charitáti sermo, charitáti hábitus, charitáti vultus aptátur; coítur in unam, conspiráturque charitátem: hanc violáre, tanquam Deum, nefas dúcitur; huic si quid resistit, expugnátur atque ejícitur; hanc si quid offendit, unum diem duráre non sínitur.Sciunt ità commendátam esse à Christo et Apóstolis, ut si hæc una desit, inánia; si hæc adsit, plena sint ómnia. IN III. NOCTURNO. Léctio sancti Evangélii secundùm Matthæum. Lectio vij. c. 19. 2. 27. IN illo témpore: Respondens Petrus, dixit Jesu: Eccè nos relíquimus ómnia, et secuti sumus te. Quid ergò erit nobis? Et réliqua. Homília sancti Ambrósii Epíscopi. In Ps. 118. Serm. 8. §. 7. [E quimus, et secúti su mus te.] Hoc est, non quæsívimus quæ séculi sunt, non quæsivimus partem de possessiónibus, sed te elégimus. portiónem. Reliquisti ergò ómnia quæ habébas. Christus tibi pórtio, Christus tibi posséssio est. Illíus nomen tibi munificum, illíus nomen tibi est fructuósum, illíus nomen tibi tribúta dependit, et bona tribúta, non pecúniæ, sed grátiæ. Lectio vij. §. 11. Ultos in hoc século, qui sua pauperibus donavérunt, uberióre thesauro locupletátos fuisse cognóvimus.Est pulcherrimus locus, ut étiam ad misericórdiam provocentur.Sed non debent à Dómino seculárem hujúsmodi exígere mercédem, nec speráre quæ mundi sunt: sed magìs, quia iis, qui ómnia relíquerint, Deus pórtio est. Ipse est útiquè merces perfecta virtútum, qui non céntupli enumeratióne, sed perfectæ plenitúdinis æstima tióne censetur. [Ego, inquit, Deus tuus sum.] Non dixit: Ero; sed jam sum, jam inhábito, jam possídeo. Lectio ix. §. 13. Abes, homo, inter multa propósita étiam hujúsmodi portiónem. Propósuit tibi Dóminus in portióne possessiónes: in portióne aurum, in portióne argentum, in portióne honóres, in portióne nobilitátem, propósuit étiam in portióne seipsum. Habesígitur plúrimas portiones, élige quam putas: non te númerus perturbet, sed éxcitet grátia; non te labor avertat, sed fructus invítet. PRO SANCTO LAICO. AD COMPLETORIUM. Ant.8.c.Quàm magnus,qui invénit sapiéntiam et scién tiam! sed non est super timentem Dóminum. Eccli. 25. 13. Ad Nunc dimittis, Ant. 6. F. Benedictio Dómini super caput justi memória illíus cum laudibus. Prov. 10. 6, 7. AD OFFICIUM NOCTURNUM. : IN 1. NOCTURNO. De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Romános./ Lectio j. c. 12. V. I. Bsecro vos, fratres, per misericórdiam Dei, ut exhibeátis córpora vestra hóstiam viventem, sanctam, Deo placentem, rationabile obsequium vestrum. Et nolíte conformári huic século, sed reformámini in novitáte sensûs vestri ut probétis quæ sit voluntas Dei bona, et benéplacens, et perfecta... Diléctio sine simulatióne. Odientes malum, adhærentes bono; charitáte fraternitátis invicem diligentes; honóre invicem prævenientes; sollicitúdine non pigri; spíritu ferventes, Dómino servientes; spe gaudentes; in tribulatióne patientes; oratióni instantes; necessitátibus Sanctórum communicantes; hospitalitátem sectantes. Lectio ij. Enedícite persequéntiB bus vos benedícite, et nolíte maledícere. Gaudére cum gaudéntibus, flere cum fléntibus idipsum ínvicem V sentientes; non alta sapientes, sed humilibus consentientes. Nolíte esse prudentes apud vosmetipsos: nulli malum pro malo reddentes; providentes bona non tantùm coram Deo, sed étiam coram ómnibus hominibus. De Epístola ad Ephésios. Lectio ij. c. 5. v. 15. Idéte ítaquè, fratres,quómodò cautè ambulétis: non quasi insipientes, sed ut sapientes; redimentes tempus, quóniam dies mali sunt. Proptéreà nolíte fíeri impru dentes, sed intelligentes quæ sit voluntas Dei. Et nolíte inebriári vino,in quo est luxú ria: sed implémini Spíritu Sancto, loquentes vobismetipsis in psalmis, et hymnis, et cánticis spirituálibus, cantantes, et psallentes in córdibus vestris Dómino, grátias agentes semper pro ómnibus, in nómine Dómini nostri Jesu Christi Deo et Patri: subjecti invicem in timóre Christi. IN II. NOCTURNO. Ex Libro Morálium sancti Gregórii Papæ. Lectio iv. Lib. 10. e. 26. Eridétur justi simplícitas.] Hujus mundi sapiéntia est cor machinatiónibus tégere, sensum verbis veláre; quæ falsa sunt, vera ostendere; quæ vera sunt, falsa demonstráre. Hæc sibi obsequéntibus præcipit honórum cúlmina quærere, adeptâ temporális glóriæ vanitáte gaudére; irrogáta ab áliis mala multiplíciùs réddere, cùm vires súppetunt; nullis resistentibus cédere, cùm virtútis possibilitas deest; quidquid explére per malítiam non valent, hoc in pacífica bonitáte simuláre. Lectio v. A T contrà sapiéntia justórum est, nihil per ostensiónem fíngere, sensum verbis aperire; vera ut sunt dilí gere, falsa devitáre; bona gratis exhibére, mala libéntiùs toleráre quàm fácere; nullam injúria ultiónem quærere, pro veritáte contuméliam lu crum putáre. Sed hæc justó rum simplícitas deridétur : quia ab hujus mundi sapiéntibus puritátis virtus, fatuitas créditur. Quid namque stúltius vidétur mundo, quàm mentem verbis ostendere, nil cállidâ machinatióne simuláre, nullas injúriis contu mélias reddere, pro male céntibus oráre, paupertátem quærere, possessa relínquere, rapienti non resistere, percutienti maxillam, álteram præbére? 30. Lectio vj. Post pauca, et c. AEpè contingit, ut electus quisque qui ad æternam felicitátem dúcitur, contínua hic adversitáte deprimátur; non hunc rerum abundántia fúlciat, non dignitátum glória honorábilem ostendat, nulla ei obsequéntium frequéntia súppetat, nulla hunc humánis óculis véstium pompa compónat: à cunctis verò despicábilis cérnitur, et hujus mundi grátiâ indignus æstimátur: sed tamen ante occulti Júdicis óculos virtútibus émicat, vitæ méritis coruscat, honorári métuit, déspici non réfugit; corpus continéntiâ áfficit, solâ in ánimo dilectióne pinguescit. IN III. NOCTURNO. Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam. Lectio vij. c. 12. v. 32. sus discípulis suis: Nolite N illo témpore; Dixit Jetimére, pusillus grex; quia complácuit Patri vestro dare vobis regnum. Et réliqua. Homília sancti Petri Remia statuuntur iis sem PR per quibus certámina dura proponuntur; ac pro magnitúdine certáminis, præmii propónitur magnitúdo. Hinc est quòd discípulis suis Christus regnum ponit in præmio, ut in certámine non cedant perículis, non timóri. Perícula déspicit, qui tendit ad regnum victóriæ cúpidus nescit timére. Lectio viij. Post pauca. Djecit quid faciendum sit regnatúris: [Véndite quæ possidétis.] Non potest dominári ómnibus, nisi is qui própriis non tenétur, Dejectæ mentis est, qui familiáris rei méminit, cùm vocátur ad regnum: jacens ánimus, plebéius númmulum thesauris regálibus antepónit: pauper sensus parvis íncubans, perdit magna; et ínhians temporálibus déşerit sempiterna. Homo, tali mónitu Christus te ditáre vóluit, non nudáre ; manére tibi tua vóluit, non períre; perpetuári, non vacuári sácculos imperávit; jussit te transferre, non pérdere. Lectio ix. Lùs consílio patris agit, quàm jure dominantis. Inter insidias latrónum et tineárum morsus, quarè tua recondas, objurgat: pervigiles noctes, dies anxios, sollícita témpora; ne tibi ipse fácias, commonéris.Auricustos, servátor argenti securitátem non habet, nescit quiétem; et cui deest securitas, quies perit; pœnâ dives est ille, non censu. [Thesaurum non deficientem in cœlo;] hoc est dícere: Ubi ego sum, ibi pónite date mihi, ego servo. Homo, da Patri, crede Deo;quia et hærédi Pater, et Deus hómini créditum non negabit. PRO S. VIRGINE. AD COMPLETORIUM. Ant. 7. c. Quid mihi est in cœlo? et à te quid vólui super terram? Deus cordis mei, et pars mea Deus in æternum. Ps. 72. 25, 26. Ad Nunc dimittis, Ant. 3. a. Pone me ut signáculum super cor tuum, ut signáculum super bráchium tuum. Cant. 8. 6. AD OFFICIUM NOCTURNUM. IN I. NOCTURNO. Epístola prima_beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios. De DE Lectio j. c. 7. v. 25. E virginibus præceptum Dómini non hábeo: consilium autem do, tanquam misericórdiam consecútus à Dómino, ut sim fidélis. Exístimo ergò hoc bonum esse, propter instantem necessitátem; quóniam bonum est hómini sic esse. Alligátus es uxóri? noli quærere solutiónem. Solútus es ab uxóre? noli quærere uxorem. Si autem acceperis uxórem, non peccasti; et si núpserit virgo, non peccávit. Tribulatiónem tamen carnis habébunt hujusmodi. Ego autem vobis parco. Lectio ij. v. 32. Olo autem vos sine sollicitúdine esse. Qui sine uxóre est, sollicitus est quæ Dómini sunt, quomodò plá ceat Deo. Qui autem cum uxóre est, sollicitus est quæ sunt mundi, quómodò pláceat uxóri: et divísus est. Et múlier innupta, et virgo cógitat quæ Dómini sunt, ut sit sancta córpore et spíritu. Quæ autem nupta est, cógitat quæ sunt mundi, quómodò pláceat viro.Porrò hoc ad utilitátem vestram dico: non ut láqueum vobis injíciam, sed ad id quod honestum est, et quod facultatem præbeat, sine impedimento Dóminum obsecrandi. IN II. NOCTURNO. nitáte. Lectio iv. c. 27. pergite, coelibes et innup tæ, pérgite perseveranter in finem. Laudáte Dóminum dúlciùs, quem cogitátis ubériùs; speráte felíciùs, cui servítis instántiùs: amáte ardéntiùs, cui placétis atténtiùs. Lumbis accinctis, et lucernis ardéntibus expectáte Dóminum, quando véniat à núptiis. Vos afferétis ad núptias Agni cánticum novum, quod cantábitis in cítharis vestris. Non útique tale, quale cantat universa terra, cui dícitur: Cantáte Dómino cánticum novum,cantáte Dóstátuit in corde suo mino, universa terra; ] sed Lectio ij. v. 37. Qfirmus, non habens ne- tale, quale nemo póterit dí cessitátem, potestatem autem habens suæ voluntátis, et hoc judicávit in corde suo, facit. Igitur et qui matrimónio jungit virginem suam, benè facit, et qui non jungit, méliùs facit. Múlier alligáta est legi, quanto tempore vir ejus vivit. Quòd si dormíerit vir ejus, liberáta est: cui vult nubat, tantùm in Dómino. Beátior autem erit, si sic permánserit, secundùm meum consilium. Puto autem quòd et ego spíritum Dei hábeam. cere nisi vos. |