bus diébus et tribus nóctibus. illíus. Cùmque extendisset Matth. 12. 40. Oratio. Lamántium ad te, quæ FERIA QUINTA. De Libro Exodi. Lectio j. c. 14. v. 15. D sen quid clamas ad Ixit Dóminus ad Móy me? Lóquere filiis Israël, ut proficiscantur. Tu autem éleva virgam tuam, et extende manum tuam super mare, et dívide illud; ut gradiantur fílii Israël in médio mari per siccum. Ego autem indurábo cor AEgyptiórum, ut persequántur vos: et glorificábor in Pharaóne, et in omni exércitu ejus, et in cúrribus, et in equitibus Móyses manum super mare, ábstulit illud Dóminus, flante vento vehementi, et in siccum, divisaque est aqua. Et ingréssi sunt filii Israël per médium sicci maris; erat enim aqua quasi murus à dextra eórum et læva. R. Fide Móyses natus, suprà, 161. Lectio ij. v. 23. P, ingressi sunt post eos, Ersequentesque AEgyp tii,i et omnis equitátus Pharaó nis, currus ejus et équites per médium maris. Jamque advénerat vigília matulína,et eccè respíciens Dóminus super castra AEgyptiórum per columnam ignis et nubis, interfécit exércitum eórum, et subvertit rotas cúrruum; ferebánturque in profundum. Dixérunt ergò AEgyptii: Fupugnat pro els contra giámus Israelem; Dóminus nos. Et ait Dóminus ad Móysen Extende manum tuam super mare, ut revertantur aquæ ad AEgyptios super currus et équites eórum. Cùmque extendisset Móyses manum contra mare, reversum est primo diluculo ad priórem locum : fugientibusque AEgyptiis occurrérunt aquæ, et involvit eos Dóminus in médiis flúctibus. R. Projícite, suprà, 145. Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio ij. c. 8. v. 31. N illo témpore; Dicébat Jesus ad eos qui credidérunt ei, Judæos Si vos manséritis in sermóne meo, verè discípuli mei éritis; et cognoscétis veritátem, et véritas liberábit vos. Et réliqua. Homília sancti Augustíni Epíscopi. In Joann. Evang. Tract. 41. §. 4. CA tas transit, peccátum manet: prætériit quod delectabat, remansit quod pungat. R. Omnis qui facit peccátum, servus est peccáti : servus autem non manet in domo in æternum; fílius autem manet in æternum. * Si ergò vos filius liberaverit, Verè líberi éritis. y. Spíritus Dómini super me, ut prædicárem captívis indulgéntiam, et clausis apertiónem. * Si ergò. Glória. + Verè. Joann. 8. 34, 35. Is. 61. 1. Men, amen dico vobis, quia omnis qui facit peccátum, servus est peccáti). O miserábilis servítus! Plerúmque hómines, cùm dóminos malos patiuntur, Joann. 8. 31, 32. venáles se petunt; non quæ-rentes dóminum non habére, Ad Benedictus, Ant. 4. E. Si vos manséritis in sermóne meo, verè discípuli mei éritis et cognoscétis veritátem, et véritas liberábit vos. sed saltem mutáre servus peccáti quid fáciat? quem interpellet? apud quem interpellet? apud quem se venálem petat? Deindè servus hóminis aliquando sui dómi ni duris impériis fatigátus, fugiendo requiescit: servus peccáti quò fugit? Secum se trahit quocumquè fúgerit. Non fugit seipsam mala consciéntia, non est quò eat, séquitur se, imò non recédit à se; peccátum_enim quod Ꭰ Oratio. Evotiónem pópuli tui quæsumus, Dómine, benignus intende; ut qui per abstinéntiam macerantur in córpore, per fructum boni óperis reficiantur in mente; Per Dóminum. Ad Magníficat, Ant. 8. G. Si fílii Abrahæ estis, ópera Abrahæ fácite. Si Deus pater vester esset, diligerétis me; ego enim ex Deo processi, et veni. Joann. 8. 39, 42. Oratio. facit, intùs est. Fecit peccá DA, quæsumus, Dómine, pópulis christiánis, et tum, ut áliquam corporálem quæ profitentur agnoscere, cáperet voluptátem: volup- et cœleste munus diligere, quod frequentant; Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit. FERIA SEXTA terram. Quod cùm vidissent filii Israël, dixérunt ad ínvicem: Manhu? quod signíficat: Quid est hoc? ignorábant enim quid esset. Quibus ait Móyses: Iste est panis quem Dóminus dedit vobis ad vescendum. Filii autem Murmurávit omnis con- Israël comederunt Man qua gregátio filiórum Israël contra Móysen et Aaron in solitúdine. Dixeruntque filii Israël ad eos: Utinam mórtui essémus per manum Dómini in terra AEgypti, quando sedebámus super ollas cárnium, et comedebámus panem in saturitáte! Cur eduxístis nos in desertum istud, ut occiderétis omnem multitúdinem fame? Dixit autem Dóminus ad Móysen: Ecce ego pluam vobis panes de cœlo; egrediátur pópulus, et cólligat que sufficiunt per síngulos dies, ut tentem eum utrùm ámbulet in lege mea, an non. B. Fide Móyses grandis, 163. Lectio ij. v. 13, 33. coopéruit castra: manè quo que ros jácuit per circuitum castrórum. Cùmque operuisset superfíciem terræ, appá ruit in solitúdine minútum, et quasi pilo tusum, in similitúdinem pruína super draginta annis, donec venírent in terram habitábilem: hoc cibo áliti sunt, úsquequò tángerent fines terræ Chánaani. B. Quærite primùm, suprà, 146. Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio ij. c. 5. v. 1. resto dies IN illo tempore; Erat dies cendit Jesus Jerosolymam. Est autem Jerosolymis probática piscína. Et réliqua. Homília sancti Ambrósii Epíscopi. Lib. de Myster. cap. 4. §. 21, 22, 23. U baptizátus es in nómine Trinitátis: et quasi in illo mundi consepultus elemento, peccáto mórtuus, nam. Crede ergò quia non sunt vácuæ aquæ. Ideò tibi dictum est: [Quia Angelus Dómini descendébat secundùm tempus in natatóriam, et movebátur aqua. ] Hæc piscina in Jerosolymis erat, in qua unus ánnuus sanabá- Persequebantur Judæi Jesum, quia hæc faciébat in Sábbato. Jesus autem res-pondit eis: Pater meus usquè modò operátur, et ego óperor. Joann. 5. 16, 17. tur: sednemo antè sanabátur quàm descendisset Angelus. Üt esset indícium quia descénderat Angelus, movebátur aqua propter incrédulos. Illis signum, tibi fides: illis Angelus descendébat, tibi Spíritus Sanctus: illis creatúra movebátur, tibi Christus operátur ipse Dóminus creatúræ. Tunc curabátur unus, nunc omnes sanantur; aut certè unus solus pópulus christiánus. B. Invénit Jesus eum qui sanus fúerat effectus, in templo, et dixit illi: Eccè sanus factus es; jam noli peccáre, * Ne detérius tibi áliquid contingat. y. Fíli, peccasti? Non adjícias íte rùm; sed et de prístinis deprecáre, ut tibi dimittantur. *Ne. Glória. * Ne. Joann. 5. 13, 14. Eccli. 21. 1. Ad Benedictus, Ant. 2. D. Abiit ille homo, et annuntiávit Judæis quia Jesus esset, qui fecit eum sanum. Joann. 5. 15. Oratio. Oratio. Xáudi nos, miséricors E Deus, et méntibus nors tris grátiæ tuæ lumen ostende; Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat. L SABBATO QUATUOR TEMPORUM. De Libro Exodi. Lectio j. c. 20. v. I. Ocútus est Dóminus cunctos sermónes hos : Ego sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra AEgypti, de domo servitutis. Non habébis deos aliénos coram me. Non fácies tibi sculptile, neque omnem similitúdinem quæ est in cœlo désuper, et quæ in terra deorsùm, nec eórum quæ sunt in aquis sub terra. Non adorábis ea coles: neque , ego sum Dóminus Deus tuus Esto, Domine, propí- fortis, zelótes, vísitans ini tius plebi tua; et quam tibi facis esse devótam, benigno réfove miserátus auxílio. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum. Ad Magníficat, Ant. 1. a*. quitátem patrum in filios, in tértiam et quartam generatiónem eórum qui oderunt me; et fáciens misericórdiam in millia, his qui diligunt me, et custódiunt præcepta mea. Non assumes nomen Dómi 1 ni Dei tui in vanum; nec frustrà. B. Appáruit Moysi, p. Lectio ij. v. 8. bus operáberis, et fácies Lectio sancti Evangélii secundùm Matthæum. Jesus Petrum, et JacóLectio iij. c. 17. v. I. N illo témpore; Assúmit bum, et Joannem fratrem ejus, et ducit illos in montem excelsum seorsùm, et transfigurátus est ante eos. Et réliqua. Homil. sancti Leónis Papæ. mini Dei tui est : non fácies ASsumpsit Jesus Petrum, omne opus in eo, tu, et filius tuus et fília tua, servus tuus et ancilla tua, jumentum tuum et ádvena qui est intra portas tuas. Sex enim diébus fecit Dóminus cœlum et terram, et mare, et ómnia quæ in eis sunt, et requiévit in die séptimo; idcircò benedixit Dóminus diéi Sábbati, et sanctificávit eum. Honóra patrem tuum, et matrem tuam, ut sis longævus super terram quam Dóminus Deus tuus dabit tibi. Non occides. Non mœcháberis. Non furtum fácies. Non loquéris contra próximum tuum falsum testimónium. Non concupisces domum próximi tui, nec desiderábis uxórem ejus, non servum, non ancillam, non bovem, non ásinum, nec ómnia quæ illíus sunt. R. Eleemosyna, suprà, et Jacóbum, et fratrem ejus Joannem ; et conscenso cum eis seorsùm monte præcelso, claritátem suæ glóriæ demonstrávit: quia licèt intellexissent in eo majestátem Dei, ipsíus tamen córporis, quo divinitùs tegebátur, poténtiam nesciébant. Et ideò própriè signánterque promíserat, quosdam de astántibus discípulis non priùs gustáre mortem, quàm vidérent Fílium hóminis venientem in regno suo, id est, in régia claritáte, quam spiritáliter ad natúram suscepti hóminis pertinentem, his tribus viris vóluit esse conspicuam. 146. B. Eccè vox de nube, dicens: Hic est Fílius meus dilectus, in quo mihi benè complácui; * Ipsum audíte. y. Eccè testem pópulis dedi eum, ducem et præceptórem géntibus.* Ipsum. Glória. * |