cit. Charíssime, noli imitári malum, sed quod bonum est. Qui benè facit, ex Deo est: qui malè facit, non vidit Deum. Pax tibi. Salútant te amíci. Salúta amícos nomi nátìm. R. Unctio quam accepistis máneat, 386. Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam. Lectio ij. c. 5. v. 17. N illo témpore; Factum Jesus sedébat docens. Et erant Pharisæi sedentes, et legis Doctóres, qui vénerant ex omni castello Galilææ, et Judææ, et Jerúsalem: et virtus Dómini erat ad sanandum eos. Et réliqua. Homília sancti Hilárii Epíscopi. cap. 8. potestátem in terra dimíttere peccáta, ait paralytico: Surge.] Sed quia omnis erat perficiendi óperis rátio ex-. plicanda, adjécit: [ Tolle lectum tuum, et vade in domum tuam.] R. Conveniebant turbæ multæ ut audirent, et curarentur ab infirmitátibus suis. Et Jesus sedébat docens, et *Virtus Dómini erat ad sanandum eos; † Allelúia, Verbum suum,et sanávit eos. * Virius Dómini. Glória. † Allelúia. Luc. 5. 15, 17. Ps. 106. 20. DA Ad Benedictus, Ant. 3. g. Fílius hóminis habet potestátem in terra dimittendi peccáta; allelúia. Luc. 5. 24. Oratio. A, quæsumus, Ecclésia tuse, miséricors Deus, ut Sancto Spíritu congregáta, hostili nullatenùs incursióne turbétur; Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte ejusdem Spiritus Sancti Deus, per ómnia sécula, etc. Comment. in Matth. N Emo potest dimittere peccáta, nisi solus Deus. Ergo qui remittit, Deus est. Quia nemo remittit nisi Deus, Deus in hómine manens, curatiónem hómini præstábat: et nulla ei agendi et loquendi erat difficultas, cui subest totum posse quod lóquitur. Porrò autem ut ipse esse in córpore pósitus intélligi posset, qui et ánimis peccáta dimitteret, et resurrectiónem corpóribus præstáret, ait: [Ut sciátis quóniam Filius hóminis habet 5. Ad Magnificat, Ant. 2. D. Viri per tégulas summisérunt paralyticum ante Jesum, quorum fidem ut vidit, dixit: Homo, remittuntur tibi peccáta tua; allelúia. Luc. 19, 20. SABBATO QUATUOR TEMPORUM. DUPLEX-MINUS. AD OFFICIUM NOCTURNUM. J Lectio j. v. 7. Udas Jesu Christi servus, frater autem Jacóbi, his qui sunt in Deo Patre dilectis, et Christo Jesu conservátis, et vocátis: Misericórdia vobis, et pax, et cháritas adimpleátur. Charíssimi, commonére vos volo, scientes semel ómnia, quóniam Jesus pópulum de terra AEgypti salvans, secundò eos qui non crediderunt, pérdidit: Angelos verò, qui non servavérunt suum princ pátum, sed dereliquérunt suum domicilium, in judícium magni diéi vínculis æternis sub caligine reservávit. Sicut Sódoma, et Gomorrha, et finitimæ civitátes símili modo exfornicátæ, et abeuntes post carnem álte ram, factae sunt exemplum, ignis æterni poenam sustinentes. Similiter et hi carnem quidem máculant, dominatiónem autem spernunt, majestátem autem blasphé mant. R. Nescitis quóniam membra vestra, 387. Lectio ij. v. II. Vabierunt errore Bi AE illis, qui in via Caïn abiérunt, et erróre Bálaam mercéde effúsi sunt, et in contradictióne Core periérunt! Hi sunt in épulis suis máculæ, convivantes sine timóre, semetipsos pascentes, nubes sine aqua, quæ à ventis circumferuntur, árbores autumnáles, infructuósæ, bis mórtuæ, eradicátæ, fluctus feri maris, despumantes suas confusiónes, sídera errántia: quibus procella tenebrárum serváta est in æternum. B. Quid orémus, 388. Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam. Lectio iij. c. 4. v. 38. Jesus de synagóga, inIN illo témpore; Surgens troívit in domum Simónis. Socrus autem Simónis tenebátur magnis fébribus. Et réliqua. Homília sancti Petri [domum Petri, vidit so Um venisset Christus in crum ejus jacentem, et febrientem.]Inspexit gémitum languentis, febrientis attendit incendium, vidit perículum desperátæ; et statim manus ad opus suæ Deitátis extendit: nec antè ad humána discúbuit Christus, quàm múlier quæ jacébat, consurgeret ad divína. [Ténuit,] inquit, [manum ejus, et dimisit eam febris.] Vidétis quómodò dimittit febris, quem tenúerit Christus: ibi non stat infírmitas, ubi Autor salútis assistit accessus illùc mortis nullus est, ubi vivificatóris ingressus est. B. Socrus Simónis tenebátur magnis fébribus; et * Rogavérunt Jesum pro ea et imperávit febri, et dimisit illam; † Allelúia, allelúia. . Voluntátem timéntium se fáciet, et deprecatiónem eórum exáudiet. * Rogavérunt. Glória Patri. † Ällel. Luc. 4. 38, 39. Psalm. 144. 19. Ad Benedictus, Ant. 3. a. Cùm sol occidisset, infirmos váriis languóribus ducébant ad Jesum. Ille singulis manus impónens, curábat eos; allelúia. Luc. 4. 40. Oratio. Entibus nostris, quæsumus, Dómine, Spíritum Sanctum benignus infunde, cujus et sapiéntiâ cónditi sumus, et providéntiâ gubernámur; Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte ejusdem Spíritus Sancti Deus, per ómnia sécula seculórum. B. Amen. DOMINICA IN OCTAVA PENTECOSTES, SEU PRIMA POST PENTECOSTEN. DUPLEX-MAJUS. Omnia ut in die sancto Pen Capitul. Rom. 8. 14, 15. Uicumque Spíritu Dei Dei tecost. exceptis quæ sequuntur. Qaguntur, ii sunt filii IN PRIMIS VESPERIS. Tres primi Psalmi de Do minica. Ant. sola. 1. D. Justificáti estis in nómine Dómini nostri Jesu Christi, et in Spíritu Dei nostri; allelúia. 1. Corinth. 6. 11. Dei; non enim accepistis spíritum servitútis íterùm in timóre, sed accepistis Spíritum adoptiónis filiórum, in quo clamámus: Abba (Pater). B. Deo grátias. Alleluia. V. Ipse Spíritus testimónium reddit spirítui nostro, quòd sumus filii Dei, si autem fílii, et hærédes; allelúia. Rom. 8. 16, 17. Non dicitur Hymnus. . Confirma hoc, Deus, quod operátus es in nobis; B. A templo tuo in Jerúsalem. Ps. 67. 29, 30. Ad Magnificat, Ant. 6. F. Det vobis Deus virtúte corroborári, per Spíritum ejus, in interiórem hóminem in charitáte radicáti et fundáti, ut impleámini in omnem plenitúdinem Dei; allelúia. Eph. 3. 16, 17, 19. Oratio Deus, in te sperántium, infrà ad Laudes. COMPLETORIUM ut in die Pentecostes. AD OFFICIUM NOCTURNUM. De Epístola beáti Juda Apóstoli. Lectio j. v. 17. Os autem, charíssimi, V nutes therein rum, quæ prædicta sunt ab Apóstolis Dómini nostri Jesu Christi; qui dicébant vobis, quóniam in novíssimo témpore vénient illusóres, secundùm desidéria sua ambulantes in impietátibus. Hi sunt qui ségregant semetipsos, animáles, Spíritum non habentes. Vos autem, charíssimi, superædificantes vosmetipsos sanctissimæ vestræ fidei, in Spíritu Sancto orantes; vosmetipsos in dilectióne Dei serváte, expectantes misericórdiam Dómini nostri Jesu Christi in vitam æternam. Et hos quidem arguite judicátos: illos verò salváte, de igne rapientes. R. Factus est repentè de cœlo sonus, tanquam advenientis spíritûs vehementis, et replévit totam domum ubi erant sedentes; * Et apparuerunt illis dispertite linguæ tanquam ignis; allelúia, allelúia. y. Dóminus de Sínaï venit. In déxtera ejus ígnea lex. * Et apparuérunt illis dispertitæ linguæ. Act. 2. 2, 3. Deuteron. 33. 2. Lectio ij. v. 23. A timore, odientes et eam, Liis autem miserémini in quæ carnális est, maculátam túnicam. Ei autem, qui potens est vos conserváre sine tens aso, os constituée ante conspectum glóriæ suæ immaculátos in exultatióne in adventu Dómini nostri Jesu Christi; soli Deo Salvatóri nostro, per Jesum Christum Dóminum nostrum, glória et magnificéntia, impérium et potestas ante omne séculum, et nunc, et in ómnia sécula seculórum. Amen. B. Repléti sunt omnes Spíritu Sancto; et cœperunt loqui * Váriis linguis, prout Spíritus Sanctus dabat éloqui illis; allelúia, allelúia. V. Factus est Spíritus Dómini in illis, et prophetáre cœperunt. * Váriis linguis. Act. 2. 4. 1. Reg. 19, 20. Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio iij. c. 3. v. 5. N illo témpore; Dixit Jesus Nicodémo: Amen, amen dico tibi, nisi quis rená tus fúerit ex aqua et Spíritu Sancto, non potest introire in regnum Dei. Et réliqua. Homília sancti Augustíni Epíscopi. IN In Evang. Tr. 12. §. 5. Icit Dóminus Nicodémo, et expónit ei: [Amen, amen dico tibi, nisi quis renátus fúerit ex aqua et Spíritu, non potest introíre in regnum Dei.]Tu, inquit, cargis, cùm dicis: [Numquid potest homo redíre in víscera matris suæ?] Ex aqua et Spíritu oportet ut nascátur propter regnum Dei. Si propter hæreditátem patris hóminis temporálem náscitur, nascátur ex viscéribus matris carnális; si propter hæreditátem Patris Deisempiternam, nascátur ex viscéribus Ecclésia. Génerat per uxórem filium paler moriturus successúrum: génerat Deus de Ec clésia filios non successúros, sed secum mansúros. B. Quod natum est ex carne, caro est; et quod natum est ex Spíritu, spíritus est: oportet vos nasci denuò : * Spíritus ubi vult spirat; † Allelúia, allelúia. . Quis adjúvit Spíritum Dómini? aut quis consiliárius ejus fuit? * Spíritus. Glória Patri. † Allelúia. Joann. 3. 6, 7, 8. Is. 40. 13. Te Deum, p. 8. . Sacerdot. Magnus Dóminus et laudabilis nimis, B. In civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus, allel. Psalm. 47. 2. Ad Benedictus, Ant. 3. a. Nisi quis renátus fúerit ex aqua et Spíritu Sancto, non potest introire in regnum Dei; allelúia. Joann. 3. 5. Oratio. Dtitudo, adesto invocatioDus in te sperántium fornibus nostris, et quia sine te nihil potest mortális infirmitas; Spíritus Sancti grátiam nobis propitius tribue, ut in exequendis mandátis tuis, et voluntáte tibi, et actióne placeámus; Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte ejusdem Spiritûs Sancti Deus, per ómnia sécula seculórum. B. Amen. |