meæ, cùm clamávero ad te. Dirigátur orátio mea sicut incensum in conspectu tuo: * elevátio mánuum meárum, sacrificium vespertínum.

Pone, Dómine, custódiam ori meo, * et óstium circumstantiæ lábiis meis. Non declines cor meum in verba malítiæ, * ad excusandas excusatiónes in peccátis,

Cum hominibus operántibus iniquitátem; * et non communicábo cum electis eórum.

Corripiet me justus in misericórdia, et increpábit me: * óleum autem peccatóris non impinguet caput meum; Quóniam adhuc et orátio * in beneplácitis eó

mea rum.

dalis operántium iniquitátem.

*

Cadent in retiáculo ejus peccatóres : singuláriter sum ego, donec tránseam. Psalmus 141.

Oce meâ ad Dóminum * voce mea ad Dóminum deprecatus sum. Effundo in conspectu ejus oratiónem meam, * el tribulatiónem meam ante ipsum pronúntio.

In deficiendo ex me spíritum meum; * et tu cognovisti sémitas meas.

In via hac quâ ambulábam, * abscondérunt lá– queum mihi.

Considerábam ad déxteram, et vidébam ; * et non erat qui cognosceret me. Périit fuga à me non est qui requírat ánimam meam.

* et

Clamávi ad te, Dómine; * dixi: Tu es spes mea, pórtio mea in terra vivéntium. Intende ad deprecatiónem meam * quia humiliátus sum nimis.

Líbera me à persequéntibus me, * quia confortáti sunt super me.

Educ de custódia ánimam meam, ad confitendum nómini tuo : me expectant justi, donec retríbuas mihi.

*

Psalmus 15. Onserva me, Dómine, quóniam sperávi in te; * dixi Dómino: Deus meus es tu, quóniam bonórum meórum non eges.

Sanctis qui sunt in terra ejus,* mirificávit omnes voluntátes meas in eis. Multiplicátæ sunt infirmitátes eórum: * pósteà acceleravérunt.

Non congregábo conventícula eórum de sanguínibus; nec memor ero nóminum eórum per lábia mea.

*

Dóminus pars hæreditátis meæ et cálicis mei: * tu es qui restitues hæreditátem meam mihi.

Funes cecidérunt mihi in præcláris; * étenim hæréditas mea præclára est mihi. Benedícam Dóminum, qui tribuit mihi intellectum: * insuper et usquè ad noctem increpuérunt me renes mei.

*

gua mea : insuper et caro mea requiescet in spe;

Quóniam non derelinques ánimam meam in inferno, nec dabis Sanctum tuum vidére corruptiónem.

Notas mihi fecisti vias vitae, adimplébis me lætitiâ cum vultu tuo : * delectatiónes in dextera tua usquè in finem.

Hic accipiet benedictiónem à Dómino, et misericórdiam à Deo salutári

suo.

Hæc est generátio quaeréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.

Attóllite portas, príncipes, vestras; et elevámini, portæ æternáles: *et introíbit Rex glóriæ.

Quis est iste Rex glória? * Dóminus fortis et potens, Dóminus potens in prælio. Attóllite portas, príncipes, vestras; et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.

Quis est iste Rex glória? * Dóminus virtútum, ipse est Rex glóriæ.

Psalmus 29.

Exaltábo te, Dómine,

quóniam suscepisti me, nec delectasti inimícos meos super me.

Dómine Deus meus, clamávi ad te, et sanasti me. Dómine, eduxisti ab inferno ánimam meam: *salvasti me à descendéntibus in lacum.

Psállite Dómino, Sancti ejus, et confitémini memóriæ sanctitátis ejus;

Quóniam ira in indignatióne ejus, * et vita in voluntáte ejus. Advésperum demorábitur et ad matutinum

fletus, lætítia.

1

Psalmus 63.

Psalmus 75.

Otus in Judæa Deus:

meam, cùm déprecor: * à timóre inimíci éripe áni

men ejus.

*

Et factus est in pace locus ejus, et habitátio ejus in Sion.

Ibi confrégit potentias árcuum, * scutum, gládium, et bellum.

tur

Illúminans tu mirabiliter à móntibus æternis : * báti sunt omnes insipientes corde.

Dormiérunt somnum suum; * et nihil invenérunt omnes viri divitiárum in mánibus suis.

Ab increpatióne tua, Deus Jacob, * dormitavérunt qui ascendérunt equos.

Tu terribilis es, et quis resistet tibi?*ex tunc ira tua. De cœlo audítum fecisti judícium: * terra trémuit, et quiévit,

Cùm exurgeret in judí

cium Deus, ut salvos fáceret omnes mansuétos terræ. Quóniam cogitátio hóminis confitebitur tibi; * et relíquiae cogitatiónis diem festum agent tibi.

omnes

Vovéte, et réddite Dómino Deo vestro, * qui in circuitu ejus affertis múnera,

Terribili, et ei qui aufert spíritum príncipum, terríbili apud reges terræ. IN III. NOCTURNO. Psalmus 85. I tuam, Nelína, Dómine, aurem et exaudi me; * quóniam inops et pauper sum ego.

Custódi ánimam meam, quóniam sanctus sum: *salvum fac servum tuum, Deus meus, sperantem in te.

Miserére meî, Dómine, quóniam ad te clamávi totâ die: * lætífica ánimam servi tui, quóniam ad te, Dómine, ánimam meam levávi.

Quóniam tu, Dómine, suávis et mitis;* et multæ misericórdiæ ómnibus invocántibus te.

Auribus pércipe,Dómine, oratiónem meam; *et intende voci deprecatiónis meæ.

In die tribulatiónis meæ clamávi ad te, * quia exaudisti me.

Non est símilis tuî in diis,

Dómine; et non est secundùm ópera tua.

Omnes gentes, quascumque fecisti, vénient et adorábunt coram te, Dómine, *et glorificábunt nomen tuum; Quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília: * tu es Deus solus.

Divisio Psalmi 85. Educ me, Dómine, in

D via tua, et ingrédiar in

veritáte tua: * lætétur cor meum, ut tímeat nomen

tuum.

Confitébor tibi, Dómine Deus meus in toto corde meo; * et glorificábo nomen tuum in æternum;

Quia misericórdia tua magna est super me ; * et eruisti ánimam meam ex inferno inferióri.

Deus, iniqui insurrexérunt super me, et synagóga poténtium quæsiérunt ánimam meam; * et non proposuérunt te in conspectu suo.

Et tu, Dómine, Deus miserátor et miséricors, pátiens, et multæ misericórdiæ, et verax.

Réspice in me, et miserére meî: * da impérium tuum púero tuo, et salvum fac filium ancillæ tuæ.

Fac mecum signum in bonum, ut videant qui odérunt me, et confundantur ;