probas renes et corda, vídeam ultiónem tuam ex eis; tibi enim revelávi causam meam. V HYMNUS. Exilla Regis pródeunt, Fulget crucis mystérium, Quâ, factus orbis víctima, Suspensus est homo Deus. Hic lánceæ diro sacrum Mucróne perfossus latus, Fundens aquam cum sángui ne, Nocéntium lavit scelus. Impléta sunt quæ víderat David, fidéli cármine Olim canens: In géntibus Regnávit à ligno Deus. Arbor decóra, quæ Dei Es purpuráta sánguine, Electa digno stipite, Quæ membra Christi tán geres. Beáta cujus bráchiis tas, X. Eripe me de inimicis insurgéntibus in me líbera me. Ps. 58. 2. Ad Magníficat, Antiphona ut in qualibet Feria. Deindè Preces flexis genibus, ut in Feriis Quadragesimæ, suprà, 150. Oratio ut infrà, post Antiphonam ad Magníficat, cujusque Feriæ. AD COMPLETORIUM, ut in Feriis Quadragesima, excepto quòd in B. brevi non dicitur Glória Patri, sed repetitur B. ab initio. FERIA SECUNDA. S Cit quisse te Dóminum Deum tuum, et non esse timórem meî apud te, dicit Dóminus Deus exercituum. A século confregisti jugum meum rupisti víncula mea, et dixisti: Non sérviam. In omni enim colle sublími, et sub omni ligno frondóso, tuprosternebáris méretrix. Ego autem plantávi te víneam electam, omne semen verum: quómodò ergò conversa es mihiin pravum, vínea aliéna? Hæc dicit Dóminus. B. Dixit Dóminus, 218. Ertérunt ad me tergum, Verterunt ad meis, Deus meus; R. Et ab témpore afflictiónis suæ di cent: Surge, et libera nos. Ubi sunt dii tui, quos fecisti tibi? Surgant, et liberent te in témpore afflictiónis tuæ; secundùm númerum quippè civitátum tuárum erant dii tui, Juda. Quid vultis mecum judicio conténdere? Omnes dereliquistis me, dicit Dóminus. Numquid obliviscétur virgo ornamenti sui, aut sponsa fásciæ pectorális suæ ? pópulus verò meus oblitus est meî diébus innúmeris. R. Sument, 218. Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio ij. c. 7. v. 32. Nillo témpore; Misérunt Príncipes et Pharisæi ministros, ut apprehénderent Jesum. Et réliqua. Homília sancti Augustíni Epíscopi. In Joann. Evangel. Tract. 31. §. 8, 9. Q Uem apprehénderent? Adhuc nolentem? Quia ergò non poterant apprehéndere nolentem, missi sunt ut audírent docentem. Quid docentem? [Dicit er go Jesus: Adhuc módicum tempus vobiscum sum.] Quod modò vultis fácere, factúri estis, sed non modò; quia modò nolo. Implére débeo dispensatiónem meam, et sic perveníre ad passió nem meam. [ Quærétis me, et non inveniétis; et ubi sum ego, vos non potestis veníre. ] Hic jam resurrectiónem suam prædixit: noluérunt enim agnóscere præsentem, et pósteà quæsiérunt, cùm vidérunt in eum multitúdinem jam credentem. vos non B. Adhuc módicum tempus vobiscum sum; et vado ad eum qui me misit. * Quærétis me, et non inveniétis; et ubi ego sum, potestis veníre. y. Quia despexistis omne consilium meum et increpatiónes meas neglexistis; ego quoque subsannábo. * Quærétis. Repetitur R. Adhuc módicum. Joann. 7. 33, 34. Proverb. 1. 24, 25, 26. Ad Benedictus, Ant. 8. G. In novíssimo die magno festivitátis stabat Jesus, et clamábat, dicens: Si quis sitit, véniat ad me, et bibat. Joann. 7, 37. Oratio. Anctífica, quæsumus, S. Domine, nostra jejunia, et cunctárum nobis propítius indulgéntiam largire culpárum; Per Dóminum. Ad Magníficat, Ant. 4. b. Qui credit in me, sicut dicit Scriptúra, flúmina de ventre ejus fluent aquæ vivæ. Joann. 7. 38. Oratio. A, quæsumus, Dómine, pópulo tuo salútem mentis et córporis; ut bonis opéribus inhærendo, tuâ semper mereátur protectióne defendi; Per Dóminum. FERIA TERTIA. De Jeremía Prophéta. Lectio j. c. 3. v. I. Ulgò dicitur: Si dimíse rit vir uxórem suam, et recédens ab eo, dúxerit virum álterum; numquid revertétur ad eam ultrà? numquid non pollúta et contamináta erit múlier illa? tu autem fornicáta es cum amatóribus multis : tamen revértere ad me, dicit Dóminus, et ego suscipiam te. Leva óculos tuos in directum, et vide ubi non prostráta sis: frons mulieris meretricis facta est tibi; noluisti erubéscere. Ergò saltem ámodò voca me: Pater meus, dux virginitátis mcæ tu es. Hæc dicit Dóminus. B. Deus meus, 219. T En diébus varicátrix soror ejus Juda, quia pro eo quòd mocháta esset aversátrix Israël, dimisissem eam, et dedissem ei libellum repúdii : et non tímuit prævaricátrix Juda soror ejus; sed ábiit, et fornicáta est, étiam ipsa. Et dixit Dóminus ad me: Justificávit ánimam suam aversátrix Israel compara. Vnd petlaricatrícis Judæ. Vade, et clama sermónes istos contra aquilónem, et dices: Revértere, aversátrix Israël, ait Dóminus, et non avertam fáciem meam à vobis ; quia sanctus ego sum, dicit Dóminus, et non irascar in perpétuum. B. Vim faciébant, 220. Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio ij. c. 7. 2. 1. I labat Jesus in Galilæamu; N illo témpore; Ambu non enim volébat in Judæam ambuláre, quia quærébant eum Judæi interficere. Et réliqua. Homília sancti Augustíni Epíscopi. C §. 1. in diébus Josíæ regis In Joann. Evangel. Tract. 28. Numquid vidisti quæ fécerit aversátrix Israël? ábiit síbimet super omnem montem excelsum, et fornicáta est ibi. Et dixi, cùm fecisset hæc ómnia: Ad me revértere; et non est reversa. Et vidit præ Hristus manens Deus accépit hóminem, qui fecit hóminem. Quando ergò látuit ut homo, non poténtiam perdidisse putandus est, sed exemplum infirmitáti præbuisse. Ille enim quando ego testimónium perhibeo de illo, quòd ópera ejus mala sunt. Joann. 7. 7. vóluit, occisus est. Sed quóniam futúra erant membra ejus, id est, fidéles ejus, qui non jua haberent illam potestátem quam habébat ipse Deus noster; quòd latébat, quòd se, tanquam ne occiderétur, occultábat, hoc indicábat factúra esse membra sua, in quibus útiquè membris suis ipse erat. Non enim Christus in cápite et non in córpore, sed Christus totus in cápite et in córpore. pite in corpord Jesum fratres ejus : Transi hinc, ut discípuli tui videant ópera tua: manifesta teipsum mundo;* Neque enim fratres ejus credébant in eum. y. Non crediderunt in Deo, nec speravérunt in salutári ejus.*Neque. Repetitur B. Dixérunt. Joann. 7. 3, 4, 5. Ps. 77, 22. Ad Benedictus, Ant. 4. b. Tempus meum nondum advenit; tempus autem vestrum semper est parátum. Joann. 7. 6. Oratio. N Ostra tibi, Dómine, quæsumus, sint accepta jejúnía; quæ nos expiando, grátia tua dignos efficiant, et ad remédia perdúcant æterna. Per Dóminum. Ad Magníficat, Ant. 1.a. Non potest mundus odísse vos: me autem odit, quia Oratio. A nobis, quæsumus D Domine, perseverantem in tua voluntáte famulátum ; ut in diébus nostris, et mérito et número, pópulus tibi sérviens augeátur; Per. FERIA QUARTA. Cespicite, et conside ráte, et quærite in platéis ejus, an inveniátis virum facientem judícium, et quærentem fidem; et propitius ero ei. Quòd si étiam, Vivit Dóminus, díxerint; et hoc falsò jurábunt. Dómine, óculi tui respíciunt fidem: percussisti eos, et non doluérunt: attrivisti eos, et renuérunt accipere disciplínam : induravérunt fácies suas supra petram, et noluérunt reverti. Ego autem dixi : Fórsitan páuperes sunt et stulti, ignorantes viam Dómini, judicium Dei sui. Ibo ígitur ad optimates, et loquar eis; ipsi enim cognovérunt viam Dómini, judícium Dei sui: et eccè magis hisimul confregerunt jugum, rupérunt víncula. B. Dixit Dóminus, 218. Lectio ij. v. 7: hæc testimónium pérhibent SUper quo propitius tibi de esse pótero? Fílii tui dereliquerunt me, et jurant in his qui non sunt dii. Numquid super his non visitábo, dicit Dóminus? et in gente tali non ulciscétur ánima mea? Ascéndite muros ejus, et dissipáte; consummatiónem autem nolite fácere: auferte propágines ejus, quia non sunt Dómini. Prævaricatióne enim prævaricáta est in me domus Israël, et domus Juda, ait Dóminus. Negavérunt Dóminum, et dixérunt: Non est ipse, neque véniet super nos malum; gládium et famem non videbimus. Prophétæ fuérunt in ventum locúti, et responsum non fuit in eis: hæc ergò evénient illis, B. Sument, 218. Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio iij. c. 10. v. 22. N illo témpore; Facta IN illo témpore ; Facta lymis; et hiems erat. Et Homília sancti Augustíni In Joann. Evangel. Tract. 48. §. 4, 5. [Pera que ego fácio in me: sed vos non créditis, quia non estis ex óvibus meis.] Jam suprà didicistis quæ sint oves: estóte oves. Oves credendo sunt, oves pastórem sequendo sunt, oves redemptórem non contemnendo sunt, oves per óstium intrando sunt oves exeundo et páscua inveniendo sunt, oves vitâ æternâ perfruendo sunt.[Oves meæ vocem meam áudiunt, et cognosco eas, et sequuntur me; et ego vitam æternamn do eis.] B. Opera quæ ego fácio in nómine Patris mei, *Hæc testimónium pérhibent de me: sed vos non créditis quia non estis de óvibus meis. . Usquequò détrahet mihi pópulus iste? quoúsquè non credent mihi in ómnibus signis quæ feci coram eis? Hæc testimónium. Repetitur B. Opera. Joann. 10. 25, 26. Numer. 14. 11. Ad Benedictus, Ant. 2. D. Judæi dicébant Jesu: Quoúsquè ánimam nostram tollis? Si tu es Christus dic nobis palàm. Joann. 10. 24. Oratio. Sanctificato hoc jejunio, délium miserátor illustra; et Deus, tuórum corda fi nómine Patris mei, quibus devotiónis præstas |