Vídeant páuperes, et lætentur: quærite Deum, et vivet ánima vestra. Quóniam exaudívit páuperes Dóminus, * et vinc tos suos non despexit. Laudent illum cœli et mare et ómnia terra reptília in eis. * Quóniam Deus salvam fáciet Sion, et ædificabuntur civitátes Juda. Et inhabitábunt ibi, * et hæreditáte acquirent eam. Et semen servórum ejus possidébit eam; * et qui diligunt nomen ejus, habitábunt in ea. Ant. Quærite Deum, et vivet ánima vestra. v. 37. Ant. 3. c. Qui timent te. Canticum Judith. c. 16. 15. Hmino, * hymnum noYmnum cantémus Dó vum cantémus Deo nostro. Adónaï Dómine, magnus es tu, et præclárus in virtúte tua ; * et quem superáre nemo potest. Tibi sérviat omnis creatúra tua : * quia dixisti, et facta sunt. Misisti Spiritum tuum et creáta sunt: * et non est qui resistat voci tuæ. * Montes à fundamentis movebuntur cum aquis; petræ sicut cera liquescent ante fáciem tuam. Qui autem timent te, magni erunt apud te per ómnia. Væ genti insurgenti super genus meum : * Dóminus enim omnipotens vindicábit in eis, in die judícii visitábit illos. Dabit enim ignem et vermes in carnes eórum; uturantur, et séntiant usquè in sempiternum. Ant. Qui timent te, magni erunt apud te per ómnia. 2. 6. Ant. 8. c. Métuant. Ut cognoscamus in terra viam tuam, in ómnibus géntibus salutáre tuum. 9 Confiteantur tibi pópuli Deus, confiteantur tibi pópuli omnes. Lætentur et exultent gentes; quóniam júdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis. Confiteantur tibi pópuli, Deus; confiteantur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum. Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus ; * et métuant eum omnes fines terræ. Ant. Métuant Deum omnes fines terræ. v. 6. AD PRIMAM. Hymnus, Jam lucis. IN Psalmus 70. N te, Dómine, sperávi; non confundar in aternum: * in justítia tua líbera me et éripe me. * Inclína ad me aurem tuam, et salva me. Esto mihi in Deum protectórem, et in locum munítum * ; ut salvum me Deus meus, éripe me de manu peccatoris, * et de manu contra legem agentis, et iníqui; Quóniam tu es patiéntia mea, Dómine; * Dómine, spes mea à juventúte mea. In te confirmátus sum ex útero, de ventre matris meæ tu es protector meus; * in te cantátio mea semper. Tanquam prodígium factus sum multis, * et tu adjútor fortis. Repleátur os meum laude, * ut cantem glóriam tuam, totâ die magnitudi nem tuam. Ne projícias me in témpore senectútis ; * cùm defécerit virtus mea, ne derelínquas me. Quia dixérunt inimíci mei mihi; * et qui custodiébant ánimam meam consílium fecérunt in unum, Dicentes: Deus derelíquit eum; persequímini et comprehendite eum, quia non est qui erípiat. Divisio Psalmi 70. D Eus, ne elongéris à me: in auxí * Deus meus lium meum réspice. Confundantur et deficiant detrahentes ánimæ meæ : operiantur confusióne et pudóre qui quærunt mala mihi. , Ego autem semper sperábo; et adjíciam super omnem laudem tuam. Os ineum annuntiábit justítiam tuam, * totâ die salutáre tuum. Quóniam non cognóvi litteratúram introíbo in potentias Dómini : * Dómine, memorábor justítiæ tuæ solíus. Deus, docuísti me à juventúte mea; * et usque nunc pronuntiábo mirabilia tua. Et usque in senectam et sénium, * Deus, ne derelínquas me. * Donec annúntiem bráchium tuum generatióni omni quæ ventúra est. Potentiam tuam et justítiam tuam, Deus, usquè in altíssima quæ fecisti magnália: * Deus, quis símilis tibi? donec auferátur luna. Quantas ostendisti mihi títia, et abundantia pacis, tribulatiónes multas et ma* et conversus vivifiet de abyssis terræ las, cásti me, iterùm reduxísti me. Multiplicasti magnificéntiam tuam * et conversus consolátus es me. Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritátem tuam, Deus; *psallam tibi in cithara, Sanctus Israël. Exultábunt lábia mea cùm cantávero tibi ; * et ánima mea quam redemisti. Sed et lingua mea totâ die meditábitur justítiam tuam, cùm confúsi et revériti fuerint, qui quærunt Et dominábitur à mari usquè ad mare, * et à flúmine usquè ad términos orbis terrárum. * Coram illo prócident AEthiopes, et inimíci ejus terram lingent. Reges Tharsis, et ínsulæ munera ófferent; * reges Arabum et Saba dona addúcent; Et adorábunt eum omnes reges terræ: * omnes gentes sérvient ei; à Quia liberábit páuperem * potente, et páuperem cui non erat adjútor. * Parcet páuperi et ínopi,* et ánimas páuperum salvas Ex usuris et iniquitáte rédimet ánimas eórum ; et honorábile nomen eórum coram illo. DEus judícíum tuum fáciet. * Et permanébit cum sole, et ante lunam, in generatióne et generatiónem. Descendet sicut plúvia in vellus, * et sicut stillicídia stillántia super terram. Oriétur in diébus ejus jus Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ, et adorábunt de ipso semper ; * totâ die benedícent ei. Et erit firmamentum in terra in summis móntium, superextollétur super Líbanum fructus ejus, * et florébunt de civitáte, sicut fœ num terræ. Sit nomen ejus benedictum in sécula : * ante solem pérmanet nomen ejus. Et benedicentur in ipso omnes tribus terræ ; om- Ideò convertetur pópulus nes gentes magnificábunt meus hic, et dies pleni invenientur in eis. eum. Benedictus Dóminus Deus Israël solus. * * Et dixérunt: Quómodò * qui facit mirabília scit Deus, et si est scientia in excelso? Et benedictum nomen majestátis ejus in æternum; Q de! * Mei autem penè moti sunt pedes, penè effúsi sunt gressus mei: * Quia zelávi super iníquos, pacem peccatórum videns: Quia non est respectus morti eórum, ** et firmamentum in plaga eórum: In labóre hóminum non sunt, * et cum hominibus non flagellabuntur. Ideò ténuit eos supérbia;* opérti sunt iniquitáte et impietáte suâ. Pródiit quasi ex ádipe iníquitas eórum; * transiérunt in affectum cordis. Cogitavérunt, et locúti sunt nequítiam, * iniquitátem in excelso locúti sunt. Posuérunt in cœlum os suum * et lingua eórum transívit in terra. 2 Divisio Psalmi 72. obtinuérunt divítias. Et dixi: Ergò sine causa justificávi cor meum, * et lavi inter innocentes manus meas; Et fui flagellátus totâ die, * et castigátio mea in matutínis. Si dicébam: Narrábo sic; *eccè natiónem filiórum tuórum reprobávi. Existimábam, ut cognóscerem hoc; * labor est ante me, Donec intrem in sanctuárium Dei, * et intélligam in novíssimis eórum. Verumtamen propter dolos posuisti eis: * dejecisti eos, dum allevarentur. Quómodò facti sunt in desolatiónem? * súbitò defecérunt, periérunt propter iniquitátem suam. Velut sómnium surgéntium, * Dómine, in civitáte tua imáginem ipsórum ad nihilum rédiges. Quia inflammátum est cor meum et renes mei commutáti sunt ; * et ego ad níhilum redactus sum, et ditátis tuæ : nescívi. Ut jumentum factus sum apud te; et ego semper mons Sion, in quo habitasți in eo. Leva manus tuas in supérbias eórum in finem : * quanta malignátus est inimícus in Sancto! Et gloriáti sunt qui odérunt te, in médio solemnitátis tuæ. sig Posuérunt signa sua, na: et non cognovérunt, sicut in éxitu super sum mum. Quasi in sylva lignórum secúribus excidérunt jánuas ejus in idipsum;* in secúri et áscia dejecérunt eam. Incendérunt igni sanctuárium tuum ; * in terra polluérunt tabernáculum nominis tui. * Dixérunt in corde suo cognátio eórum simul: Quiescere faciámus omnes dies festos Dei à terra. Signa nostra non vidimus; jam non est prophéta ; et nos non cognoscet ámpliùs. Divisio Psalmi 73. Squequò, Deus, improperábit inimícus ?* irrítat adversárius nomen tuum in finem ? Ut quid avertis manum tuam, et déxteram tuam* de médio sinu tuo in finem? Deus autem Rex noster ante sécula, operátus est salútem in médio terræ. * |