X. Quomodo mente sui recordante seque intelligente
diligente trinitas fiat.

imaginem Trinitatis et ipsam Trinitatem.

1046
1047

XI. An et præsentium sit memoria.

1018

XII. Trinitas in mente eo est imago Dei, quo memi-
nit, intelligit et diligit Deum, quod est sapientia.
XIII. Quomodo Dei oblivisci et meminisse quis possit. 1049
XIV. Mens se recte diligendo diligit Deum, quem si
non diligat, se ipsam odisse dicenda est. Mens etiam
infirma et erraus pollet semper memoria et intel-
lectu et amore sui. Ad Deum convertatur, ut ipsius
recordando, eumque intelligendo et diligendo
beata sit.

XV. Anima tametsi beatitudinem speret, non tamen
reminiscitur beatitudinis amisse, sed Dei reminisci-
tur et regularum justitiæ. Regulæ immutabiles bene
vivendi, etiam impiis notæ.

Ibid

1089

1051

XVI. Imago Dei quomodo reformatur in homine. 1052-1053
XVII. Imago Dei in mente quomodo renovetur, donec
perfecta sit in ea similitudo Dei in beatitudine.
XVIII. Sententia Joannis an intelligenda de futura no-
stra similitudine cum Filio Dei ipsa etiam immor-
talitate corporis.

XXVIII. Conclusio libri, cum precatione et excusatione
de multiloquio.

109,

1054

1033

APPENDIX TOMI OCTAVI OPERUM S. AUGUSTINI, IN QUA
SUBDITITIA QUÆDAM OPUSCULA EXHIBENTUR.
ADMONITIO IN TRACTATUM ADVERSUS QUINQUE BÆRESES. Ibid.
ADVERSUS QUINQUE HÆRESES, seu CONTRA HOSTIUM

1099-1100

XIX. Joannes potius intelligendus de perfecta nostra
similitudine cum Trinitate in vita æterna. Sapien-
tia perfecta in beatitudine.
LIBER QUINTUS DECIMUS. — Principio, quid in singulis
quatuordecim superioribus libris dictum sit, expo-
nit breviter ac summatim, eoque demum pervenis-
se dis, utationem docet, ut Triuitas quæ Deus est,
jam in ipsis rebus æternis, incorporalibus et immu-
tabilibus, in quarum perfecta contemplatione nobis
beata vita promittitur, inquiratur. Hanc vero Trini-
tatem ostendit hic videri a nobis tanquam per spe-
culum et in ænigmate, dum videtur per imaginem
Dei, quod nos sumus, ut in similitudine obscura et ad
perspiciendum difficili. Sic et ex verbo mentis no-
stræ verbi divisi generationem, nonnisi difficulter,
propter eam quæ inter utrumque verbum inter-
esse observatur disparitas quain maxima; et ex
dilectione quæ a voluntate adjungitur, Spiritus san-
cti processionem conjici utcumque et explicari pos-
se demonstrat.

ZAPUT PRIMUM. Supra mentem Deus.

Ibid.

1057-1058

Ibid.

X. Crudelitas Herodis.

Ibid.

1. Deus incomprehensibilis semper quærendus. Tri-
nitatis vestigia non frustra quæsita in creatura.
III. Omnium superiorum librorum breviarium.
IV. Quid universa natura nos de Deo doceat.

XI. Contra Judæos, ex Isaia et Jeremia.

1125

Ibid.

XII. Ex Daniele.

Ibid.

1059

XIII. Testimonia cætera ex lege et prophetis.

1124

1061

XIV. Simeonis et Zachariæ testimoniuni.

1125

V. Quam difficile demonstrare ratione naturali Trinita-
tem.

XV. Ex libris Ethnicorum.

Ibid.

Ibid.

XVI. Ex Sibyll.nis vaticiniis. Vaticinium Sybilla.

1126

VI. Quomodo in ipsa simplicitate Dei sit Trinitas. An et
quomodo ex monstratis trinitatibus in homine
ostendatur Trinitas Deus.

XVII. Testimonia et calo, ex mari, ex terra, ex in-

fernis.

1127

VII. Haud !acile posse ex dictis trinitatibus deprehen-
di Trinitatem Deum.

VIII. Deum nunc videri a nobis per speculum quomo-
do dicat Apostolus.

XXI. Differentia temporalis vitæ et æternæ.

Ibid.

1067

XXII. De via ad patriam.

1130

IX. De ænigmate et tropicis locutionibus.

X. De verbo mentis, in quo tanquam speculo et æni-
gmate videmus verbum Dei.

1131-1132

1069

XI. Verbi divini similitudo qualiscumque in verbo no-
stro non exteriore ac sensibili,, sed in interiore
ac mentali quærenda. Dissimilitudo quam maxima
inter verbum ac scientiam nostram et verbum
scientiamque divinam.

1071

XII. Academica philosophia.

1073

XIII. Item de differentia scientiæ ac verbi mentis no-
stræ, a scientia et verbo Dei.

1073

XIV. Verbum Dei per omnia æquale Patri de quo est.
XV. Quanta sit dissimilitudo verbi nostri et verbi di-
vini. Verbum nostrum sempiternum esse aut dici
non potest.

1076

ADMONITIO IN LIBRUM DE UNITATE TRINITATIS.
CONTRA FELICIANUM ARIANUM DE UNITATE TRINITATIS LI-
BERNUS, Vigilio restitutus.
QUESTIONES DE TRINITATE ET DE GENESI, ex Alcuino
descriptæ.

Ibid.
1155-1156

1157-1158

1171-1172

1077

XVI. Verbum nostrum, etiam cum similes Deo erimus,
nunquam Verbo divino coæquandum.

1079

DE INCARNATIONE VERBI AD JANUARIUM Libri duo, collecti
ex Origenis opere kept ȧpy@v, juxta versionem Ruf-
fini.

1175-1176

XVII. Quomodo Spiritus sanctus dicatur charitas, et an
solus. Spiritum sanctum in Scripturis proprie nun-
cupatum esse vocabulo Charitatis.

X VIII. Nullum Dei donum charitate excellentius.
XIX. Spiritus sanctus dictus Dei Donum in Scripturis.
Donum Spiritus sancti dictum pro Donum quod est
Spiritus sanctus. Spiritus sanctus proprie Charitas
dicitur, quamvis non solus in Trinitate charitas sit. 1083
XX. Contra Eunomium dicentem Filium Dei non na-
turæ, sed voluntatis esse Filum. Epilogus supradi-

ctorum.

XXI. De proposita similitudine Patris et Filii in me-
moria et intelligentia nostra. De similitudine Spiri-
tus sancti in voluntate seu amore nostro.
i. Quanta dissimilitudo inter repertam in nobis

V. Scripturæ sensus arcanus.
VI. Boni angeli.

1082

II. Animæ liberum arbitrium et origo.

Ibid.

III. De diaboli statu.

1177

IV. Mundi principium et finis.

Ibid.

Ibid.

Ibid.

VII. Quomodo indaganda veritas.

Ibid.

VIII. Filius absque initio natus.

Ibid.

1037

IX. Rationes exemplares in Verbo.

1178

X. Incogitabilis verbi nativitas.

tid.

XI. Verbum imago Patris.

1179

1088

XII. Christus figura substantia paternæ.

1180

XIII. Filius vapor virtutis divinæ.

1181