aperiente te manum tuam, ómnia implebuntur boni

Montes excelsi cervis, petra refúgium herináciis. Fecit lunam in témpora:* sol cognovit occásum suum. Posuisti ténebras, et facta est nox; * in ipsa pertransíbunt omnes béstiæ sylvæ; Cátuli leónum rugientes ut rápiant, * et quærant à Deo escam sibi.

Ortus est sol, et congregáti sunt; * et in cubílibus suis collocabuntur.

Exibit homo ad opus

suum

* et ad operatiónem suam usque ad vésperum. Ant. De fructuóperum tuórum satiábitur terra. v. 14. Ant. 5. a. Omnia. Altera divisio Psalmi 103.

Uam magnificáta sunt Dómine! ómnia in sapiéntia fecisti: impléta est terra possessióne tuâ.

QOpera tua,

Hoc mare magnum et spatiósum mánibus; * illic reptília quórum non est númerus, animália pusilla cuin magnis:

Illic naves pertransíbunt: * draco iste quem formasti ad illudendum ei.

Omnia à te expectant, ut des illis escam in témpore.

suum revertentur.

Emittes Spíritum tuum, et creabuntur: * et renovábis fáciem terræ.

Sit glória Dómini in séculum: * lætábitur Dóminus in opéribus suis;

*

Qui réspicit terram, et facit eam trémere; qui tangit montes, et fúmigant. Cantábo Dómino in vita mea: * psallam Deo meo, quámdiù sum.

Jucundum sit ei elóquium

*

meum: ego verò delectábor in Dómino. Deficiant peccatóres à terra, et iniqui, ità ut non sint: * bénedic, ánima mea, Dómino.

Ant. Omnia in sapiéntia fecisti, Dómine: impléta est terra possessióne tua. v. 26. Ant. 4.a. Dei perfécta sunt. Canticum Moysi. Deut. 32.

cœli, quæ lo

quor: * áudiat terra verba oris mei. Concrescat ut plúvia doc*fluat ut ros

trína mea: eloquium meum. Quasi imber super her

*

grámina : quia nomen Dómini invocábo.

Date magnificéntiam Deo nostro : * Dei perfécta sunt ópera, et omnes viæ ejus judícia.

Deus fidélis, et absque ulla iniquitáte, justus et rectus; peccavérunt ei, et non fílii ejus in sórdibus.

*

Generátio prava atque perversa, *hæccine reddis Dómino, pópule stulte, et insípiens? Numquid non ipse est pater tuus, * qui possédit te, et fecit, et creávit te? Memento diérum antiquórum: * cógita generatiónes síngulas:

ma

Intérroga patrem tuum, et annuntiábit tibi : jóres tuos, et dicent tibi: Quando dividébat Altíssimus gentes; quando se parábat filios Adam,

Constítnit términos popu lórum, * juxta númerum fí→ liórum Israël.

Pars autem Dómini, pópulus ejus: * Jacob funículus hæreditátis ejus.

Invénit eum in terra deserta, * in loco horróris, et vastæ solitúdinis.

Circumduxit eum, et dócuit; * et custodívit quasi pupillam óculi sui.

Sicut áquila provocans ad

1

**

et

Expandit alas suas, et assumpsit eum * atque portávit in húmeris suis.

Dóminus solus dux ejus fuit; et non erat cum eo Deus aliénus.

Ant. Dei perfécta sunt ópera, et omnes viæ ejus, judícia. v. 4.

Dó

Ant. 8. c. Laudábo. Psalmus 145. Auda, ánima mea, Linna amabo Dominum in vita mea, psallam Deo meo quámdiù fúero.

Nolite confidere in princípibus ;* in fíliis hóminum, in quibus non est salus.

Exibit spíritus ejus, et revertétur in terram suam: * in illa die períbunt omnes cogitatiónes eórum.

Beátus cujus Deus Jacob adjútor ejus, spes ejus in Dómino Deo ipsíus, * qui fecit cœlum et terram, mare, et ómnia quæ in eis sunt.

Qui custódit veritátem in séculum, facit judícium injúriam patiéntibus; escam esuriéntibus.

*.dat

Dóminus solvit compedítos: * Dóminus illúminat

cæcos:

Dóminus érigit elísos: Dóminus diligit justos.

Dóminus custódit ádvenas: pupillum et víduam

annuntiáte inter gentes ópe

ra ejus.

Et státuit illud Jacob in præceptum, et Israël in testamentum æternum,

Dicens: Tibi dabo terram Chánaan * funículum hæreditátis vestræ;

Cùm essent número brevi, paucissimi et incolæ ejus. Et pertransiérunt de gente in gentem, et de regno ad pópulum álterum. Non relíquit hóminem nocére eis; et corripuit pro eis reges.

*

ejus.

9

Laudamini in nómine sancto ejus lætétur cor quæréntium Dóminum. Quærite Dóminum et confirmámini: * quaerite fáciem ejus semper. Mementóte mirabílium ejus quæ fecit *prodígia ejus, et judícia oris ejus. Semen Abraham, servi ejus; *filii Jacob, electi ejus. Ipse Dóminus Deus noster in universa terra judícia ejus.

Memor fuit in séculum testamenti sui, * verbi quod mandávit in mille genera tiónes;

Quod dispósuit ad Abraham, * et juramenti sui ad Isaac;

Et vocávit famem super

*

terram, * I et omne firmamentum panis contrívit. Misit ante eos virum; in servum venúndatus est Joseph:

Humiliavérunt in compé dibus pedes ejus ferrum pertránsiit ánimam ejus, * donec veniret verbum ejus :

et

Elóquium Dómini inflam mávit eum; * misit rex, solvit eum; princeps populórum, et dimisit eum.

Constítuit eum dóminum domus suæ * et príncipem omnis possessiónis suæ

Ut erudiret príncipes ejus sicut semetipsum, * et senes ejus prudéntiam doceret.

Etintrávit Israël in AEgyp

tum,

tum,

*et Jacob áccola fuit

in terra Cham.

Et auxit pópulum suum vehementer ; * et firmávit eum super inimícos ejus.

et

Convertit cor eórum, ut odírent pópulum ejus, * dolum fácerent in servos ejus.

Altera divisio Psalmi 104. Isit Móysen servum suum, Aaron quem elégit ipsum.

*

Pósuit in eis verba signórum suórum, et prodigiórum in terra Cham. Misit ténebras, et obscurávit ; * et non exacerbávit sermónes suos.

Convertit aquas eórum in sánguinem, * et occídit pisces eórum.

Edidit terra eórum ranas * in penetrálibus regum ipsórum.

Dixit et venit cœnomyía, et cínifes * in ómnibus finibus eórum.

Pósuit plúvias eórum grándinem, ignem comburentem in terra ipsórum. Et percussit víneas eórum, et ficulneas eórum contrivit lignum fínium eó

rum.

*

*

et

Dixit; et venit locusta et bruchus, cujus non erat númerus,

Et comédit omne fœnum in terra eórum, * et comédit Pars Verna.

omnem fructum terræ eó

niam in séculum misericór

dia ejus.

Quis loquétur potentias audítas fáciet

Dómini? omnes laudes ejus? Beáti qui custódiunt judícium, et fáciunt justítiam* in omni témpore.

Memento nostri,Dómine, in beneplácito pópuli tui: * vísita nos in salutári tuo,

Ad videndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætandum in lætitia gentis tuæ, * ut laudéris cum hæreditáte tua.

Peccávimus cum pátribus nostris : * injustè égimus, iniquitátem fécimus.

Patres nostri in AEgypto non intellexérunt mirabília tua: *non fuérunt mémores multitúdinis misericórdia