quæ me contingit. Et divísit illis substantiam. Et réliqua. Homília sancti Ambrósii tuus. V. Revértere ad me, dicit Dóminus, et ego suscípiam te; saltem ámodò voca me: Pater meus. *Pater, peccávi. Glória. † Jam non sum. Luc. 15. 17, 20, 21. Jer. 3. 1, 4. Ad Benedictus, Ant. 1. a. Dixit pater ad servos suos: Citò proferte stolam primam, et indúite illum; et addúcite vítulum saginátum, et epulémur : quia hic fílius meus mórtuus erat, et revixit; períerat, et invéntus est. Luc. 15. 22, 23, 24. Oratio. Posteaquam domum, inquit, DA, quæsumus, Dómine, pátriam derelinquens, [Péregrè proféctus est in regiónem longinquam.] Quid enim longinquius, quàm à se recédere; nec regiónibus, sed móribus separári; stúdiis discrétum esse, non terris; et quasi interfúso luxúria seculáris æstu, divórtia habére factórum ? Etenim qui se à Christo se parat, exul est pátriæ; civis est mundi. B. In se reversus filius venit ad patrem suum; cùm autem adhuc longè esset, vidit illum pater ipsíus, et misericórdia motus, accurrens osculátus est eum. Díxitque ei filius: * Pater, peccávi in cœlum et coram te; † Jam non sum dignus vocári filius nostris effectum jejuniis salutárem; ut castigátio carnis assumpta, ad nostrárum vegetatiónem tránseat animárum; Per Dóminum. AD VESPERAS. Antiphono et Psalmi de Psalterio. Capitulum. Jerem. 2. 19. tavide, reliSito, et vide, quia ma quísse te Dóminum Deum tuum, et non esse timórem meî apud te, dicit Dóminus Deus exercituum. B. Adjútor meus esto; ne derelínquas me, * Neque despícias me, Deus salutáris meus. y. Ne avertas fáciem tuam à me. Neque. Glória. R. Adjútor meus. Psalm. 26. 9. * Hymnus Audi, benigne Cónditor, et y. In multitúdine, suprà, 157. Ad Magnificat, Ant. 5. F. Fortis in bello Jesus Nave, successor Móysi in Prophetis, qui fuit magnus secundùm nomen suum, qui fuit máximus in salútem electórum Dei, expugnare insurgentes hostes, ut consequerétur hæreditátem Israël. Eccli. 46. 1, 2. Oratio Quæsumus, omnípotens Deus, infrà ad Laudes, p. 191. DOMINICA TERTIA Quadragesima. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Móyse, ità ero tecum: non dimittam, nec derelínquam te. Confortáre, et esto robustus: tu enim sorte dívides pópulo huic terram, pro qua jurávi pátribus suis, ut tráderem eam illis. B. Factum est ut loquerétur Dóminus ad Jósue: Non recédat vólumen legis ab ore tuo, sed * Meditáberis in eo diébus ac noctibus, ut custódias et fácias ómnia quae scripta sunt in eo..Beátus qui custódit verba libri hujus.* Meditáberis. Josue. 1. 1, 8. Apoc. 22. 7. Lectio ij. c. 2. v. I. Invitatorium, Antiphonce, et Msit igitur Jósue filius Psalmi, ut in Psalterio. IN 1. NOCTurno. Incipit Liber Jósue. Lectio j. c. 1. v. I. F Actum est post mortem Móysi servi Dómini, ut loquerétur Dóminus ad Jósue filium Nun, ministrum Móysi, et díceret ei: Móyses servus meus mórtuus est; surge, et transi Jordánem istum, tu, et omnis pópulus tecum, in terram quam ego dabo filiis Israël. Omnem locum quem calcáverit vestígium pedis vestri, vobis tradam, sicut locútus sum Móysi. Nullus póterit vobis resistere cunctis diébus vitæ tuæ: sicut fui cum Nun de Setim duos viros exploratóres in abscóndito, et dixit eis: Ite, et consideráte terram, úrbemque Jéricho. Qui pergentes, ingréssi sunt domum mulieris meretricis, nómine Rahab; et quievérunt apud eam. Nuntiátumque est regi Jéricho, et dictum : Eccè viri ingréssi sunt hùc per noctem de filiis Israël, ut explorárent terram. Mísitque rex Jéricho ad Rahab dicens: Educ viros, qui venérunt ad te, et ingréssi sunt domum tuam : exploratóres quippè sunt, et omnem terram consideráre venérunt. Ipsa autem fecit ascéndere viros in solárium domûs suæ, opéruitque eos stipulâ lini, , quæ ibi erat. Hi autem, qui missi fuerant, secúti sunt eos per viam quæ ducit ad vadum Jordánis: íllisque egressis, statìm porta clausa est. B. Locútus est Jósue Dó mino, díxitque coram filiis Israël Sol contra Gábaon ne moveáris, et luna contra vallem Aíalon. Stetéruntque sol et luna, * Obediente Dómino voci hóminis. y. Si habueritis fidem, sicut granum sinápis, nihil impossíbile erit vobis. * Obediente. Josue. 10. 12, 13, 14. Matth. 17. 19. Lectio iij. v. 8. Ecdùm obdormíerant N qui latébant, et eccè múlier ascendit ad eos, et ait: Novi quòd Dóminus tradíderit vobis terram; étenim írruit in nos terror vester, et elanguérunt omnes habitatóres terræ. Audívimus quòd siccáverit Dóminus aquas Maris Rubri ad vestrum intróitum, quando egressi estis ex AEgypto. Dóminus enim Deus vester, ipse est Deus in cœlo sursùm, et in terra deorsum. Nunc ergò juráte mihi per Dóminum, ut quómodò ego misericórdiam feci vobiscum, ità et vos faciátis cum domo patris mei : détisque mihi verum signum, ut salvétis patrem meum et matrem, fratres ac soróres meas, et ómnia quæ illórum sunt, et eruátis ánimas nostras à morte. R. Dixit Jósue ad pópulum: Testes estis quia ipsi elegéritis Dóminum, ut serviátis ei; * Nunc ergò inclináte corda vestra ad Dóminum. y. Diligéntibus Deum ómnia cooperantur in bonum. * Nunc ergò. Glória. * Nunc ergò. Josue. 24. 22, 23. Rom. 8. 28. IN II. NOCTURNO. De Sermóne sancti Basíli Magni. Homil. 2. de Jejun. post init. Lectio iv. St omni quidem témpore E jejunium útile servánti bus; neque enim dæmonum malígnitas áliquid adversùs jejunantem audet. Et ánimæ nostræ custódes Angeli lubéntiùs ac studiósiùs eos curant, qui per jejunium purgáti fuerint: multò verò magis hoc témpore, quando per universum orbem circumquáque prædicátio hæc annuntiátur. Itaqué nemo è jejunántium número sese súbtrahat, in quo et generatiónes cuncta, sexus omnis, ætas et ordo includuntur. B. Convertímini, peccatóres, et fácite justítiam coram Deo,* Credentes quòd fáciat vobiscum misericór- in terram hanc famem: non diam suam..Fácite fructus dignos poeniténtiæ. * Cre=dentes. Job. 13. 8. Luc. 3. 8. Lectio v. On est autem ad perfectum laudabileque jejunium satis, cibórum abstinéntia: sed jejunémus jejúnium Deo gratum et acceptum. Verum Déoque placens jejúnium est, abstinére à malo, linguam continére, iram temperáre, aliénum esse à concupiscéntiis, detractióne, perjúrio et mendácio. Horum ítaquè moderátio, verum est jejúnium. Pulchrum jejunium est, in ejúsmodi versári abstinéntia. R. Scimus qui dixit: Mihi vindicta, et ego retribuam. * Horréndum est incidere in manus Dei viventis. . Si pœnitentiam non egérimus, incidémus in manus Dómini, et non in manus hóminum. * Horréndum est. Hebr. 10. 30, 31. Eccli. 2. 22. Lectio vj. JEjúnium autem, et fa mem intùs est, illam quæ caveámus; de qua Prophéta loquens, ait: [Non occidet Deus fame ánimas justórum.] Ne contrà insurgat jejúnium hujus géneris, quod Judæis Prophéta minátur, dicens: [Eccè dies vénient, dicit Dóminus, et indúcam autem panis famem, aut aquae sitim, sed audiendi verbi Dei famem; ] quam hac de causa justus induxit judex, quóniam eórum mentem in fame veritátis ac sanctórum præceptorum fame versári, externum verò hóminem supra modum pinguéscere,perspiceret. Quamóbrem, frátres dilectíssimi, per hos sacratíssimi jejunii dies, pascat nos Spíritus Sanctus matutinis et vesper tínis gáudiis; nullus spontè ac volens, convívium hoc spirituále déserat. B. Revértere, aversátrix Israël, ait Dóminus, et non avertam fáciem meam à vobis; *Quia sanctus ego sum, dicit Dóminus, et non irascar in perpétuum..Sirevérteris, Israël, ad me convértere: si abstuleris offendícula tua à fácie mea, non commovéberis. * Quia. Glória. * Quia. Jerem. 3. 12, et 4. I. IN III. Nocturno. Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam. Lectio vij. c. 11. v. 14. Isus ejiciens dæmónium, N illo témpore; Erat Jeet illud erat mutum. Et cùm ejecisset dæmónium, locútus est mutus, et admirátæ sunt turbæ. Et réliqua. Homília venerabilis Bedæ Presbyteri. In Luc. lib. 4. cap. 48. AEmoníacus iste apud vis, vel schismático, vel étiam malo cathólico potest non inconvenienter áccipi. De quo, témpore baptisma D Matthæum, non solum tis, spíritus immundus, qui mutus, sed et cæcus fuisse narrátur; curátusque dícitur à Dómino, ità ut loquerétur, et vidéret. Tria ergò signa simul in uno hómine perpetráta sunt cæcus videt, mutus loquitur, possessus à demone liberátur. Quod et tunc quidem carnaliter factum est, sed et quotidiè complétur in conversióne credéntium : ut expulso primùm dæmone, fidei lumen aspíciant; deindè ad laudes Dei, tacéntia priùs ora laxen |