Obrázky na stránke
PDF
ePub

sit. Secundæ res lætitia transvorsum trudere solent a recte consulendo atque intelligendo.

Et deinde postea :

Atque haud scio, an partim eorum fuerint, qui non nostræ contumeliæ causa id voluerunt evenire; sed enim metuere, si nemo esset homo quem vereremur, quicquid liberet, faceremus. Ad Sulpiciam tandem reveniamus.

v. 51.

Nam cùm defendier armis
Suadet amor patriæ, et captiva Penatibus uxor,
Convenit ut vespis.]

Convenit pendere a Penatibus videtur, ut dicat satirica Penatibus, hoc est, cultoribus Penatium et domorum Urbis statim, ubi quid adversi coortum est, convenire inter se concorditer, unoque animo in hostem pergere quamvis inimicissimis antea. Cæteroqui, quonam convenit istud alio referri possit, non video. v. 55. Ast ubi apes secura redît oblita favorum,

Plebs, fraterque una somno moriuntur obeso.]

Quid est frater? nescio equidem, neque ego istud verbum emissim titivilitio. Itaque, non dubito, quin plebs, patresque scripserit Sulpicia apum situ marcessentium Rempublicam concilia, ducesque ac vulgus, senatui populoque Romano (quos quidem plebis, ac patrum nomine comprehendit) jam murcido prorsus, incultuque proinde ac socordiâ torpescenti, aptissimâ utique similitudine componens ac circumscribens. v 58. Hæc fabella modo pausam facit.] Malim potius:

v. 62.

Hoc fabella modo, etc.

Tantum Romana Calenos Moenia, jucundos pariterque adverte Sabinos.] Emendandum Caleno, item averte Sabinos, non adverte. Unum enim hoc deprecatur Sulpicia, ne conjugi suo (a quo tenerrime amari sese, certissimis experimentis cognitum ac provisum habebat) in tanta Reipublicæ perturbatione, Musis scilicet, cum omni disciplinarum cœtu, importunissimâ tyran

nici edicti proscriptione procul emigrantibus, carissimo Caleno, inquam, Romæ porro lubeat permanere, cœli Sabini desiderium, atque urbanum illud togatæ comitatis otium uxoriis complexibus præferenti. Subjicit eadem haud multo post ex persona Calliopes respondentis sibi :

v. 67. Nam Laureta Numæ, fontesque habitamus eosdem, Et, comite Aegeriâ, ridemus inania cœpta.]

Quo non inscite accommodare poteris illa Juvenalis, ex sat. III, de Umbritio Româ itidem emigrante, et quidem iisdem pene temporibus, de quibus apud Musam suam, tanta cum indignatione, queritur heroina hæc nostra:

Concludit

Substitit ad veteres arcus, madidamque Capenam:

Hic ubi nocturnæ Numa constituebat amicæ.
Nunc sacri fontis nemus. et delubra locantur

[ocr errors]

Judæis, quorum cophinus, fœnumque supellex.
Omnis enim pópulo mercedem pendere jussa est
Arbor, et ejectis mendicat silva Camoenis.

In vallem Aegeriæ descendimus, etc.

porro præsagitiones suas Calliope Sulpiciana, aiens:

v. 69. Vive, vale: manet hunc pulchrum tua fama dolorem.]

At concinnior exstitura sententia videtur, si, sua, potius rescribatur. Addit postremo promissi sui præstationem :

Musarum spondet chorus, et Romanus Apollo.

Propter ædem Apollinis Palatini scilicet, ac bibliothecam inibi ab Augusto jampridem consecratam: qua de re plura commentariolum nostrum Horatianum, qui volet, consulito.

SUESSANI AURUNCANI

EQUITIS ROMANI

SATIRARUM QUAE SUPERSUNT

FRAGMENTA

EX RECENSIONE FRANCISCI JANI F. DOUSAE.

PARISIIS

SUMPTIBUS ET TYPIS FIRMINI DIDOT.

mm

MDCCCXI.

[ocr errors]

C. LUCILII VITA

E FRANCISCI DOUSAE NOTIS EXCERPTA.

ANTEQU

NTEQUAM operam meam reliquiis Lucilii commodem, res ipsa postulare videtur, ut pauca prius de ipso, genere, vita, ac denique scriptis ejus, quæ fortean cui negotium facessere possent, expediam. Primum itaque moneo nomen ipsius LUCILIUS simplici / ubique rescribendum, non LUCILLIUS, ut jam passim receptum video. Testes omnes veteres libri tam formis excusi, quàm manu exarati, Ciceronis, Horatii, Festi, Nonii, et aliorum, qui testimonia ejus sæpius advocant: in quibus semper. LUCILIUS disertim expressum invenies, neque unquam aliter in lapidibus priscis; ad cujus rei fidem stabiliendam hanc insuper auctoritatem addebat vir omni laude et invidia major Josephus Scaliger, cùm ei meam mentem aperuissem. Siquidem, veteres haud aliter I productam, quàm EI diphtongum enuntiare solitos, quod ex antiquorum monumentorum inscriptionibus probare supervacuum fuerit, atque hinc LUCEILIUS eâdem ratione quâ SERVEILIUS Scribi veteribus consuevisse, itaque rescribendum apud Martialem hunc ipsius Lucilii versum: Luceili Columella heic situ Metrophanes.

quo salebrosior quodammodo sit, et antiquitatem magis resipiat, cujus gratiâ eum laudat Martialis. Eamdem porro rationem in SERVILIO obtinere probant nummi veteres, quos exstare non paucos vidi, cum his notis: C. SERVEILIUS; nam vocem hanc secunda syllaba productam legi debere satis indicat, præter Silium Italicum apud quem sæpicule eam reperias, Claudianus, lib. I, in Eutropium, hoc versu :

Indomitos curru Servilius egit Isauros.

unde manifesta suspicio est versum illum Ennii, quem, inter alios, A. Gellius, lib. XII, cap. 4, producit:

Hunc inter pugnas compellat Servilius sic.

« PredošláPokračovať »