Léctio sancti Evangélii bus meis; Allelúia, allel. secundùm Joannem. Lectio ij. c. 10. V. II. N illo témpore; Dixit I Jesus quibusdam ex Pha- Homília sancti Gregórii V.Væ pastóribus Israël, qui disperse sunt oves meæ, to . Sacerdot. Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepisti me; R. Nec delectasti inimícos meos super me; alle [Bonus pastor ánimam lúia. Ps. 29. 2. suam ponit pro óvibus suis.] Fecit Dóminus quod mónuit, ostendit quod jussit. Bonus pastor pro óvibus suis ánimam suam pósuit, ut in sacramento nostro corpus suum, et sánguinem vérteret, et oves quas redémerat, carnis suæ alimento satiáret. Os tensa nobis est de contemptu mortis via quam sequámur; appósita est forma cui imprimámur. Primum nobis est, exterióra nostra misericór diter óvibus ejus impéndere: postremum verò, si necesse sit, étiam vitam nostram pro eisdem óvibus ministráre. B. Bonus pastor ánimam suam dat pro óvibus suis. Mercenárius autem videt lupum venientem, et fugit, et lupus rapit, et dispergitoves. ** Ego sum pastor bonus, et ánimam meam pono pro óvi AD LAUDES MATUTINAS. Psalmi de Dominica. Ant. sola. 5. F. Si consurrexistis cum Christo, quæ sursùm sunt sápite, non que super terram; allelúia. Col. 3. 1, 2. Capitul. 1. Petr. 2. 21, 22. Hristus passus est pro nobis, vobis relinquens exemplum, ut sequáminives tígia ejus; qui peccátum non fecit, nec inventus est dolus in ore ejus. Hymnus Auróra lucis dum novæ, p. 303. y. Exaltábo te, suprà. Ad Benedictus, Ant. 1.4. Ego veni, ut oves vitam hábeant, et abundántiùs hábeant; allelúia. Joann. 10.10. Oratio. Dmilitate jacentem munEus, qui in Filii tui hudum erexisti, fidélibus tuis perpétuam concéde lætí- demus glóriam ei; allelúia. Apocal. 19. 6, 7. Capitul. Hebr. 13. 20, 21. tiam; ut quos perpétuæ mortis eripuisti casibus, gáudiis fácias sempiternis perfrui; DEus pacis, qui eduxit de Per eumdem. AD PRIMAM ut in Proprio, Tempore Paschali. AD TERTIAM. Hristus, cùm malediceré tur, non maledicébat; cùm paterétur, non comminabátur: tradébat autem judicanti se injustè. B. breve. Surrexit Dóminus, suprà, 306. Oratio Deus, qui, suprà. AD SEXTAM. Capitul. 1. Petr. 2. 24. Eccáta nostra ipse pértulit in córpore suo super lignum, ut peccátis mórtui justítiæ vivámus: cujus livóre sanáti estis. pastorem mag num óvium, in sánguine testamenti æterni, Dóminum nostrum Jesum Christum, aptet vos in omni bono, ut faciátis ejus voluntátem ; fáciens in vobis quod pláceat coram se per Jesum Christum, cui est glória in sécula seculórum. Amen. Hymnus Solútus, 306. . Mane nobiscum, 307. Ad Magníficat, Ant. 6. F. Alias oves hábeo quæ non sunt ex hoc ovíli : et illas oportet me addúcere, et vocem meam áudient; et fiet unum ovíle, et unus pastor; allelúia. Joann. 10. 16. B. breve. Surrexit Dómiņus verè, suprà, 306. AD NONAM. Capitul. 1. Petr. 2. 25. Erantes: sed conversi estis nunc ad Pastorem et Episcopum animárum vestrárum. B. breve. Cognovérunt, suprà, 306. Rátis enim sicut oves er AD VESPERAS. Tres primi Psalmi de Do minica. Ant. sola. 5. a. Regnávit Dóminus Deus noster: gaudeámus, et exultémus, et Oratio Deus, qui in Fílii tui humilitáte, suprà. AD COMPLETORIUM ut in Proprio, Tempore Paschali. FERIA SECUNDA. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Psalmi Salvum me fac; Usquequò, Dómine; Dixit insípiens, p. 35. De Actibus Apostolórum. Lectio j. c. 15. v. 5. Surrexerunt quidam de hæresi Pharisæórum, qui crediderunt, dicentes : Quia oportet circumcidi eos, præcípere quoque serváre legem Móysi.Conveneruntque Apóstoli et Senióres, vidére de verbo hoc. Cùm autem magna conquisítio fieret, surgens Petrus dixit ad eos: Viri fratres, vos scitis quóniam ab antíquis diébus Deus in nobis elégit per os meum audire gentes verbum Evangélii, et crédere. Et qui novit corda Deus, testimónium perhibuit, dans illis Spíritum Sanctum sicut et nobis; et nihil discrévit inter nos et illos. Nunc ergò quid tentátis Deum, imponere jugum super cervices discipulórum, quod neque patres nostri, neque nos portáre potuimus? Sed per grátiam Dómini Jesu Christi crédimus salvári, quemádmodùm et illi. Tácuit autem omnis multitúdo: et audiébant Bárnabam et Paulum, narrantes quanta Deus fecisset signa et prodígia in géntibus per eos. B. Virtúte magnâ, p. 301. Lectio ij. v. 13. ET T postquàm tacuérunt, respondit Jacóbus, dicens Viri fratres, audíte me: Simon narrávit quemádmodùm primùm Deus visitávit súmere ex géntibus pópulum nómini suo.Et huic concordant verba Prophetárum, sicut scriptum est: Post hæc revertar, et reædificábo tabernáculum David, quod décidit; et díruta ejus reædificábo, et érigam illud; ut requírant cæteri hóminum Dóminum, et omnes gentes super quas invocátum est nomen meum, dicit Dóminus fáciens hæc. Notum à sécu– lo est Dómino opus suum. Propter quod ego júdico non inquietári eos qui ex géntibus convertuntur ad Deum; sed scribere ad eos, ut abstineant se à contaminatiónibus simulacrórum, et fornicatióne, et suffocátis, et sánguine. Móyses enim à temporibus antíquis habet in singulis civitátibus, qui eum prædicent in synagógis, ubi per omne sábbatum légitur. B. Qui habitábant, 302. Lectio ij. v. 22. Une placuit Apóstolis, et Senióribus cum omni Ecclésia elígere viros ex eis, et mittere Antiochiam cum Paulo et Bárnaba Judam, qui cognominabátur Bársabas, et Silam, viros primos in frátribus; scribentes per manus eórum: Apóstoli et Senióres fratres, his qui sunt Antiochiæ, et Syriæ, et Cilícia, frátribus ex géntibus, salátem. Quóniam audívimus quia quidam ex nobis exeuntes, turbavérunt vos verbis, evertentes ánimas vestras, quibus non mandávimus: plácuit nobis collectis in unum, eligere viros, et míttere ad vos, cum cha- dæmoniórum vidétur annuntiátor esse, quia Jesum et resurrectiónem annuntiábat eis. Et apprehensum eum ad Areópagum duxérunt, dicentes: Póssumus scire quæ est hæc nova, quæ à te dícitur, doctrína? nova enim quædam infers áuribus nostris ; vólumus ergò scire quidnam velint hæc esse. ríssimis nostris Bárnaba et Paulo, hominibus qui tradidérunt ánimas suas pro nómine Dómini nostri Jesu Christi. Mísimus ergòJudam et Silam, qui et ipsi vobis verbis réferent éadem. Visumest enim Spirítui Sancto et nobis, nihil ultrà impónere vobis óneris quàm hæc necessária: ut abstineátis vos ab immolátis simulacrórum, et sánguine, et suffocáto, et fornicatióne; à quibus custodientes vos, benè agétis. Valéte. B. Jesum definíto consílio, p. 302. pag. 52. FERIA TERTIA. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Psalmi Afferte Dómino; Exaltábo te; Beáti quorum, De Actibus Apostolórum. Lectio j. c. 17. v. 16. Aulus cùm Athénis Silam et Timotheum expectáret, incitabátur spíritus ejus in ipso, videns idololatríæ déditam civitátem. Disputábat ígitur in synagóga cum Judæis et coléntibus, et in foro, per omnes dies ad eos qui áderant. Quidam autem Epicurei et Stoïci philosophi disserébant cum eo; et quidam dicébant : B. Providens David, 302. Tans autem Paulus in Sanétio trópai, ait: Viri Athenienses, per ómnia quasi superstitiosióres vos vídeo. Prætériens enim, et videns simulácra vestra, invéni et aram, in qua scrip- B. Certíssimè sciat, 302. Quid vult seminivérbius hic N bus, ut omnes ubique : poenitentiam agant; eò quòd státuit diem, in quo judicatúrus est orbem in æquitáte, in viro in quo státuit, fidem præbens ómnibus, súscitans eum à mórtuis. Cùm audissent autem resurrectiónem mortuórum, quidam quidem irridébant, quidam verò dixérunt: Audiémus te de hoc íterùm. Sic Paulus exívit de médio eórum. Quidam verò viri adhærentes ei, credidérunt; in quibus et Dionysius Areopagita, et múlier nómine Dámaris, et álii cum eis. B. Quem vos interemistis, p. 302. FERIA QUARTA. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Ps. Deus, áuribus; In Deo laudabimur; Eructávit cor meum, p. 68. De Actibus Apostolórum. Lectio j. c. 20. v. 16. Proposuerat Paulus trans navigáre Ephesum, ne qua mora illi fieret in Asia. Festinábat enim, si possibile sibi esset, ut diem Pentecos tes fáceret Jerosólymis. A Miléto autem mittens Ephesum, vocávit majóres natu Ecclésiæ. Qui cùm venissent ad eum, et simul essent dixit eis: Vos scitis, à prima die quâ ingressus sum in Asiam, qualiter vobiscum per omne tempus fúerim, sérviens Dómino cum omni humilitáte, et lácrymis, et tentatiónibus quæ mihi accidérunt ex insídiis Judæórum: quómodò nihil subtráxerim utilium, quóminùs annuntiárem vobis, et docérem vos públicè et per domos, testíficans Judæis atque Gentilibus in Deum poenitentiam, et fidem in Dóminum Jesum Christum. Et nunc eccè alligátus ego spíritu, vado in Jerúsalem, quæ in ea ventúra sint mihi, ignórans ; nisi quod Spíritus Sanctus per omnes civitátes mihi protestátur, dicens: Quóniam víncula et tribulatiónes Jerosolymis me manent. Sed nihil horum véreor: nec fácio ánimam meam pretiosiórem quàm me, dúmmodò consummem cursum meum, et ministérium verbi, quod accépi à Dómino Jesu, testificári Evangélium grátiæ Dei. B. Etsi Christus, p. 302. E quia ampliùs non vi T nunc eccè ego scio, vi débitis fáciem meam, vos omnes, per quos_transívi prædicans regnum Dei. Atténdite vobis, et universo gregi, in quo vos Spíritus Sanctus pósuit Epíscopos, régere Ecclésiam Dei, quam acquisívit sánguine suo. Ego scio quóniam intrábunt post discessiónem meam lupi ra páces |