Quòd mancus, miser, exilis, ramice magno. XVIII. Arripio rostrum, labiasque hujus Zephyri, atque im Percutio, denteisque adversos excutio omnes. XIX. Nam laterem qui ducit, habet nihil amplius unquam, Quam commune lutum e paleis, cœnumque aceratum. XX. Si nihil ad faciem, et solum lupa, prostibulumque Nummi opus atque assis. XXI. Quid ego, si cerno ostrea, Cognorim fluvium, limum ac cœnum sapere ipsum? XXII. Frumentarius est, modium hic secum atque rutellum Unà affert. XXIII. Labora Discere, ne te res ipsa, ac ratio ipsa refellat. XXIV. Rugosi passique senes eadem omnia quærunt. XXXV. Tu milli nummûm potes uno quærere centum. 18. Nonius: Rostrum hominis dici.-Im, id est, eum. 19. Nonius: Acerosum et aceratum utrumque nove positum, sed distante proprietate signatum. Acerosum namque panem farre minus purgato, nec sordibus a candido separato dicendum veteres putaverunt. Aceratum vero est lutum paleis mistum, ut laterarii usus est. 20. Non. Genitiv. positus pro abl. 21. Non. Ostrea, generis neutri. Juven. sat. VIII: Dignus morte perit, cœnet licet ostrea centum. 22.Nou.Rutrum,dictum a radendo. 23. Nonius: Discere est ignotam rem meditando assequi. 24. Nonius: Passum, est proprie rugosum vel siccum. 25. A. Gellius, lib. I, cap. 16: Uno milli nummûm, pro unis mille nummis aperteque ostendit mille et vocabulum esse, et singulari numero dici, ejusque plurativum esse millia, et casum etiam capere ablativum ; neque cæteros casus requiri oportere, cùm sint alia pleraque vocabula, quæ in singulos tantum casus, quædam etiam, quæ in nullum declinentur, XXVI. Scaberat ut porcus contritis arbore costis. XXVII. Hinc ancilia, ab hoc apices, capidasque repertas. XXVIII. Præsul ut amptruat, inde et volgu' redamptruat olli, Ipsa si se corio omnia lora. XXX. Ut discrepat hac quem rapuit Apollo fiat ergo. EX LIBRO X SATIRARUM. Veteres glossæ in vita A. Persii: Sed mox ut a schola et magistris diverterat, lecto libro Lucilii decimo, vehementer satiras componere studuit, cujus libri principium imitatus est, sibi primo, mox omnibus detrectatis, cum tanta recentium poëtarum et oratorum insectatione, ut etiam Neronem culpaverit. Judicium Crassis, ut nos describimus ante. Hoc est, quid sumam, quid non, in II. quoque locemus. Improbu', confidens, malus et nequam videatur. EX LIBRO XI SATIRARUM. I. Quintus Opimius ille Jugurthini pater hujus, II. Cassiu' Caius hic operariu', quem Cephalonem Dicimu' sectorem, Furiumque, hunc Tulliu' quidam Judex heredem facit, et damnati alii omnes. III. Luciu' Cotta senex Crassi pater huju' Panæti 3. Nonius: Desubito, pro subito. 4. Nonius: Aptum, connexum et colligatum significat. 5. Nonius: Firmiter, pro firme. 6. Non. Pigror, generis masculini. 7. Don. in Andr. act. II, sc. 1:. Næ, valde, aut, ut quidam volunt, ô quam. 8. Nonius: Confidentia, rursum temeritas, audacia. 1. Nonius: Famosum, infamem. 2. Non. Damnare, est exheredare. 3. Nonius: Tricones, morosi et ad reddendum duri. Idem: Lentum, facile. Vel potius, lentus solvere nulli, archaïsmus est : duæ negationes pro una lentus, non promptus solvere nulli, id est, nulli promptus solvere. IV. Prætor noster adhuc quàm spurcu' st ore, quod omnes V. Scipiadæ magno improbus objiciebat Asellus, Nec mihi amatore hoc opu', nec tricone vadato. XII. Non laudare hominem quemquam; neque mu facere unquam. 4. Nonius: Spurcum, etiam fœetidum. 5. A. Gellius, lib. IV, cap. 17: Objiciebat, o littera producta multos legere audio; idque eo facere dicunt, ut ratio numeri salva sit. 6. A. Gellius, lib. IV, cap. 17: In hoc prima verbi præpositio producitur. 7. Nonius: Fulgere, pro fulgêre. 8. Nonius: Rudus, stercus quod raditur. 9. Nonius: Meret, militat. 10. Priscianus, lib. VI: Non est tamen ignorandum, quòd etiam hic puerus, hic et hæc puer, vetustissimi protulisse inveniuntur, et puellus et puella. 11. Nonius: Tricæ sunt impedimenta et implicationes, et intricare, impedire, morari: dictæ quasi terice; quòd pullos gallinaceos involvant et impediant capilli pedibus implicati. 12. Charisius, lib. II: Mu facere, pro mutire. XIII. Hic strigosu', bovinatorque, ore improbu' duro. XIV. Crissavit, ut si frumentum clunibu' vannat. XV. Hic ubi consessum, pellesque ut in ordine tenta. XVI. Qui in latrina lacuque. EX LIBRO XII SATIRARUM. I. Huic homini Quæstore aliquo esse opus atque chorago, |