erat. Quo mórtuo, et universis frátribus ejus, omníque cognatióne illâ, filii Israël crevérunt, et quasi germinantes multiplicáti sunt; ac roboráti nimis, implevérunt terram. Surrexit intéreà rex novus super AEgyptum, qui ignorábat Joseph; et ait ad populum suum: Eccè, pópulus filiórum Israël multus, et fórtior nobis est. Veníte, sapienter opprimámus eum, ne fortè multiplicétur; et si ingrúerit contra nos bellum, addáțur inimícis nos tris, expugnátisque nobis egrediatur de terra.

B. Fide Móyses natus, occultátus est ménsibus tribus à paréntibus suis, eò quòd vidissent elegantem infantem,* Et non timuérunt regis edictum. . Vir de domo Levi accépit uxorem, que péperit filium, et abscondit tribus ménsibus. * Et

non timuerunt. Hebr. 11.23. Exod. 2. 1, 2. Lectio ij. v. 22. et c. 2. v. 1.

Præcepit ergò Pharao omni pópulo suo, dicens: Quidquid masculíni sexûs natum fúerit, in flumen projícite; quidquid feminíni, reserváte. Egréssus est post hæc vir de domo Levi; et accépit uxorem stirpis suæ, quæ concépit et péperit fílium: et videns eum eleganPars Verna.

tem, abscondit tribus ménsibus. Cùmque jam celáre non posset, sumpsit fiscellam scírpeam, et linívit eam bitúmine ac pice; posuítque intùs infántulum, et exposuit eum in carecto ripe flúminis. Eccè autem descendébat fília Pharaónis, ut lavarétur in flúmine; et puellæ ejus gradiebantur per crepídinem alvei. Quæ cùm vidisset fiscellam in papyrióne, misit unam è famulábus suis; et allátam apériens, cernensque in ea párvulum vagientein, miserta ejus, ait: De infántibus Hebræórum est hic. Quem illa adoptávit in locum fílii, vocavítque nomen ejus, Móyses, dicens : Quia de aqua tuli eum.

B. Projícite à vobis, 145. Léctio sancti Evangélii se

N

cundùm Matthæum. Lectio iij. c. 25. v. 31. illo tempore; Dixit Jesus discípulis suis: Cùm vénerit Fíliùs hóminis in majestáte sua, et omnes Angeli cum eo, tune sedébit super sedem majestatis suæ; et congregabuntur ante eum omnes gentes. Et réliqua.

Homília sancti Augustíni Epíscopi. Serm. 60. de Verb. Ev. Matt.6. §. 10. Aliàs de tempore 50. M documenta, quibus, os

Ulta sunt divíni elóquii

ténditur multùm valére eleemósynam ad extinguenda et delenda peccáta. Proindè illis quos damnatúrus est, imò plus illis quos coronatúrus est, solas eleemosynas imputábit, tanquam dicens: Difficile est, ut si exáminem vos, et appéndam vos, et scruter diligentíssimè facta vestra, non invéniam unde vos damnem: sed ite in regnum; esurívi enim, et dedistis mihi manducáre. Non ergò itis in regnum, quia non peccastis; sed quia vestra peccáta eleemósynis redemistis. R. Congregabuntur ante Filium hóminis omnes gentes, et separábit eos, sicut pastor ségregat oves ab hædis; Et+Statuet oves à dextris, hædos autem à sinistris. y.Omnis misericórdia fáciet locum unicuíque secundùm méritum óperum suórum. Et. Glória. Státuet. Matth. 25. 32, 33. Eccli. 16. 15.

Ad Benedictus, Ant. 8. G. Veníte, benedicti Patris mei, possidéte parátum vobis regnum à constitutióne mundi; esurívi enim, et dedistis mihi manducáre: sitívi, et dedistis mihi bibere. Matth. 25. 34, 35.

Preces flexis genibus. Oratio. Clutaris noster; et ut noCon Onvérte nos, Deus sa

bis jejúnium quadragesimále proficiat, mentes nostras cœléstibus ínstrue disciplínis ; Per Dóminum.

Ad Magníficat, Ant. 1. e. Dómine, quando te vidimus esurientem, et pávimus te? sitientem, et dédimus tibi potum? Amen dico vobis : Quámdiù fecistis uni ex frátribus meis mínimis, mihi fecistis. Matth. 25. 37, 40. Preces flexis genibus.

Oratio. Anctífica, quæsumus, DóSanité, dogtra jejunia; et cunctarum nobis indulgéntiam largire culpárum; Per Dóminum.

FERIA TERTIA. De Libro Exodi. Lectio j. c. 3. v. I. Mthro soceri sui sacerdóOyses pascébat oves Jetis Mádian: cùmque minasset gregem ad interióra deserti, venit ad montem Dei Horeb. Apparuitque ei Dóminus in flamma ignis de médio rubi; et vidébat quòd rubus ardéret, et non comburerétur. Dixit ergò Móyses: Vadam, et vidébo visiónem hanc magnam, quarè non comburátur rubus. Cernens autem Dóminus quòd pérgeret ad videndum, vocávit eum de médio rubi, et ait : Móyses, Móyses. Qui respondit: Adsum. At ille: Ne apprópies,

:

inquit, hùc solve calceamentum de pédibus tuis; locus enim in quo stas, terra

sancta est.

R. Fide Móyses grandis factus, negávit se esse filium filiæ Pharaónis; * Magis éli

dices filiis Israël : Qui est, misit me ad vos.

B. Quærite primùm, suprà, 146.

Léctio sancti Evangélii se-
cundùm Matthæum.
Lectio iij. c. 21. 2. 10.
N illo témpore; Cùm in-

quàm temporális peccáti habére jucunditátem. . Postquàm créverat Móyses,egréssus est ad fratres suos; víditque afflictiónem eórum. * Magis éligens. Hebr. 11. 24, 25. Exod. 2. II.

Lectio ij. v. 9.

Lamor filiórum Israël ve

nit

Charad me vidique afflictiónem eórum, quâ ab AEgyptiis opprimuntur. Veni, et mittam te ad Pharaónem, ut edúcas pópulum meum, filios Israël de AEgypto: Dixitque Moyses ad Deum: Quis sum ego ut vadam ad Pharaónem, et edúcam filios Israël de AEgypto? Qui dixit ei: Ego ero tecum; et hoc habébis signum, quòd míserim te: Cùm eduxeris pópulum meum de AEgypto, immolábis Deo super montem istum. Ait Móyses ad Deum: Eccè ego vadam ad fílios Israël, et dicam eis: Deus patrum vestrórum misit me ad vos. Si díxerint mihi: Quod est nomen ejus? quid dicam eis? Dixit Deus ad Móysen: Ego sum qui sum. Ait: Sic

mam, commóta est universa cívitas, dicens: Quis est hic? Pópuli autem dicébant: Hic est Jesus prophéta à Názareth Galilææ. Et intrávit Jesus in templum Dei, et ejiciébat omnes vendentes et ementes in templo. Et réli

qua.

Homília venerabilis Bedæ
Presbyteri.
Hom. 7. in Quadrag.
Dóminus nec ea volé-

bat venundári in templo, quæ in templo volébat offerri; quantâ putas animadversióne puniret, si invenisset áliquos ibi rísui vel vanilóquio vacantes, aut álii cuilibet vítio mancipátos? Si enim illa quæ álibì líberè agi póterant, Dóminus in domo sua temporália negotia geri non pátitur; quantò magis ea quæ nusquam fieri licet, plus cœlestis iræ merentur, si in ædibus Deo sacrátis agantur?

B. Intrávit Jesus in templum Dei; et ejiciébat omnes vendentes et ementes in tem

plo, *Et+ Mensas nummulariórum, et cathedras vendéntium columbas evertit. y. Qui habet in cœlis habitatiónem, visitátor et adjútor est loci illíus, et venientes ad malefaciendum pércutit et perdit. * Et mensas. Glória. + Mensas. Matth. 21. 12, 2. Mach. 3. 39.

Ad Benedictus, Ant. 1. â. Scriptum est: Domus mea domus oratiónis vocábitur; vos autem fecistis illam speluncam latrónum.Mat.21.13. Oratio.

ni ad universum coetum filiórum Israël, et dícite eis: Décimâ die mensis hujus tol, lat unusquisque agnum per famílias et domos suas. Sin autem minor est númerus ut sufficere possit ad vescendum agnum, assúmet vicí– num suum qui junctus est dómui suæ, juxta númerum animárum quæ sufficere possunt ad esum agni. Erit autem agnus absque mácula, másculus, annículus; juxta quem ritum tollétis et hædum. Et servábitis eum us

liam tuam; et præsta, ut apud te mens nostra tuo desidério fúlgeat, quæ se carnis maceratióne castigat; Per Dóminum.

Ad Magníficat, Ant. 8. G. Accessérunt ad Jesum cæci, et claudi in templo: et sanávit eos. Matth. 21. 14..

Oratio. Scendant ad te, Dómine, A preces nostræ, et ab Ecclésia tua cunctam, repelle nequítiam; Per Dóminum. FERIA QUARTA

QUATUOR TEMPORUM. De Libro Exodi, Lectio j. c. 12. V. I. Ixit Dóminus ad Móysen Det et Aaron in terra AEgyp ti: Mensis iste vobis princí

pium mensium; primus erit

diem mensis hujus; immolábitque eum universa multitúdo filiórum Israël ad vésperam. Et sument de sánguine ejus, ac ponent super utrúmque postem, et in superlimináribus domórum, in quibus cómedent illum.

B. Appáruit Móysi in deserto montis Sina Angelus, et accedente illo ut consideráret, facta est ad eum vox Dómini, dicens: * Vidi afflictiónem pópuli mei, et descendi liberáre eos. y. Veni, et mittam te ad Pharaónem, ut edúcas pópulum meum, fílios Israël de AEgypto. * Vidi. Act. 30, 31, 34. Exod. 3. 10.

Lectio ij. v. 11.

7.

Senes vestros accingétis,

Ic autem comedétis illum: