tibi sacrificábo hóstiam laudis, et nomen Dómini invocábo.

Vota mea Dómino reddam in conspectu omnis pópuli ejus,in átriis domûs Dómini, in médio tui, Jerúsalem.

Psalmus 119. D Dóminum, cùm tribulárer, clamávi; * et exaudívit me.

A

*

Dómine, libera ánimam meam à lábiis iniquis, et à lingua dolósa.

Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?

Sagittæ potentis acútæ, cum carbónibus desolató

riis.

Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est! habitávi cum habitantibus Cedar: * multùm incola fuit ánima mea.

Cum his qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cùm loquébar illis, impugnábant me gratis.

Psalmus 120.
Evávi óculos meos in

L montes, * unde véniet

auxílium mihi.

Auxilium meum à Dómino, * qui fecit cœlum et ter

ram.

Non det in commotiónem

pedem tuum, * neque dormitet qui custódit te.

Eccè non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.

Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua* super manum déxteram tuam. Per diem sol non uret te, neque luna per noctem. Dóminus custódit te ab omni malo. : * custódiat ánimam tuam Dóminus.

*

AD OFFICIUM NOCTURNUM. IN 1. NOCTurno.

Psalmus 21.

in me, quarè me dereli

quisti? * longè à salúte mea verba delictórum meórum.

Deus meus, clamábo per diem, et non exáudies; nocte, et non ad insipientiam mihi.

tas,

Tu autem in Sancto hábi*laus Israël. In te speravérunt patres nostri speravérunt, et liberasti eos.

Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: * in te speravé runt, et non sunt confúsi. Ego autem sum vermis, et non homo : oppróbrium hóminum, et abjectio plebis.

Omnes videntes me, derisérunt me : * locúti sunt lábiis, et movérunt caput. Sperávit in Dómino, erípiat eum ; * salvum fáciat eum, quóniam vult eum.

Quóniam tu es qui extraxisti me de ventre;* spes mea ab ubéribus matris meæ. In te projectus sum ex útero de ventre matris meæ Deus meus es tu.

Sicut

*

effúsus aqua sum 2 et dispersa sunt ómnia ossa

mea.

Factum est cor meum tanquam cera liquescens

*

*

in médio ventris mei. Aruit tanquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis; et in púlverem mortis deduxisti me. Quóniam circumdedérunt me canes multi; * concílium malignántium obsédit me.

Fodérunt manus meas et pedes meos: * dinumeravérunt ómnia ossa mea.

Ipsi verò consideravérunt et inspexérunt me : * divisérunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam misé

runt sortem.

Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxílium tuum à me: ad defensiónem meam cónspice.

et lingua eórum gládius acú–

tus.

Exaltáre super cœlos, Deus; * et in omnem terram glória tua.

Láqueum paravérunt pédibus meis; * et incurvavérunt ánimam meam.

Fodérunt ante fáciem meam fóveam; * et incidérunt in eam.

Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum ; * cantábo, et psalmum dicam. Exurge, glória mea; exurge, psaltérium et cíthara : ** exurgam dilúculò.

Confitebor tibi in pópulis, Dómine: * et psalmum dicam tibi in géntibus;

Quóniam magnificáta est usquè ad cœlos misericórdia tua, * et usque ad nubes

véritas tua.

*

Exaltáre super cœlos, Deus ; et super omnem terram glória tua.

Psalmus 58.
Ripe me de inimicismeis,

Deus meus; * et ab insurgéntibus in me libera me.

Eripe me de operántibus iniquitátem, * et de viris sánguinum salva me;

Quia eccè cepérunt ánimam meam: * irruérunt in me fortes.

Neque iniquitas mea, ne-que peccátum meum, Dó

occursum

*

erunt.

et non

meum

Convertentur ad vésperam, et famem patientur ut canes, * et circuíbunt civitátem.

Ipsi dispergentur ad manducandum; * si verò non fúerint saturáti, et murmurábunt.

Ego autem cantábo fortitúdinem tuam, * et exultábo manè misericórdiam tuam;

Quia factus es susceptor meus, et refúgium meum in die tribulatiónis meæ. Adjútor meus, tibi psallam, quia Deus susceptor * Deus meus,

meus es: