Cantá Psalmus 149. Antáte Dómino cánticum novum: * laus ejus in Ecclésia Sanctórum. Lætétur Israël in eo qui fecit eum ; * et filii Sion exultent in rege suo. Laudent nomen ejus in choro * in tympano : psaltério psallant ei; Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo et exaltábit mansuétos in salútem. et * Exultábunt Sancti in glória: * lætabuntur in cubílibus suis. Exaltatiónes Dei in gútture eórum ; * et gládii ancípites in mánibus eórum, Ad faciendam vindictam in natiónibus, * increpatiónes in pópulis ; Ad alligandos reges eórum in compédibus, *et nóbiles eórum in mánicis férreis ; Ut fáciant in eis judícium conscriptum : * glória hæc est ómnibus Sanctis ejus. Ant. Beneplácitum est Dómino in pópulo suo, et exaltábit mansuétos in salútem. v. 4. Reliqua ut in Proprio, secundùm diversitatem Temporis. AD PRIMAM. Pater. Ave. Credo. Deus, in adjutórium. Hymnus, Jam lucis, infrà post Psalterium. Notas mihi fecisti vias Timor Dómini sanctus, vitae, adimplébis me lætitiâ pérmanens in séculum sécum vultu tuo : * delecta- culi: * judícia Dómini vera, tiónes in dextera tua usquè justificáta in semetipsa. in finem. Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum, et dulcióra super CDei, et opera má- mel et favum. Psalmus 18. enarrant glóriam nuum ejus annúntiat firma mentum. Dies diéi eructat verbum, et nox nocti índicat sciéntiam. Etenim servus tuus custódit ea: * in custodiendis illis retribútio multa. Delicta quis intélligit? * ab occultis meis munda me, Non sunt loquélæ, neque et ab aliénis parce servo sermónes * Exultávit ut gigas ad currendam viam ; à summo coelo egréssio ejus, nec Et occursus ejus usquè ad summum ejus ; * est qui se abscondat à calore ejus. mináti tuo. Et erunt ut compláceant elóquia oris mei ; * et meditátio cordis mei in conspectu tuo semper. Dómine, adjútor meus, et redemptor meus. Reliqua ut in Proprio, secundùm diversitatem Temporis. AD TERTIAM. Pater noster. Ave, María. Deus, in adjutórium. Hymnus, Nunc, Sancte, infrà post Psalterium. et nocte, et non ad insipiéntiam mihi. Factum est cor meum tanquam cera liquescens * Tu autem in Sancto hábi- in médio ventris mei. nostri : liberasti eos. * oppró Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: * in te speravé runt, et non sunt confúsi. Ego autem sum vermis, et non homo; * brium hóminum, et abjéctio plebis. Omnes vidéntes me, derisérunt me : * locúti sunt lábiis, et movérunt caput. Sperávit in Dómino, erípiat eum ; salvum fáciat eum, quóniam vult eum. Quóniam tu es qui extraxísti me de ventre;* spes mea ab ubéribus matris meæ. In te projéctus sum ex útero de ventre matris meæ Deus meus es tu. : Divisio Psalmi 21. Fodérunt manus meas et pedes meos : dinumeravérunt ómnia ossa mea. Ipsi verò consideravérunt et inspexérunt me : * divisérunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam misérunt sortem. Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxilium tuum me : *ad defensiónem meam conspice. à Erue à frámea, Deus, ánimam meam, et de manu canis únicam meam. Salva me ex ore leónis, * et à córnibus unicórniumi hu [DEus meus] ne discés- militátem meam. Narrabo nomen tuum frátribus meis: * in médio Ecclésiæ laudabo te. Aperuérunt super me os suum * sicut leo rápiens et rúgiens. * Sicut aqua effusus sum, et dispersa sunt ómnia ossa mea. Q Altera divisio Psalmi 21. Ui timétis Dóminum, laudáte eum: * universum semen Jacob, glorificáte eum. Tímeat eum omne semen Israël; * quóniam non sprevit, neque despexit depreca tiónem páuperis. Nec avertit fáciem suam Psalmus 20. à me; * et cùm clamárem ad Domine, in virtúte tua eum, exaudívit me. Apud te laus mea in Ecclésia magna: * vota mea reddam in conspectu timéntium eum. Edent pauperes, et saturabuntur; et laudábunt Dóminum qui requirunt eum: * vivent corda eórum in séculum séculi. Reminiscentur et convertentur ad Dóminum * universi fines terræ. Etadorábunt in conspectu ejus * universæ famíliæ géntium ; * Quóniam Dómini est regnum, et ipse dominábitur géntium. Manducavérunt, et adoravérunt omnes pingues terræ : * in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram. Et ánima mea illi vivet; * et semen meum sérviet ipsi. Annuntiábitur Dómino generátio ventúra; * et annuntiábunt cœli justítiam ejus pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus. Reliqua ut in Proprio, secundùm diversitatem Temporis. AD SEXTAM. Pater noster. Ave, María. Deus, in adjutórium. Hymnus, Rector potens, infrà post Psalterium. lætábitur rex, * et super salutáre tuum exultábit vehementer. Desidérium cordis ejus tribuisti ei,* et voluntáte labiórum ejus non fraudasti eum. Quóniam prævenisti eum in benedictiónibus dulcédinis, * posuisti in cápite ejus corónam de lápide pretióso. Vitam pétiit à te; * et tribuisti ei longitúdinem diérum in séculum, et in séculum séculi. Magna est glória ejus in salutári tuo : * glóriam et magnum decórem impónes super eum. Quóniam dabis eum in benedictiónem în séculum séculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo. * Quóniam rex sperat in Dómino; et in misericórdia Altíssimi non commovébitur. Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis : * déxtera tua invéniat omnes qui te odérunt. Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultûs tui:* Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis. Fructum eórum de terra perdes, * et semen eórum à fíliis hóminum ; Quóniam declinavérunt Psalmus 23. in te mala: * cogitaverunt Domini est terra, et ple consília, quæ non potuerunt stabilire. nitúdo ejus : * orbis terrárum, et universi qui hábitant in eo; Quia ipse super mária fundávit eum, * et super flúmina præparávit eum. Quis ascendet in montem Dómini?* aut quis stabit in loco sancto ejus? et Innocens mánibus, mundo corde; * qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo. Hic accipiet benedictiónem à Dómino,* et misericórdiam à Deo salutári suo. Hæc est generátio quæréntium eum,* quæréntium fáciem Dei Jacob. Attóllite portas, princi-. pes, vestras ; et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glória. Quis est iste Rex glória? * Dóminus fortis et potens, Dóminus potens in prælio. Attóllite portas, prínci→ pes, vestras; et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ. Quis est iste Rex glória? Dóminus virtútum, ipse est Rex glóriæ. Et misericórdia tua subse-* quétur me * ómnibus diébus vitæ meæ. * Et ut inhábitem in domo Dómini, in longitúdinem diérum. Reliqua ut in Proprio, secun dùm diversitatem Temporis. AD NONAM. Pater noster. Ave, María. |