mi; in tubis ductilibus, columna nubis loquebátur * et voce tubæ córneæ. Jubilate in conspectu Regis Dómini: moveátur mare, et plenitúdo ejus; orbis terrárum, et qui há– bitant in eo. Flúmina plaudent manu, simul montes exultábunt à conspectu Dómini, * quóniam venit judicáre ter Psalmus 98. ad eos. Custodiébant testimonia ejus, et præceptum quod dedit illis. Dómine Deus noster, tu exaudiébas cos: * Deus, tu propitius fuisti eis, et ulciscens in omnes adinventiónes eórum. Exaltáte Dóminum Deum nostrum, et adoráte in monte sancto ejus; * quóniam sanctus Dóminus Deus nos ter. Psalmus 100. Isericórdiam et judí Dominus reguávit, iras; M cium cantábo tibi, pópuli qui sedet super Cherubim, mo veátur terra. Dóminus in Sion magnus, et excelsus super omnes pópulos. Confiteantur nómini tuo magno, quóniam terribile et sanctum est; * et honor Regis judicium diligit. Tu parasti directiónes: judícium et justítiam in Jacob tu fecisti. Exaltáte Dóminum Deum nostrum, et adoráte scabellum pedum ejus;* quóniam sanctum est. Móyses et Aaron in sacerdótibus ejus, * et Sámuël inter eos qui invocant nomen ejus. Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: *in Dómine. Psallam, et intélligam in via immaculáta, * quando vénies ad me. Perambulábam in innocéntia cordis mei, * in médio domûs meæ. Non proponebam ante óculos meos rem injustam : *facientes prævaricatiónes odívi. Non adhæsit mihi cor pravum : * declinantem à me malignum non cognoscebam. Detrahentem secrétò próximo suo, hunc persequé bar. * Superbo óculo et insatiábili corde, * cum hoc non edébam. Oculi mei ad fidéles terræ ut sédeant mecum: *ámbu humílium ; precem eórum. * et non sprevit nem humilium; et non spre- Altera divisio Psalmi 101. ratióne áltera; *et pó-B Quia prospexit de excelso sancto suo; *Dóminus de cœlo in terram aspexit; Ut audiret gémitus compeditórum, * ut sólveret fílios interemptórum ; Ut annuntient in Sion nomen Dómini, * et laudem ejus in Jerúsalem; In conveniendo pópulos in unum, et reges, * ut sérviant Dómino. Respondit ei in via virtútis suæ: *Paucitátem diérum meórum núntia mihi. Ne révoces me in dimídio diérum meórum: * in generatiónem et generationem anni tui. Psalmus 102. Enedic, ánima mea Dómino; * et ómnia quæ intra me sunt, nómini sancto ejus. * Bénedic, ánima mea Dómino; et noli oblivisci omnes retributiónes ejus. Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis; * qui sanat omnes infirmitátes tuas. Qui rédimit de intéritu vitam tuam : * qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus. Qui replet in bonis desidérium tuum: *renovábitur ut áquilæ juventus tua. Fáciens misericórdias Dóminus, * et judícium ómnibus injúriam patiéntibus. Notas fecit vias suas Móysi, * filiis Israël voluntátes suas. Miserátor et miséricors Dóminus, * longánimis et multùm miséricors : Non in perpétuum irascétur * r; neque in æternum comminábitur. Non secundùm peccáta corroborávit misericórdiam ejus, qui fácitis voluntátem suam super timentes se. Quantùm distat ortus ab occidente, longè fecit à nobis iniquitátes nostras. * Divisio Psalmi 102. Uómodò miserétur pa ter filiórum, misertus est Dóminus timéntibus se; * quóniam ipse cognovit figmentum nostrum. Recordátus est quóniam pulvis sumus;* homo, sicut foenum dies ejus, tanquam flos agri, sic efflorébit. Quóniam spíritus pertransíbit in illo, et non subsistet ; et non cognoscet ámpliùs locum suumi. Misericórdia autem Dómini ab æterno, et usquè in æternum super timentes amictus ejus: * super montes stabunt aquæ. Ab increpatióne tua fúgient; * à voce tonitrui tui formidábunt. Ant. Dómine Deus meus, Da nobis auxilium de magnificátus es vehementer. * quia vana 2. I. tribulatióne salus hóminis. In Deo faciémus virtú Ant. 8. c. De fructu. Divisio Psalmi 103. Scendunt montes et *in et ipse ad nihilum A descendunt campi tem: * AD LAUDES MATUTINAS. Ant. 1. a. Dómine. Psalmus 103. locum quem fundasti eis. terram. ne Qui emittis fontes in convállibus:*inter médium móntium pertransíbunt aquæ. Potábunt omnes béstiæ agri ; * expectábunt ónagri in siti sua. Super ea vólucres cœli habitabunt: * de médio trárum dabunt voces. pe Rigans montes de superióribus suis: * de fructu óperum tuórum satiábitur terra, Prodúcens foenum jumentis, et herbam servituti hóminum. * qui ámbulas sum tuum, Qui fundasti terram super stabilitátem suam: *non inclinábitur in séculum séculi. Abyssus, sicut vestimen Ut edúcas panem de terra, * et vinum lætíficet cor hóminis. Ut exhilaret fáciem in óleo, * et panis cor hóminis confirmet. Saturabuntur ligna campi, |