Psalmus 47. MAgnus Dóminus et laudabilis nimis, *in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus. Fundátur exultatióne universæ terræ mons Sion, látera Aquilónis, * cívitas Regis magni. Deus in dómibus ejus cognoscétur, cùm suscípiet eam. * Pónite corda vestra in virtúte ejus, et distribúite domos ejus, * ut enarrétis in progénie áltera; Quóniam hic est Deus, Deus noster in æternum et in séculum séculi : * ipse reget nos in sécula. Ant. Lætétur mons Sion; quóniam hic est Deus, Deus noster in æternum: ipse reget nos in sécula; allelúia. Ant. 6. F. Dómine Deus Quóniam eccè Reges ter- 2. 11. 14. ræ congregáti sunt; venérunt in unum. con Ipsi videntes sic admiráti * conturbáti sunt, sunt, commóti sunt. Tremor apprehendit eos: * ibi dolóres ut parturientis. In spíritu vehementi * cónteres naves Tharsis. Sicut audivimus vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: Deus fundávit eam in æternum. Suscepimus, Deus, misericórdiam tuam * in médio templi tui. Secundùm nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ : * justítiâ plena est déxtera tua. meus. Psalmus 103. Benedic, ánima mea, Dó mino; *Dómine Deus meus, magnificátus es vehementer. Confessiónem et decorem induisti, amictus lúmine, sicut vestimento; Extendens cœlum sicut qui tegis aquis pellem, superióra ejus; Qui ponis nubem ascensum tuum, * qui ámbulas super pennas ventorum; Qui facis Angelos tuos, spíritus, * et ministros tuos ignem urentem; Qui fundasti terram super stabilitátem suam : * non inclinábitur in séculum sé culi. Abyssus, sicut vestimentum, amictus ejus:* super montes stabunt aquæ. Ab increpatióne tua fú gient; * à voce tonítrui tui formidábunt. Ascendunt montes, et des cendunt campi, in locum quem fundasti eis. Términum posuisti quem non transgredientur ; neque convertentur operíre sol cognóvit occásum suum. Posuisti ténebras, et facta est nox; * in ipsa pertransíbunt omnes bestia sylvæ; Cátuli leónum rugientes, ut rápiant, et quærant à Deo escam sibi. Montes excelsi cervis, petra refúgium herináciis. Fecit lunam in témpora:* * Ortus est sol, et congregáti sunt; * et in cubílibus suis collocabuntur. Exibit homo ad opus suum, * et ad operatiónem suam usquè ad vésperum. Ant. Dómine Deus meus, magnificátus es vehementer; allelúia. v. 1. Ant. 8. c. Emittes. Divisio Psalmi 103. Uàm magnificáta sunt ópera tua, Dómine ! ómnia in sapiéntia fecisti: impléta est terra possessióne tuâ. Qopera tua, Hoc mare magnum et spatiósum mánibus; * illic reptilia quórum non est númerus, animália pusilla cum magnis : Ilic naves pertransíbunt: * draco iste quem formasti ad illudendum ei. Omnia à te expectant, ut des illis escam in témpore. Dante te illis, cólligent; * aperiente te manum tuam ómnia implebuntur boni deficient, et in púlverem nes páriter in eodem loco : suum revertentur. Emittes Spíritum tuum, et creabuntur: * et renovábis fáciem terræ. Sit glória Dómini in séculum: * lætábitur Dóminus in opéribus suis; Qui réspicit terram, et facit eam trémere; * qui tangit montes, et fúmigant. Cantábo Dómino in vita mea: psallam Deo meo, quámdiù sum. Jucundum sit ei elóquium meum: ego verò delectábor in Dómino. * Deficiant peccatóres à terra, et iníqui, ità ut non sint: * bénedic, ánima mea, Dómino. Antiph. Emittes Spíritum tuum, et creabuntur: et renovábis fáciem terræ ; allelúia. v. 30. . Puer. Spíritus Dómini replévit orbem terrárum; R. Et hoc quod cóntinet ómnia, sciéntiam habet vocis; allelúia. Sap. 1.7. Pater noster.. Etne nos. De Actibus Apostolórum. et factus est repentè de cœlo sonus 9 tanquam advenientis spíritus vehementis, et replévit totam domum ubi erant sedentes. Et apparuérunt illis dispertítæ linguæ tanquam ignis, seditque supra síngulos córum : et repléti sunt omnes Spíritu Sancto, et cœpérunt loqui váriis linguis, prout Spíritus Sanctus dabat éloqui illis. B. Factus est repentè de coelo sonus, tanquam advenientis spíritus vehementis, et replévit totam domum ubi erant sedentes; * Et apparuérunt illis dispertítæ linguæ tanquam ignis; allelúia, allel. . Dóminus de Sínaï venit. In dextera ejus ígnea lex. * Et apparuerunt. Act. 2. 2, 3. Deuter. 33. 2. Lectio ij. v. 5. E habitantes Judæi, viri religiósi ex omni natióne quæ sub cœlo est. Factâ autem hâc voce, convénit multitúdo, et mente confúsa est, quóniam audiébat unusquisque linguâ suâ illos loquentes. Stupébant autem omnes, et mirabantur, dicentes: Nonne eccè omnes isti qui loquuntur, Galilæi sunt? Et quomodò nos audivimus unusquisque linguam nos Rantautem in Jerúsalem tæ, et qui hábitant Mesopotámiam, Judæam, et Cappadóciam, Pontum, et Asiam, Phrygiam, et Pamphyliam, AEgyptum, et partes Lybiæ, quæ est circa Cyrénen, et ádvenæ Románi, Judæi quoque, et Proselyti, Cretes, et Arabes, audivimus eos loquentes nostris linguis magnália Dei. Parthi, et Medi, et Elamí- mutávit; et forìs apparéntibus linguis ígneis, intùs facta sunt corda flammántia; quia dum Deum in ignis visióne suscepérunt, per amórem suáviter arsérunt. Ipse namque Spíritus Sanctus amor est. Unde et Joannes dicit : [Deus cháritas est.] Qui' ergò mente íntegrâ Deum desiderat, profectò jam habet quem amat. Neque enim quisquam posset Deum dilígere, si eum quem diligit, non habéret. Sed eccè, si unusquisque vestrum requirátur an diligat Deum, totâ fidúciâ et secúrâ mente respondet: Díligo. In ipso autem lectiónis exórdio, audistis quid Véritas dicat: [Si quis diligit me, sermónem meum servábit.]Probátio ergò dilectiónis, exhibítio est óperis. R. Repléti sunt omnes Spíritu Sancto; et cœpérunt loqui * Váriis linguis, prout Spíritus Sanctus dabat éloqui illis; allelúia, allelúia. V. Factus est Spíritus Dómini in illis, et prophetáre cœpérunt. * Váriis linguis. Act. 2. 4. 1. Reg. 19. 20. Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio ij. c. 14. v. 23. N illo témpore; Dixit Jesus discípulis suis : Si quis diligit me, sermónem meum servábit, et Pater meus díliget eum, et ad eum veniémus, et mansiónem apud eum faciémus. Et réliqua. Homília sancti Gregórii Papæ. Homil. 30. in Evangel. habit. in Basilic. S. Petri die Pentecostes. IN H B. Spíritus Sanctus vos docébit ómnia, * Et súggeret vobis ómnia quæcumque díxero vobis; + Allelúia, all. .Sapiéntia et fortitúdo ejus sunt, ipse revélat profunda et abscóndita. * Et suggeret. Glória.+ Allelúia. Joann. 1426. Dan. 2. 20, 22. Te Deum, p. 8. . Sacerd. Magnus Dóminus et laudabilis nimis, B. In civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus; alle→ lúia. Ps. 47. 2. AD LAUDES MATUTINAS. Psalmi de Dominica. Ant. 3. E. Stans Petrus cum Undecim, locútus est: Viri Judæi, non hi ébrii sunt; sed hoc est quod dictum est per Prophétam: Effundam de spíritu meo super omnem carnem; allel. Act. 2. 14, 15, 16, 17. Ant. 8. a. Déxterâ Dei exaltátus Jesus, et promissióne Spíritus Sancti acceptâ à Patre, effúdit hunc quem vos vidétis et audítis; allelúia. Ibid. 2. 33. Ant. 4. d. In uno spíritu omnes nos in unum corpus baptizáti sumus et omnes in uno spíritu potáti sumus; allelúia. 1. Cor. 12. 13. HYmnum Ant. 6. F. Non spíritum. Cantic. Judith. 16. 15. Ymnum cantémus Dómino; hymnum novum cantémus Deo nostro. Adónaï Dómine, magnus es tu, et præclárus in virtúte tua, * et quem superáre nemo potest. Tibi sérviat omnis crea quia dixisti, et túra tua, facta sunt: Misisti Spíritum tuum, et creáta sunt; * et non est qui resistat voci tuæ. Montes à fundamentis movebuntur cum aquis: * petræ sicut cera liquescent ante fáciem tuam. Qui autem timent te, magni erunt apud te per ómnia. Et dicitur per totam Octa vam. Ant. Non spíritum hujus mundi accépimus, sed Spíritum qui ex Deo est; ut sciámus quæ à Deo donáta sunt nobis; allelúia. 1. Cor. 2. 12. Antiph. 5. a. Dedit nobis Deus Spíritum virtútis, et dilectiónis, et sobrietátis ; allelúia. 2. Tim. 1. 7. Capitul. Eccli. 1. 9, 10. Din Spiritu Sancto, et viEus creávit sapiéntiam dit, et dinumerávit, et mensus est; et effúdit illam super ómnia ópera sua; et super omnem carnem secundùm datum suum, et præbuit illam diligéntibus se. B. Deo grátias. Non dicitur Hymnus. √. Magnus Dóminus, ut suprà. Ad Benedictus, Ant. 6. a. Accipite Spíritum Sanctum: quorum remiséritis peccáta, remittuntur eis; allelúia. Joann. 20. 22, 23. Oratio. Eus, qui, hodiernâ die, corda fidélium Sancti Spíritûs illustratióne docuisti; da nobis in eódem Spíritu recta sápere, et de ejus semper consolatióne gau |