Tu confirmasti in virtúte tua mare; * contribulasti cápita dracónum in aquis. Tu confregisti cápita dracónis, dedisti eum escam pópulis AEthiopum.

Tu dirupisti fontes et torrentes; * tu siccasti flúvios Ethan.

Psalmus 74. Onfitébimur tibi, Deus;

C confitebimur, et in

vocábimus nomen tuum.

Narrábimus mirabília tua : *cùm accépero tempus, ego justítias judicabo.

Liquefácta est terra, et omnes qui hábitant in ea; * ego confirmávi columnas ejus.

Dixi iníquis: Nolíte iníquè ágere; * et delinquéntibus: Nolíte exaltáre cor

nu.

Nolíte extóllere in altum cornu vestrum ; * nolíte loqui adversùs Deum iniqui

tátem.

Quia neque ab oriente, neque ab occidente, * neque à desertis móntibus.

Quóniam Deus judex est,* hunc humiliat, et hunc exaltat.

Quia calix in manu Dómini vini meri plenus mixto; * et inclinávit ex hoc in hoc.

Verumtamen fæx ejus non est exinanita : * bibent omnes peccatóres terræ.

Ego autem annuntiábo in séculum; * cantábo Deo Jacob.

Et ómnia córnua peccatórum confringam ; et exaltabuntur córnua justi.

AD NONAM. Hymnus Rerum, Deus. Psalmus

Psalmus 76.

Oce meâ ad Dóminum * voce mea

V clamavi :

In die tribulatiónis meæ Deum exquisívi, mánibus meis nocte contra eum; et non sum deceptus.

Rénuit consolári ánima mea: memor fui Dei, et delectátus sum, et exercitátus sum; et defécit spíritus

meus.

Anticipavérunt vigílias óculi mei: * turbátus sum, et non sum locútus.

Cogitávi dies antíquos; et annos æternos in mente hábui.

Et meditátus sum nocte cum corde meo, et exercitábar, et scopébam spíri

tum meum.

Numquid in æternum projíciet Deus, aut non appónet ut complacítior sit adhuc?

Aut in finem misericórdiam suam abscindet, * à generatióne in generatió nem ?

Aut obliviscétur miseréri Deus?* aut continébit in ira sua misericórdias suas ?

Et dixi: Nunc copi.* Hæc mutátio dexteræ Excelsi.

Memor fui óperuni Dómini; quia memor ero ab inítio mirabilium tuórum ; Et meditábor in ómnibus Pars Verna.

Ꭰ

Deus noster? * tu es Deus qui facis mirabília.

Notam fecisti in pópulis virtútem tuam ; * redemisti in bráchio tuo pópulum tuum, filios Jacob et Joseph.

Vidérunt te aquæ, Deus, vidérunt te aquæ, et timuérunt ; * et turbátæ sunt abyssi.

Multitúdo sónitûs aquárum; vocem dederunt nubes.

Etenim sagittæ tuæ tránseunt; * Vox tonitrui tui in rota.

Illuxérunt coruscatiónes tuæ orbi terræ: * commóta est, et contrémuit terra.

In mari via tua, et sémitæ tuæ in aquis multis ; * et vestígia tua non cognoscentur.

Deduxisti sicut oves, pópulum tuum in manu Móysi et Aaron.

Psalmus 78. Din hæreditatem tuam: Eus, venérunt gentes polluérunt templum sanctum tuum : posuérunt Jerúsalem in pomórum custódiam.

*

Posuérunt morticína servórum tuórum escás volatí~ G

libus coeli, carnes Sanctó

rum tuórum béstiis terræ. Effudérunt sánguinem eórum, tanquam aquam, in circuitu Jerúsalem; *et non erat qui sepelíret.

Facti sumus oppróbrium vicínis nostris; * subsannátio et illusio his qui in circúitu nostro sunt.

Usquequò, Dómine, irascéris in finem, * accendétur velut ignis zelus tuus?

Effunde iram tuam in gentes quæ te non novérunt, et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt ;

Quia comederunt Jacob, *et locum ejus desolavérunt. Ne memineris iniquitátum nostrárum antiquárum: citò anticipent nos misericórdiæ tuæ, * quia páuperes facti sumus nimis.

Adjuva nos, Deuss alutáris noster, et propter glóriam nóminis tui, Dómine, libera nos; et propitius esto peccátis nostris propter

nomen tuum.

*

Ne fortè dicant in géntibus: * Ubì est Deus eórum?

Et innotescat in natiónibus coram óculis nostris * últio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est.

Intróeat in conspectu tuo gémitus compeditórum:* secundùm magnitúdinem brá

chii tui pósside fílios mortificatórum.

Et redde vicínis nostris séptuplùm in sinu eórum, * impropérium ipsórum, quod exprobravérunt tibi, Dómine.

con

Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * fitébimur tibi in séculum. In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam.

AD VESPERAS.
Ant. 4. a. Sacerdótes.
Psalmus 131.

Mmento, Dómine, Da-
vid,
suetudinis ejus.

et omnis man

Sicut jurávit Dómino, * votum vovit Deo Jacob:

*

Si introíero in tabernáculum domûs meæ ; si ascéndero in lectum strati mei;

Si dédero somnum óculis meis, * et palpebris meis dormitatiónem;

Et réquiem tempóribus meis, donec invéniam locum Dómino, * tabernáculum Deo Jacob.

Eccè audívimus eam in Ephráta: * invénimus eam in campis sylvæ.

Introíbimus in tabernáculum ejus: * adorábimus in loco ubi stetérunt pedes ejus.

.

*

Surge, Dómine, in réquiem tuam, tu, et arca sanctificatiónis tuæ.

*

Israël servo suo : Quia in humilitáte nostra memor fuit nostrî, et redémit nos ab inimícis nostris. Qui dat escam omni carconfitemini Deo cœli. Confitemini Dómino dominórum ; * quóniam in æternum misericórdia ejus.

ni,

Ant. In humilitáte nostra memor fuit nostrî, et redémit nos. 2. 13.

Ant. 3. a*. Omnia.

Psalmus 134. Audáte nomen Dómini; * laudáte, servi, Dóminum ;

L

Qui statis in domo Dómini,*in átriis domus Dei nostri.

Laudáte Dóminum, quia bonus Dóminus: *psállite nómini ejus, quóniam suá

*

Et misit signa et prodígia in médio tuî, AEgypte, in Pharaónem, et in omnes servos ejus. Qui percussit gentes mul* et occídit reges for

tas, tes,

Sehon regem Amorrhæórum, et Og regem Basan, et ómnia regna Chánaan.

Et dedit terram eórum hæreditátem, *hæreditátem Israël pópulo suo.

Ant. Omnia quæcúmque vóluit, Dóminus fecit. v. 6. Ant. 4. a. Qui timétis. Divisio Psalmi 134. Omine, nomen tuum Do in æternum: * Dómine, memoriále tuum in generatiónem et generatiónem ;

Quia judicábit Dóminus pópulum suum, * et in servis suis deprecabitur.

*

Simulácra géntium argentum et aurum, ópera mánuum hóminum.

Os habent, et non loquentur: * óculos habent, et non vidébunt:

9

Aures habent et non áudient; * neque enim est spíritus in ore ipsórum.

Símiles illis fiant qui fáciunt ea * et omnes qui

confídunt in eis.

Domus Israël, benedícite