B. Qui habitábant Jerú- Ex Sermon. in Litan. minor. benè pétere, et digni ad obtinenda quæ pétimus, exís tere. B. Pétite, et dábitur vobis: quærite, et inveniétis: Pulsáte, et aperiétur vobis; + Allelúia, allelúia. . Invocábitis, et orábitis me, et ego exáudiam vos: quærétis me, et inveniétis. Pulsáte. Glória. † Allelúia. Luc. 11. 9. Jer. 29. 12, 13. Non dicitur Te Deum. Reliqua ut in Feriis Temporis Paschalis, præter se [PEtitis et non accipitis, quentia. eò quòd malè petátis.] Non prohibentur cives pátriæ cœlestis in terra peregrinantes, pro pace témporum, pro salúte córporum, pro ubertate frugum, pro serenitáte aurárum, pro cœteris hujus vitæ necessáriis Dóminum pétere; si tamen hæc non nímiè petantur, et si ob id solummodò petantur, ut abundante viático in præsenti, libériùs ad futúra dona tendátur. Sed quia sunt nonnulli, qui temporálem quiétem et prosperitátem à suo Creatóre requirunt, ut abundántiùs comessatiónibus et ebrietátibus vacent, et secúriùs ac licéntiùs concupiscéntiis suis, et carnis suae sérviant illecebris; méritò tales malè pétere dicuntur. Studeámus, dilectissimi, et Ad Benedictus, Ant. 3. c. Quis ex vobis patrem petit panem, numquid lápidem dabit illi? Allelúia. Luc. 11. Oratio. Rasta, quæsumus, omnipotens Deus, ut qui in afflictióne nostra de tua pietáte confidimus, contra adversa ómnia tuâ semper protectióne muniámur; Per Dóminum. Hæc Oratio dicitur ad Horas, et etiam ad Vesperas. ¶ Hoc triduo, qui non intersunt Processionibus Rogatio num, privatim dicant Litanias, p. lxxij. et omissis Precibus qua immediatè sequuntur, dicuntur Versiculi et Orationes, pag. lxxvij. Ad Magnificat, Ant. 1. f. Si vos cùm sitis mali, nostis bona data dare filiis vestris; quantò magis Pater vester de coelo dabit spíritum bonum peténtibus se; allelúia. Luc. 11. 13. FERIA TERTIA in Rogationibus. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Psalmi Afferte Dómino; Exaltábo te, Dómine; Beáti quorum remissæ sunt iniquilátes, p. 52. De Epístola prima beáti nem dolum, et simulatiónes, et invídias, et omnes detractiónes, sicut modò géniti infantes, rationabile sine dolo lac concupiscite; ut in eo crescátis in salútem, si tamen gustastis quóniam dulcis est Dóminus. Ad quem accedentes, lápidem vivum, ab hominibus quidem reprobátum, à Deo autem electum et honorificátum ; et ipsi tanquam lápides vivi superædificámini, domus spirituális, sacerdótium sanctum, offerre spirituáles hóstias, acceptábiles Deo per Jesum Christum. H. Providens David, locútus est, 302. C Lectio ij. v. 11. Haríssimi, óbsecro vos tanquam ádvenas et peregrínos abstinére vos à carnálibus desidériis, qua mílitant adversùs ánimam, conversatiónem vestram inter gentes habentes bonam; ut in eo, quòd detrectant de vobis tanquam de malefactóribus, ex bonis operibus vos considerantes, gloríficent Deum in die visitatiónis. Subjecti ígitur estóte omni humánæ creatúræ propter Deum; sive Regi, quasi præcellenti; sive dúcibus, tanquam ab eo missis ad vindictam malefactorum, lau est voluntas Dei. I B. Certíssimè sciat omnis domus Israël, 302. Léctio sancti Evangélii secundùm Matthæum. Lectio ij. c. 7.2·7· Nillo témpore; DixitJesus discípulis suis: Pétite, et dábitur vobis ; quærite, et inveniétis; pulsáte, et aperiétur vobis; omnis enim qui petit, áccipit; et qui quærit, invenit; et pulsanti aperiétur. Et réliqua. Homília sancti Augustíni Epistol. 130. aliàs 121. Q ad Ui novit bona data dare filiis suis, pétere nos, et quærere, et pulsáre compellit. In ipsa ergò fide, et spe, et charitáte, continuáto desidério semper orémus. Sine intermissióne oráte: Quid est áliud, quàm beátam vitam, quæ nulla nisi æterna est, ab eo qui eam solus dare potest sine intermissióne desiderare. Semper ergò hanc à Dómino Deo desiderémus, et orémus sem. per. Absit ab oratióne multa locutio, sed non desit multa precátio, si fervens persevérat inténtio. Nam multum loqui, est in orando rem necessáriam supérfluis ágere verbis. Multum autem precári, est ad eum quem precámur, diuturnâ et piâ cordis excitatióne pulsáre. Hoc negotium plùs gemítibus, quàm sermónibus ágitur; plùs fletu, quàm affátu. B. Omnis qui petit, áccipit; et * Qui quærit, ínvenit; et pulsanti aperiétur; + Allelúia, allelúia. y. Cùm quæsiéritis me in toto corde vestro, invéniar à vobis. * Qui quærit. Glória. + Allelúia. Matth. 7. 8. Jerem. 29. 13, 14. Non dicitur Te Deum. Ad Benedictus, Ant. 1. f. Omnia quæcumque vultis ut fáciant vobis hómines, et vos fácite illis. Hæc est enim lex, et Prophétæ. Matth. 7. 12. Oratio. Parce, et nullis jam patiáris adversitátibus fatigari, quos pretióso Filii tui sánguine redemisti; Qui tecum vivil. Haec Oratio dicitur ad Horas, et etiam ad Vesperas. Ad Magnificat, Ant. 8. G. Quàm angusta poria, et arcta via est, quæ ducit ad vitam: et pauci sunt, qui invéniunt eam! alleluia. Matth. 7. 14. Oratio Parce, quæsumus, suprà. FERIA QUARTA Ps. Deus, áuribus nostris nitatem diligite: Deum timéte: Regem honorificáte. Servi, súbditi estóle in omni timóre dóminis, non tantùm bonis et modestis, sed étiam dyscolis. Hæc est enim grátia, si propter Dei consciéntiam sústinet quis tristítias, patiens injustè. Quæ enim est glória, si peccantes, et colaphizáti suffertis? Sed si benè facientes patienter sustinétis, hæc est grá tia apud Deum: in hoc enim vocáti estis; quia et Christus est, etc. p. 302. D Lectio ij. c. 3. 2. 15. Ominum autem Christum sanctificáte in córdibus vestris, paráti semper ad satisfactiónem omni poscenti vos ratiónem de ea, quæ in vobis est, spe: sed cum modéstia, et timóre, conscientiam habentes bonam; ut in eo, quòd détrahunt vobis, confundantur, qui calumniantur vestram bonam in Christo conversatiónem. Meliùs est enim benefacientes (si voluntas Dei velit) pati, quàm malefacientes; quia et Christus semel pro peccátis nostris mórtuus est, justus pro injustis, ut nos offerret Deo, mortificátus quidem carne, vivificátus autem spíritu. B. Sive vivimus, sive mórimur, Dómini sumus, etc. p. 302. Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio ij. c. 17. v. 1. Itis Jesus oculis in coluna, N illo témpore; Sublevádixit: Pater, venit hora; clarífica Fílium tuum, ut Fílius tuus clarificet te. Et réliqua. Homília sancti Augustíni Epíscopi. In Joann. Evang. Tract. 104. §. 8. Connulli accipiunt Larificátum à Patre Fí in hoc, quòd ei non pepercit: sed pro nobis ómnibus trádidit eum. Sed si passióne clarificátus dícitur, quantò magis resurrectióne? Nam in passióne magis ejus humílitas quàm cláritas commen dátur, Apóstolo teste, qui dicit: [Humiliávit semetipsum, factus obédiens usquè ad mortem, mortem autem crucis.] Deindè séquitur, et de ejus clarificatióne jam dicit: [Propter quod et Deus illum exaltávit, et do návit ei nomén, quod est super omne nomen; ut in nómine Jesu omne genu flectátur coeléstium, terréstrium, et infernórum, et omnis lingua confiteátur quia Dóminus Jesus Christus in glória est Dei Patris.] Hæc est clarificátio Dómini nostri Jesu Christi, quæ ab ejus resurrectióne sumpsit exordium. B. Pater, ego te clarificávi super terram; opus mihi ut fáciam. * Et nunc consummávi quod dedisti clarífica me tu, Pater, apud temetipsum, claritáte quam hábui, priusquàm mundus esset, apud te; † Allelúia, ficátus sum in eis; allelúia. Joann. 17. 9, 10. allelúia. . Ostende hódiè quia tu es Deus Israël, et ego servus tuus, et juxta præceptum tuum feci ómnia. * Et nunc clarífica me tu, Pater. Glória Patri. † Allelúia. Joann. 17. 4, 5. 3. Reg. 18. 36. Non dicitur Te Deum. Ad Benedictus, Ant. 1. a*. Pater, non pro mundo rogo, sed pro his quos dedisti mihi, quia tui sunt, et clari om Oratio. Ræsta, quæsumus, nípotens Deus, ut quò ventúræ solemnitátis gloriósus Autor ingressus est, semper nostræ mentis dirigátur inténtio; et quò fide pérgimus, conversatióne perveniámus; Per eumdem. Hoc Oratio dicitur ad Horas. |