Ant. 5. F. Exáudi, Dó- num nostrum Jesum Chrismine; placáre, Dómine, at- tum Fílium tuum, etc. tende, et fac; ne moréris propter temetipsum, Deus meus. Dan. 9. 19. AD TERTIAM. Capitulum. 1. Thess. 4. 1. eus. Nunc quid di- Foberanos in Domin cémus, Deus noster? quia H ม nostras, et in spíritu constitúti humiliáto servientes illi, dicámus flentes Dómino, ut secundùm voluntátem suam sic fáciat nobiscum misericórdiam suam. Hymnus En tempus acceptábile, suprà, 150. . Miscrére, suprà, 175. Ad Benedictus, Ant. 1. D. Múlier Syrophonissa prócidit ad pedes Jesu, et rogábat eum, ut dæmónium ejíceret de fília ejus. Qm Qui dixit illi: Sine priùs saturári filios; non est enim bonum súmere panem filiórum, et míttere cánibus. Marc. 7. 25, 26, 27. D Oratio. Eus, qui conspicis omni nos virtúte destítui, intériùs extériùsque custódi; ut ab ómnibus adversitátibus muniámur in córpore, et à pravis cogitatiónibus munde mundémur in mente; Per Dómi Jesu, ut quemádmodùm accepistis à nobis quomodò opórteat vos ambuláre et placére Deo, sic et ambulétis, ut abundétis magis. B. br. Bonum mihi, 156. Oratio Deus, qui cónspicis, suprà. AD SEXTAM. Capitulum. 1. Thess. 4.3, 4. HAEC est voluntas Dei, sanctificátio vestra; ut abstineátis vos à fornicatióne; ut sciat unusquisque vestrum vas suum possidére in sanctificatióne et honóre. B. br. Súscipe, 157. AD NONAM. Capitulum. 1. Thess. 4. 6, 7. NE quis supergrediatur, Ν neque circumvéniat in negotio fratrem suum; quóniam vindex est Dóminus de his ómnibus: non enim vocávit nos Deus in immundítiam, sed in sanctificatió nem. B. br. Errávi, 157. AD VESPERAS. Antiphonce de Laudibus. Capitulum. Judith. 4. 12. Citóte Sitote quóniam exáudiet Dóminus preces vestras; simanentes permanseritis in jejúniis, jejúniis, et oratiónibus, in conspectu Dómini. R. Dixit múlier, suprà, 175. Post Glória Patri, resumitur initium R. usque ad . Hymnus Audi, benigne Cónditor, et . In multitúdine, suprà, 157. Ad Magníficat, Ant. 8. G. Respondit múlier, et dixit Jesu Utiquè, Dómine, nam et catelli cómedunt sub mensa de micis puerórum. Et ait illi: Vade; éxiit dæmónium à fília tua. Marc. L 7. 28, 29- B. Hæc est lex, 171. et pavéte ad Sanctuá rium meum. Ego Dóminus. Si in præceptis meis ambulavéritis, et mandáta mea custodiéritis, et feceritis ea, dabo vobis plúvias tempóribus suis, et terra gignet germen suum, et pomis árbores replebuntur. Apprehendet méssium tritúra vindémiam, et vindémia occupábit sementem : et comedétis panem vestrum in saturitáte, et absque pavóre habitábitis in terra vestra. Dabo pacem in finibus vestris; dormiétis, et non erit qui extérreat. Auferam malas béstias; et gládius non transíbit términos vestros. Persequémini inimícos vestros, et córruent coram vobis. B. Non tardes, 173. Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio ij. c. 8. v. 21. témpore; Dixit Je vescetur tamen pánibus qui Isus Pharisæis: Ego vado, offeruntur in Sanctuário, ità duntaxat, ut intra velum non ingrediátur, nec accédat ad altáre, quia máculam habet, et contamináre non debet Sanctuarium meum. Ego Dóminus, qui sanctífico eos. Pars Verna. et quærétis me, et in pec- Homília sancti Augustíni et quærétis me; ] non desidério, sed ódio. Nam illum, posteáquàm abscessit ab óculis hóminum, inquisiérunt, et qui óderant, et qui amábant; illi persequendo, illi habére cupiendo: illi enim ut habérent, isti ut perde pérderent. Déniquè isti, quia sic quærébant more malo, corde perverso, quid secútus adjunxit? [Quærétis me: ]et, ne putétis quia me benè quærétis; [in peccáto vestro moriémini.] Hoc est Christum malè quærere, in ресcáto suo mori; hoc est illum odisse, per quem posset solum salvus esse. B. Dixit Pharisæis Jesus: Ego vado, et* Quærétis me; et in peccáto vestro moriémini. . Quia vocávi, et renuistis; extendi manum meam, et non fuit qui aspíceret. Quærétis. Glória. Quærétis. Joann. 8. 21. Prov. 1. 24. * ; Ad Magníficat, Ant. 4. d. Qui me misit mecum est, et non relíquit me solum quia ego quæ plácita sunt ei, fácio semper. Joann. 8. 29. Oratio. Desto supplicatiónibus nostris omnipotens Deus; et quibus fidúciam sperandæ pietatis indulges, consuéte misericórdiæ tríbue benignus effectum; Per Dóminum. L - FERIA TERTIA. Incipit Liber Númeri. Lectio j. c. 1. v. I. Ocútus est Dóminus ad Móysen, dicens: Tóllite summam universæ congregatiónis filiórum Israël per cognatiónes et domos suas, et nómina singulórum quidquid sexûs est masculíni, à vigésimo anno et suprà, ómnium virórum fórtium ex Israël,et numerábitis eos per turmas suas, tu et Aaron. Fuéruntque omnis númerus filiórum Israël: : per domos et famílias suas, à vigésimo anno et suprà, qui póterant ad bella procédere, sexcenta tria millia virórum quingenti quinquaginta. B.Irritam quis fáciens, 172. Lectio ij. v. 48. Locútusque est Dóminus ad Moysen, dicens : Tribum Levi noli numeráre, neque pones summam eó . rum cum filiis Israël; sed constitue eos super tabernáculum testimónii, et cuncta vasa ejus, et quidquid ad ceremónias pértinet. Ipsi portábunt tabernáculum, et ómnia utensília ejus : et erunt in ministério, ac per gyrum tabernáculi metabuntur. Cùm proficiscendum fúerit, depónent Levitæ tabernáculum: cùm castrametandum, érigent quisquis externórum accesserit, occidétur. Porrò Levitæ per gyrum tabernáculi figent tentória, ne fiat indignátio super multitúdinem filiórum Israël ; et excubábunt in custódiis tabernáculi testimonii. R. Ne díxeris, 173. ad discípulos suos, dicens: Super cathedram Móysi sedérunt Scribæ et Pharisæi. Omnia ergò quæcumque díxerint vobis, serváte et fácite; secundùm ópera verò eórum nolíte fácere. Et réliqua. Homília sancti Hierónymi Presbyteri. In cap. 23. Matth. lib. 4. Q benígnius Dómino? Teutátur à Pharisæis, et nihilominùs propter sacerdótii et nóminis dignitátem hortátur pópulos ut subjiciantur eis; non ópera, sed doctrinam considerantes. [Alligant enim ónera grávia et importabília, et impónunt in húmeros hóminum; dígito autem suo nolunt ea movére.] Hoc generáliter adversùs omnes magistros dictum est, qui grávia jubent, et minóra non fáciunt. [Omnia verò sua ópera fáciunt, ut videantur ab hominibus.] Quicumque igitur ità facit quodlibet, ut videátur ab hominibus Scriba est et Pharisæus. Væ nobis míseris, ad quos Pharisæórum vítia transiérunt! B. Nolíte vocári Rabbi ; unus est enim magister véster. Qui major est vestrum, erit minister vester. Qui au humiliá bitur; et * Qui se humiliáverit, exaltábitur..Humília te in ómnibus, et coram Deo invenies grátiam. * Qui se. Glória. Qui se: Matth. 23. 8, 11, 12. Eccli. 3. 20. Ad Benedictus, Ant. 2. D. Super cathedram Móysi sedérunt Scriba et Pharisæi. Omnia ergò quæcumque díxerint vobis, serváte et fácite; secundùm ópera verò eórum nolíte fácere. Matth. 23. 2, 3. Oratio. Dóminus, indúcet nos in perfice, quæsumus, Dó- eam, et tradet humum lacte mine, benignus in nobis observántiæ sanctæ subsidium; ut quæ, te autóre, facienda cognovimus, te operante, impleamus; Per Dóminum. Ad Magníficat, Ant. 1. a. Patrem nolíte vocáre vobis super terram; unus est enim pater vester, qui in cœlis est. Matth. 23. 9. Oratio. et melle manantem. Nolite rebelles esse contra Dóminum, neque timeátis pópulum terræ hujus; quia sicut panem ità eos póssumus devoráre. Recessit ab eis omne præsidium. Dóminus nobiscum est, nolíte metúere. Cùmque clamáret omnis multitúdo, et lapidibus eos vellet opprimere, apparuit glória Dómini super tectum propitiáre, Dómine, sup- fœderis cunctis filiis Israël. plicatiónibus nostris, et animárum nostrárum medére languóribus; ut remissióne perceptâ, in tua semper benedictióne lætémur. Per Dóminum. D FERIA QUARTA. De Libro Númeri. Lectio j. c. 14. 2. 4. Ixérunt filii Israël alter ad álterum: Constituámus nobis ducem, et revertámur in AEgyptum. Quo audíto, Móyses et Aaron cecidérunt proni in terram coram omni multitúdine filiórum Israël. At verò Jósue filius Nun, et Caleb filius Jéphone, qui et ipsi lustráverant terram scidérunt vestimenta sua et ad omnem multitúdinem filiórum Israël locúti sunt : Terra quam circuívimus, valdè bona est. Si propitius fúerit 9 B. Qui diligit próximum, 172. Lectio ij. v. 26. Ocútusque est Dóminus ad Móysen et Aaron, dicens: Usquequò multitúdo hæc péssima múrmurat contra me ? querélas filiórum Israël audívi. Dic ergò eis: Vivo ego, ait Dóminus; sicut locúti estis, audiénte me, sic fáciam vobis. In solitúdine hac jacébunt cadávera vestra. Omnes qui numeráti estis, à viginti annis et suprà, et murmurastis contra me, non intrábitis terram, super quam levávi manum meam, ut habitáre vos fácerem, præter Caleb fílium Jéphone, et Jósue filium Nun. Párvulos autem vestros, de quibus dixistis quòd prædæ hóstibus forent, introdúcam, ut videant terram quæ vobis dis |