* tui in omni generatióne Ant. 8. c. Psállite. Psalmus 46. Mnes gentes, plaudite * jubiláte Deo in voce exultatiónis; Quóniam Dóminus excelsus, terribilis; * Rex magnus super omnem ter Ománibus: ram. omnes qui habitátis orbem, Quique terrígenæ, et filii hóminum, * simul in unum dives et pauper. Os meum loquétur sapien- tiam, aurem meam : * apériam in psaltério propositiónem meam. Cur timébo in die mala?* iniquitas calcánei mei circúmdabit me. Qui confídunt in virtúte sua, *et in multitúdine divitiarum suárum glorian tur. * Frater non rédimit, rédimet homo: non dabit Deo placatiónem suam. Et prétium redemptiónis ánimæ suæ : * et laborábit in æternum, et vivet adhuc in finem. Non vidébit intéritum, cùm víderit sapientes morientes: * simul insípiens et stultus perìbunt. Et relinquent aliénis divítias suas ; * et sepulcra eórum, domus illórum in æternum. Quóniam Rexomnis terræ Deus, psállite sapienter. Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam. Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo AbraTabernácula eórum in proham; quóniam dii fortes génie et progénie: * terræ vehementer eleváti vérunt nómina sua in terris sunt. suis. Psalmus 48. * * Voca Et homo, cùm in honóre esset, non intellexit: comparátus est jumentis insi piéntibus, et similis factus est illis. Hæc via illórum scándalum ipsis; * et posted in ore suo complacébunt. AD LAUDES MATUTINAS. Ant. 7. b. Cor contrítum. Psalmus 50. Sicut oves in inferno po - Miserére mei, Deus, siti sunt: mors depascet eos. * secundùm magnam misericórdiam tuam. Et secundùm multitúEt dominabuntur eórum dinem miseratiónum tuájusti in matutino; * et auxí- rum dele iniquitátem lium eórum veterascet in meam. inferno à glória eórum. Verumtamen Deus rédimet ánimam meam de manu inféri, * cùm accéperit me. Ampliùs lava me ab iniquitáte mea, * et à peccáto meo munda me; * Quóniam iniquitátem meam ego cognosco, et peccátum meum contra me est semper. Tibi soli peccávi, et malum coram te feci; * ut justificéris in sermónibus tuis, et vincas cùm judicáris. Ecce enim in iniquitátibus concéptus sum, et in peccátis concépit me mater mea. Eccè enim veritátem dilexisti : * incerta et occulta sapiéntiæ tuæ manifestasti mihi. Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor. Auditui meo dabis gáudium et laetitiam ; * et exultábunt ossa humiliáta. Averte fáciem tuam à peccátis meis, * et omnes iniquitátes meas dele. Ĉor mundum crea in me, Deus, et spíritum rectum innova in viscéribus meis. Ne projícias me à fácie * et Spíritum sanctum tuum ne áuferas à me. vit terram à solis ortu usquè ad occásum. tua, Redde mihi lætitiam salutáris tui,* et spíritu principáli confírma me. Docébo iníquos vias tuas; et ímpii ad te conver tentur. Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis * et exultábit lingua meæ ; mea justítiam tuam. Dómine, lábia mea apéries ; et os meum annuntiábit laudem tuam. Quóniam si voluisses sacrificium, dedissem útique; * holocaustis non delectáberis. Sacrificium Deo, spíritus contribulátus : * cor contrítum et humiliátum, Deus, non despícies. Benignè fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion, *ut ædificentur muri Jerúsalem. Tunc acceptábis sacrificium justitiæ, oblatiónes et holocausta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos. Ant. Cor contrítum et humiliátum, Deus, non despícies. v. 18. Ant. 8. c. Invoca me. Eus deórum Dóminus Dlocútus est; Ex Sion spécies decóris ejus. * Deus manifestè vé– niet: Deus noster, et non silébit. Ignis in conspectu ejus exardescet; et in circuitu ejus tempestas válida. Advocábit cœlum desursùm, et terram, * discérnere pópulum suum. Congregáte illi Sanctos ejus, * qui órdinant testamentum ejus super sacrifícia. Et annuntiábunt cœli justítiam ejus, * quóniam Deus judex est. Audi, pópulus meus, et loquar; Israël, et testificábor tibi : * Deus, Deus tuus ego sum. Non in sacrificiis tuis árguam te; *holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper. Non accipiam de domo tua vítulos, * neque de grégibus tuis hircos; Quóniam meæ sunt omnes feræ sylvárum,* jumenta in móntibus et boves. Cognóvi ómnia volatilia cœli; * et pulchritúdo agri mecum est. Si esuríero, non dicam tibi; * meus est enim orbis terræ, et plenitúdo ejus. Numquid manducábo car * et vocá- nes taurórum? * aut sán * guinem hircórum potábo? rificábit me; et illic iter Immola Deo sacrificium quo ostendam illi salutáre laudis, * et redde Altíssimo Dei. nes meos retrorsùm. Si vidébas furem, currébas cum eo; * et cum adúlteris portiónem tuam ponébas. Os tuum abundávit malítiâ, * et lingua tua concinnábat dolos. Sedens adversùs fratrem tuum loquebáris, et adversùs filium matris tuæ ponébas scándalum:*hæc fecisti, et tácui. Existimasti iníquè quòd ero tuî similis : * árguam te, et státuam contra fáciem tuam. Intellígite hæc, qui obliviscímini Deum;*nequando rápiat, et non sit qui erípiat. Sacrificium laudis hono Ant. Sacrificium laudis honorificábit me. v. 23. Ant. 1. a. Benedícite. MAgnus es, Dómine, in æternum, et in ómnia sécula regnum tuum. Quóniam tu flagellas, et salvas dedúcis ad ínferos et redúcis ; * et non est qui effúgiat manum tuam. * Confitémini Dómino, fílii Israël, et in conspectu géntium laudáte eum : Quóniam ideò dispersit vos inter gentes quæ ignorant eum * ut vos enarrétis mirabília ejus, Et faciátis scire eos* quia non est álius Deus omnípotens præter eum. Ipse castigávit nos propter iniquitátes nostras: * et ipse salvabit nos propter misericórdiam suam. Aspícite ergò quæ fecit nobiscum, et cum timóre et tremóre confitémini illi; * Regémque seculórum exaltáte in opéribus vestris. Ego autem in terra captivitátis meæ confitebor illi; * quóniam ostendit majestá– tem suam in gentem peccatrícem. Convertímini ítaquè, peccatóres, et fácite justítiam coram Deo * credentes quòd fáciat vobiscum misericórdiam suam. Ego autem, et ánima in eo lætábimur. Benedícite Dóminum omnes electi ejus : ágite dies lætitiæ, et confitémini illi. * Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam * in médio templi tui. Secundùm nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: justítiâ plena est dextera tua. * nar Lætétur mons Sion, et exultent filiæ Judæ * propter judícia tua, Dómine. Circúmdate Sion et complectímini eam ; * ráte in túrribus ejus. Pónite corda vestra in virtúte ejus, et distribúite dómos ejus * ut enarrétis in progénie áltera; Quóniam hic est Deus, Deus noster in æternum, ct in séculum séculi : * ipse reget nos in sécula. Ant. Secundùm nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ. v. 10. AD PRIMAM. Hymnus, Jam lucis. Psalmus 51. Qtia, qui potens es in Uid gloriáris in mali iniquitáte? Totâ die injustítiam cogitávit lingua tua:* sicut novácula acúta fecisti dolum. Dilexisti malítiam super benignitátem,* iniquitátem magis quàm loqui æquitátem. Dilexisti ómnia verba * lingua nostri : *Deus fundávit eam præcipitatiónis in æternum. dolósa. |