* Quia non repellet Dóminus plebem suam ; et hæreditátem suam non derelinquet; Quoadusquè justítia convertátur in judícium, et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde. Quis consurget mihi adversùs malignantes? * aut quis stabit mecum adversùs operantes iniquitátem ? Nisi quiaDóminus adjúvit me,paulò minùs habitasset in inferno ánima mea. Si dicébam: Motus est pes meus ; * misericórdia tua, Dómine, adjuvábat me. * Secundùm multitúdinem dolórum meórum in corde meo, consolatiónes tuæ læ tificavérunt ánimam meam. Numquid adhæret tibi sedes iniquitátis, * qui fingis labórem in præcepto? Captábunt in ánimam justi, et sánguinem innocentem condemnábunt. Et factus est mihi Dóminus in refúgium, *et Deus meus in adjutórium spei meæ. Et reddet illis iniquitátem ipsórum, etin malítia eórum disperdet eos; * disperdet illos Dóminus Deus noster. Psalmus 96. Ominus regnávit, exul Dueniens, plavili exin sulæ multæ. Nubes et calígo in circúitu ejus: * justítia et judícium corréctio sedis ejus. Ignis ante ipsum præcédet * et inflammabit in circúitu inimícos ejus. Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: vidit, et com móta est lerra. Montes sicut cera fluxérunt à fácie Dómini, *à fácie Dómini omnis terra. Annuntiavérunt cœli justítiam ejus; et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus. Confundantur omnes qui adórant sculptília, * et qui gloriantur in simulácris suis. Adoráte eum omnes Angeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion; Et exultavérunt filiæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine. Quóniam tu Dóminus altíssimus super omnem terram ; * nimis exaltátus es super omnes deos. Qui diligitis Dóminum odíte malum: * custódit Dóminus ánimas Sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos. Lux orta est justo, rectis corde lætitia. * et Dóminus retribuet pro me: Dómine, misericórdia tua in séculum; ópera mánuum tuárum ne despícias. Lætámini, justi, in Dómino ; * et confitemini memória sanctificatiónis ejus. AD VESPERAS. Ant. 5. a. In conspectu. Psalmus 137. Onfitebor tibi, Dómine, in toto corde meo; quóniam audisti verba oris mei. In conspectu Angelórum psallam tibi : * adorábo ad templum sanctum tuum, Et confitébor nómini tuo super misericórdia tua et veritáte tua; * quóniam magnificasti super omne, nomen sanctum tuum. ne, omnes reges terræ ; quia audiérunt ómnia verba oris tui. Et cantent in viis Dómini, * quóniam magna est glória Dómini; Quóniam excelsus Dóminus, et humília réspicit, et alta à longè cognoscit. Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me; *et super iram inimicórum meórum extendisti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua. Ant. In conspectu Angelórum psallam tibi, Dómi Mirábilis facta est sciéntia tua ex me: * confortála est, et non pótero ad eam. Quò ibo à spíritu tuo? * et quò à fácie tua fúgiam? Si ascéndero in cœlum, tu illic es; * si descéndero in infernum, ades: Si súmpsero pennas meas dilúculò, et habitávero in extrémis maris; Etenim illùc manus tua dedúcet me, * et tenébit me déxtera tua. * Et dixi: Fórsitan ténebræ conculcábunt me; et nox illuminátio mea in delíciis meis. Quia tenebræ non obscurabuntur à te, et nox sicut dies illuminabitur; * sicut ténebræ ejus, ità et lumen ejus. * Quia tu possedisti renes meos: suscepísti me de útero matris meæ. Ant. Quò ibo à spíritu tuo? et quò à fácie tua fúgiam? v.6. Ant. 3. c. Deduc me. Divisio Psalmi 138. Onfitébor tibi(Dómine), C quia terribiliter magnificátus es: * mirabília ópera tua, et ánima mea cognoscit nimis. Non est occultátum os meum à te, quod fecisti in occulto; * et substantia mea in inferióribus terræ. Imperfectum meum vidérunt óculi tui, et in libro tuo omnes scribentur : dies formabuntur, et nemo in eis. Mihi autem nimis honorificáti sunt amíci tui, Deus: * nimis confortátus est principátus eórum. Dinumerábo eos, et super arénam multiplicabuntur: * exurrexi,et adhuc sum tecum. Si occíderis, Deus, peccatóres; * viri sánguinum, declináte à me; * Quia dícitis in cogitatióne: Accípient in vanitáte civitátes tuas. Nonne qui odérunt te, Dómine, óderam; * et super inimícos tuos tabescebam? Perfecto ódio óderam illos; * et inimíci facti sunt mihi. Et vide si via iniquitátis in me est; * et deduc me in via æterna. Deus, Ant. Deduc me, Ripe me, Dómine, ab hómine malo : à viro iníquo éripe me. Qui cogitavérunt iniquitátes in corde, * totâ die constituébant prælia. Acuérunt linguas suas sicut serpentis, * venénum áspidum sub lábiis eórum. Custódi me, Dómine T de manu peccatóris ; * et ab hominibus iniquis éripe me; Qui cogitavérunt supplantáre gressus meos * abscondérunt superbi láqueum mihi. Et funes extendérunt in láqueum: * juxta iter scándalum posuerunt mihi. Dixi Dómino : Deus * meus es tu; * exáudi, Dó- ejus, et habitátio ejus in mine, vocem deprecatiónis Sion. meæ. Ant.Custódi me,Dómine, de manu peccatóris. v. 4. Ant. 4. g. Habitábunt. Divisio Psalmi 139. Omine, Dómine, virtus salútis meæ, * obumbrasti super caput meum in die belli. Ne tradas me, Dómine, à desiderio meo peccatóri: * cogilavérunt contra me; ne derelínquas me, ne fortè exaltentur. Caput circúitus eórum ; labor labiórum ipsórum opé riet eos. Ibi confrégit potentias árcuum,* scutum, gládium, et bellum. Vovéte, et réddite Dómino Deo vestro, * qui in circuitu ejus affertis Ant. Habitábunt recti cum múnera, vultu tuo. v. 14. AD COMPLETORIUM. RIUM Psalmus 75. Otus in Judæa Deus: * Nin Israël magnum no omnes * Terribili, et ei qui aufert spíritum príncipum, terríbili apud reges terræ. 'Psalmus 82. Dbine táceas, neque Eus, quis similis erit ticompescáris, Deus; |