnentur.

CCXVIII. 236. Quod ut in pessimis catholicis correctis baptisma non incipit adesse quod deerat, sed prodesse quod inerat, sic et in haereticis.

CCXVIIII. 237. Quae sint tenebrae exteriores.

20 CCXX. 238. Quae sit latitudo et longitudo et altitudo et profundum quod ait apostolus.

CCXXI. 239. Vtrum parentes baptizatis paruulis suis noceant, cum eos daemoniorum sacrificiis sanare conantur, et si

30 cf. Eph. 3, 18

6 conchilio V Vit. 2, 13)

24 quod G: quando V (quomodo? cf. Vict.

« PredošláPokračovať »