FERIA QUARTA. Ex Concilio Parisiensi sexto. Ann. 829. cap. 48. Rrepsit usus emendatió– ne dignus, quòd nonnulli Presbyterórum sine minis tris Missárum solemnia frequentent. Unde interrogandus hujusmodi córporis et sánguinis Dómini solitárius consecrátor, quibus dicit: Dóminus vobiscum, et à quo illi respondétur: Et cum spíritu tuo, vel pro quibus: Memento, Dómine........................... et ómnium circumstántium, cùm nullus circumstet, dicit. Quæ consuetudo, quia Apostólica et Ecclesiástica auctoritáti refragatur, provideat unusquisque Episcopórum, ne in sua parochia quisquam Presbyterórum Missam solus celebráre præsúmat. FERIA QUINTA. Ex Statútis synodálibus Eustáchii de Belláio,Parisiensis epíscopi. Ann.1557.c. Presbyteri ad sanctum . C. 22. Dei altáre accedentes, cum reverentia, devotióne et modéstia, clarè, distincte et intelligibili voce Missam attentè usque ad Canónem legant: Canónem verò submissióri voce legant, sed summâ religióne; ut qui Sacris adstant audiendis, ad de votiónem et pietátem indė moveantur. FERIA SEXTA. Ex Statútis synodálibus Stéphani de Pontecáro, Parisiensis episcopi. Ann. 1508. Tit. de Horis dicendis. Um nonnulli particulá Cum dicant Officium aut oratiúnculas, álios audientes (Missam) aliquótiès perturbantes, magis altè sequentes, aut progressus facientes, étiam témpore Epístolæ aut Evangélii, quæ sunt verba Christi, aut ejus núntii scí– licet Apóstoli, nullúsque ità audácior esset ad áliud inténdere, dum Princeps aut ejus núntius loquerétur; idcircò injúngimus, ut dum ad divína accéditis, ad singula quæ proferuntur et aguntur attendátis ; nec credátis vestras oratiúnculas melióres et efficacióres illis quas Ecclésia universális dicendas decrévit. SABBATO. Ann. 1585. Tit. de celebratione Missæ. NE quis vel vir, vel mú lier, grádibus altáris hæreat, aut propè altáre sit, dum Sacrum fit. Ideò Sacerdos celebratúrus hærentes lóngiùs abscéderejúbeat,quo celebrante, id ministrans Cléricus præstet. De Parochis et eorum Officiis. DOMINICA TERTIA post Pascha. Ex Concilio Aquensi. Ann. 1585. Tit. de Parochis et animarum Curatoribus. Onémus et hortámur pópuli; sint eórum mónita salutária; sit magna vigilántia in réliquis parochialis múneris pártibus adimplen dis. FERIA TERTIA. M beneficia curáta obti- Ex Statútis synodálibus Pe nentes ut divinórum præceptórum mémores gregem pas cant et regant in judicio et veritáte: ac declarámus eisdem præceptis parochialibus Ecclesiis quocumque nómine ac título præfectos obligári ad personálem in Ecclésia sua et Parochia residéntiam, ut injuncto sibi offício defungi váleant, neque abesse posse nisi ex legítima causa ab Ordinário in scriptis approbanda. FERIA SECUNDA. Ex Concilio Aquensi. Ut suprà. Arochi perpétuò Ecclésie suæ assistant et gregi invígilent. Sint zelantes in salúte fidélium procuranda; sint diligentes in Sacramentis ministrandis; sint stu triCamélini Forojuliensis epíscopi. Ann. 1646. c. 2. Arochórum est peccáta Ppública prudenter corrí pere, occultis salubriter me- FERIA QUARTA. qug cujusvis diósi in verbi Dei prædica Parochi, omnesque Sacer tióne, sit vígilans eórum cura erga infirmos; sit máxima eórum diligéntia in exercitatióne pópuli ad statas oratiónes, in Festórum diérum cultu, in Scholis Doctrinæ Christianæ, in speculatióne Sacramenti administrátio spectat, quàm diligentíssimè videant ne lethális peccáti labe infecti, dum aliórum salúti student, sibi æternæ sint damnatiónis ministri, atque ut intùs cándidâ innocéntiæ stolà exornáti esse debent, FERIA QUINTA. quosdam, ut scilicet quædam submissâ voce, ália verò elatióre in Missa pronuntiarentur, instituit. Cæremónias item adhibuit, ut mysticas benedictiónes, lúmina, thymiámata, vestes aliáque id genus multa ex Apostólica disciplína et traditióne, quâ majestas tanti sacrificii commendarétur. rochis ne in Sacramen- Ex Concilio Aquensi. Tit. de Parochis et anim. Curator. tórum administratióne ullam novitátem aut singulari parochiale tátem introducant, et præcí- Aperficiendum, præsertim pimus ut diligentes sint in iis administrandis quâcumque horâ diéi vel noctis fúerint requísiti, ne eórum culpâ animárum salus æterna periclitétur. Dominicis et áliis Festis diébus non solùm obligantur Párochi, sed omnes étiam ejusdem Paróchiæ Presbyteri, sicut omnes Parochiani ad illud audiendum; et ut ordo in ómnibus servétur in Ex Concilio Tridentino. Ecclésia, omnes Presbyte'Ann. 1562. sess. 22. de Sacri ros Parochie, sicut omnes ficio Missa. c. 5. álios Parochiános, Párochis Um natúra hóminum ea decet esse obedientes, et cor FERIA SEXTA. Csit, ut non fácile queat rectióni eórum ac directioni sine adminiculis exterióribus ad rerum divinárum meditatiónem sustolli, proptéreà pia mater Ecclésia ritus súbditos, de quorum vita et officio Párochi Epíscopum certiórem sæpè réddere teneantur. De Verbi divini Prædicatione. DOMINICA QUARTA Q dicátio Evangélii, et hoc est . candum sanctum Jesu Christi Evangélium. FERIA SECUNDA. Ex Concilio Aquensi. Tit. de Concionibus. Drochus, alius conció, Um Epíscopus, vel Pá nem habet, eo ipso témpore in ea Ecclésia, ejusve áliquo sacello, Missæ sacrificium ab ullo quovis Sacerdóte fíeri, aut Baptismi, si modo mortis perículum non immíneat, Sacramentum ministrári prohibémus. FERIA TERTIA. ExConcílio Parisiensi sexto. Lib. 1. cap. 31. bus difficilibus ac perplexis abstineant, se ad captum auditórum eorumque ædificatiónem demittentes. Evangé lium ipsum interpretatióne torum quum atque orthofácili, eâque commúni sanc doxórum virórum consensu receptâ, auditóribus expónant, eosque toto stúdio instrúere conentur. FERIA QUINTA. Ex Concílio Aquisgranensi. Ann. 816. lib. 1. c. 23. Rima prudéntiæ virtus est, eam quam docére opórteat, existimáre persónam. Rúdibus pópulis, seu Prima Evangélica prædicátio et carnalibus, plana atque com divinæ servitútis executio, non terrenárum pecuniarum quæstu, nec cujuslibet altérius turpis lucri grátià, sed solíus Christi amóre à discípulis ejus est peragenda. Quisquis igitur, suî quæstûs, non Dei causâ, Evangélicam prædicatiónem implet, longè se à discipulátu Christi sejungit. Quáliter autem à discípulis éxequi débeat, et Evangeliórum documenta et sanctórum Patrum monumenta testantur. 3. FERIA QUARTA. Ex Concilio Toletáno. Ann. 1565. Act. 3. cap. Uicumque prædicando verbo Dei ac docendæ plebi Christianæ óperam déderint, prorsùs à quæstióni Q múnia, non summa atque FERIA SEXTA. rum históriis ne nimis Oncionatóres Sanctó diù immorentur: quin pótior pars Evangélio detur et Epístolæ explicandis. Quòd si fabulósa vidébiturhistória, ne attingant quidem; si ve-risímilis, léviter : eaque decerpant quæ imitanda videantur.Mirácula quoque ne impudéntiùs jactentur, nisi quæ Scriptúris pródita, ant à non lévibus scriptóribus summa cum históriæ fide trádita fúerint. SABBATO. véhemens atque acer: constitútus est enim ut annúntiet pópulo scélera eórum; sic tamen ut in suggesto vítia tantùm reprehendat, non persónas nominátìm pers Ex Concílio Coloniensi pri- De Rogationibus, aliisque Supplicationibus Processionis nomine designatis. D DOMINICA QUINTA post Pascha. Ex Mónitis sancti Cároli de Processiónibus. Mon. 1. Omínicâ Processiónis diem immediatè præcedenti, Párochus fidéles móneat de hujus die et occasióne. Unde eos, ut intersint, Processionemque tàm córpore quàm ánimo comitentur, efficáciter adhortábitur; ut Deus ómnium preces, pro sua misericórdia, in animárum et córporum tàm nostrórum quàm proximórum benefícium dignétur exaudíre: dicetque quantâ modéstiâ, devotióne et órdine, hæ Processiónes celebrári débeant. FERIA SECUNDA. Ex Epístola sancti Sidónii, Claromontensis episcopi. Prima libri 7. Mamerco Viennensi episcopo. vernus, etsi non effectu pari, affectu certè non ímpari cœpit initiári.... Igitur primùm índicis jejunia, intérdicis flagítia, supplícia prædicis, remédia promittis,expónis ómnibus; nec pœnam longinquam esse, nec véniam.........; mones assiduitátem furentis incendii, aquâ pótiùs oculórum, quàm flúminum posse restingui; mones minácem terræ mótuum conflictatiónem fídei stabilitáte firmandam...................... Quâ devotióne placátus inspector péctorum Deus, fecit esse obsecratiónem vestram vobis salúti, cæteris imitatióni, utrisque præsídio..... FERIA TERTIA. Ex Concílio Cloveshoviensi secundo. Ann. 747. can. 16. Ecundùm morem, tres Olo invectárum te auctó- Dómini in cœlos Missárum Sre Rogaticarum auctor Domini in c venerentur. auxílio; quibus inchoandis Cum timóre et tremóre, instruendisque pópulus Ar- signo Passiónis Christi, nos |