træque æternæ redemptió- bus quæ, Deo supplicandi nis, et reliquiis Sanctorum et preces offerendi grátiâ, ab ejus coram portátis, omnis pópulus genuflectendo divínam pro delictis humiliter exóret indulgéntiam. FERIA QUARTA. In Vigilia Ascensionis Domini. Ex Concilio Turonensi. Ann. 1583. tit. 15. Ertis testimóniis cùm didicérimus, plerisque in Parochiis pravam illam invaluisse consuetudinem, ut in Litániis et Processióni antíquis pátribus institúte sunt, misceantur ludi, joci, chóreæ, comessatiónes, et áliæ ridícula actiónes, unde contentiónes oriuntur: Ecclesiárum Parochialium Rectóres, quantùm possumus, in Dómino hortámur, ne hujusmodi in suis Parochiis fíeri sinant; imò magis suos parochiános ab his abstinére, étiam sub anathématis pœna móneant. De Baptismo, ejusque Cæremoniis. FERIA SEXTA intra Octavam Ascensionis. Ex Concilio Tridentino. Ann. 1547. §. 7. de Baptismo, c. 3. Spois de rit in Ecclésia Ecclesiárum mater est et magistra, non esse veram de Baptismo doctrínam; anathéma sit. SABBATO intra Octavam Ascensionis. Ex Concílio Bituricensi. Ann. 1584. Tit. 19. de Baptismo. A Dversùs peccátum originále in quo omnes concípimur et náscimur,únicum est remédium Baptismus; cujus vim et necessitátem éxprimens Christus ait: Nisi quis renátus fúerit ex aqua intra Octavam Ascensionis. cursu Octavo.] Ex Concílio Burdigalensi. Ann. 1584. de Bapt. Ræcipimus ut quàm certíssimè fieri poterit, parentes liberos suos baptizandos curent, neque diù expectent susceptóres et patrínos, ne dum in vana ad Baptismum pompa apparanda tempus ineptè téritur, ánimas Christi sánguine redemptas, máximo gravissimóque perículo, è quo emérgere nunquam possint, expónant. Q FERIA SECUNDA intra Octavam Ascensionis. ExConcilio Parisiensi sexto. Ann. 829. lib. 1. can. 7. Uicumque.... de sacro fonte filios spirituáles suscepérunt, cognoscant se pro eis fidejussóres extitisse apud Deum; et in eo necesse est, ut semper illis sollicitúdinem veræ caritátis impendant, admóneant, et cástigent, atque corrípiant. FERIA TERTIA intra Octavam Ascensionis. Ex Concílio Coloniensi. Ann. 1536. part. 7. c. 4. Usceptores infantis, Pátrini qui dicuntur, méritò admonentur quòd ipsi sint qui Ecclésiæ nómine et Ecclésiæ fide Christo párvulos ófferant per Baptismum, ac se propemodùm pro párvu lis fidejussores constituant, nómine párvuli respondentes: quem étiam postquam adoléverit, symbolum simul et Oratiónem Domínicam edocére, atque vitam Christo, ac professióne in Baptismo factâ dignam, perpétuò ágere saltèm ubi id necessitas póscere vidébitur, cohortári non omittent. Proindèque málumus illos déligi provectæ ætatis, quàm impúberis; ne videátur infans infantem offerre, ac sponsórem se pro álio constitúere, qui quod promittitnon intélligat,ídeòque multò minùs quod non intélligit, docére queat. FERIA QUARTA intra Octavam Ascensionis. ExConcílio Parisiensi sexto. Lib. 1. can. 10. Cdélem Constat unumquemque fidélem Deo in Baptismate duárum pactiónum néxibus se obligáre; álterâ quâ abrenuntiáre diábolo et ómnibus opéribus et pompis ejus; álterâ vero quâ se in Patrem, et Filium, et Spíritum Sanctum crédere profitétur. Unde étiam sub ejusdem sanctae Trinitátis invocatióne, Baptísmatis grátiam conséquitur. FERIA QUINTA Octavá Ascensionis. Ex Concílio Parisiensi sexto. Ann. 829. lib. 1. can. 10. Apenitùs eum respuere, Brenuntiáre diábolo est eíque contradicere, se et unumquemque ab eo alienáre. Opera ejus sunt, primùm supérbia, inítium omnis peccáti, et cætera vítia quæ ex rádice pródeunt supérbiæ. Pompa diáboli hæc est quæ pompa mundi; id est, ambítio, arrogántia, vana glória, omnis cujuslibet rei superflúitas in humánis úsibus. Hæc et his simília unusquisque fidélis témpore Baptísmatis rejécit, Christo se mancipávit, pactumque cum ibi tráditur Sacramenti suc Deo fecit, ne ad ea quibus abrenuntiávit rediret. Verùm si jura humánæ pactiónis firmiter conservantur, fíxius tamen atque fervéntiùs jura tanti pacti quæ cum Deo facta sunt, inviolabiliter sunt observanda. FERIA SEXTA post Octavam Ascensionis. Ex Concílio Avenionensi. Ann. 1326.c. 5. Aderat Barth. Grassi Foroj. episc. Acri Fontes coli debent digno veneratiónis honóre.Statuimus igitur ut singuli Parochialium Ecclesiárum Rectóres, sic Fontes claudi cum clávibus fáciant et aptári quòd nullus sórdibus ad illos ingressus immineat, potiorque reverentia illíus quod De Sacramento FERIA SECUNDA. Ex Concílio Parisiensi. Ann. 1520. can. 10. titul. de sacram. Confirm. Acramentum ConfirmaS tiónis ab Apóstolis légimus promulgátum, cùm ad Samarítas misérunt Petrum et Joannem, à quibus illi (licèt à Philippo diácono ánteà baptizáti) per impositiónem mánuum Spíritum Sanctum acciperent..... Post Baptismum hoc sacramento roborámur, cujus conferendi cédat. SABBATO. In Vigilia Pentecostes. Ex Concílio Mediolanensi quinto, sub sancto Cárolo. Ann. 1579. part. 3. tit. de Baptismo. Idélium unusquisque quo die baptizátus est, quotannis ardentióri prece, eleemósynâ, si per facultates potest, spiritalisque gaudii celebritáte récolat se, chirógrapho damnatiónis deléto, hæreditátis cœlestis partícipem in Christo factum esse. Eo potíssimùm die sanctè se éxcitet ad præcláram illam sponsiónem et christiánam professiónem, quam in sacro lavácro per sponsores solémniter édidit." Confirmationis. potestas Epíscopis à Christo copis, ut vel consignent, vel Paraclétum Spiritum tradant, non solùm consuetudo ecclesiástica demonstrat, verùm et illa léctio Actuum Apostolórum, quæ ásserit Petrum et Joannem esse directos, qui jam baptizátis tráderentSpíritum Sanctum. Nam Presbyteris, sive extra Epíscopum, sive præsente Epíscopo, cùm baptizant, chrismate baptizátos úngere licet, sed quod ab Epíscopo fúerit consecrátum; non tamen frontem ex eodem óleo minis ratióne constat, vim, robur et arma suppeditat adversùs vítia et infestíssimos animárum hostes, quorum sanè quò majóres sunt et acrióres ímpetus, eò diligéntiùs omnes Epíscopi hujus Sacramenti vim pópulo éxplicent, aut explicandam curent; et iis ómnibus qui nondùm illud susceperunt, administrent. FERIA SEXTA. Ex Concilio Mediolanensi quinto, sub sancto Cárolo. Ann. 1579. part. 1. tit. 9. Uret Episcopus ac Páro signáre, quod solis debéturchus, ut qui turpe ridicu Epíscopis, cùm tradunt Spiritum Paraclétum. FERIA QUARTA. Ex Statútis synodálibus Odónis de Soliáco, Parisiensis epíscopi. Circa ann. 1196. cap. de Baptismo. Acerdótes frequenter móneant pópulum ad Confirmatiónem puerórum: post Baptismum enim suscipi debet sacramentuin Confirmatiónis. Quòd si confirmandus adultus fúerit, priùs confiteátur,et pósteà confirmétur. Item sæpè dicátur Láicis ne expectent diùadventum Epíscopi pro Confirmatióne, sed ducant púeros ad eum. FERIA QUINTA. Ex Concílio Burdigalensi. Ann. 1583. tit. 10. Anctum Confirmatiónis lumve nomen habet, neque planè convéniens Christiáno hómini, sumat in Confirmatiónis sacramento nomen alicujus qui veræ pietatis sanctæque religiónis laude flóruit. Ꭰ SABBATO. Ex Concílio Mediolanensi quinto, sub sancto Cárolo. Ann. 1579. part. 1. tit. 9. Um sacramentum Confirmatiónis Epíscopus ministrat,non modò qui illud susceptúri sunt, quique eos ófferunt, sed omnes quicumque præsentes sacro illi ministério adsunt, sanctè pièque orent, ac summâ ánimi attentióne spectent quod in ea solemni mystérii celebritáte perágitur. Tùm verò se Spíritus Sancti dona, quæ illíus Sacramenti virtúte fidélibus impertiuntur, imprimisque tácitâ meditatióne vídeant quas in illis ipsi progressiónes hábeant, atque vitam agant tantâ cœléstium donórum ubertáte dignam. CANONES PRO FESTIS SANCTORUM. N In Festo ANNUNTIAT. B. M. V. Ex Concílio Toletáno décimo. Ann. 656. c. I. Ativitátis Domínica sacrum, quo evidenter de útero virgináli Verbum pródiit caro factum, absque dúbio servat témporis cursum et speciále diéi monimentum. Si ergò Nativitátis incarnáti hujus Verbi dies in toto terrárum orbe ab omni Ecclésia concórditer celebrétur, cur non Festivitas gloriósæ Matris ejus eâdem observántiâ similíque habeátur honóre? Nam quid est Festum Matris, nisi incarnátio Verbi, cujus Festum ità debet esse solemne, sicut est et ejusdem nativitátis Verbi. In Festo PATRONI PRIMARII, SEU TITULARIS Ubi deest proprius Canon. Ex Concílio Mediolanensi tértio, sub sancto Cárolo. Ann. 1573. tit. 1. Qu Uò religiósiùs incolæ uniuscujusque Parochiæ Festum diem colant illíus Sancti Sanctæve cujus patrocínio Parochiális Ecclésia dicáta est, cohortatiónibus agat Párochus, ut ánimo piè répetant religiósas ejus sanctárum virtútum exercitatiónes; quarum méritis in cœlum ille vocátus, cùm sempiternâ glóriâ perfruátur, pro caritate quâ abundat, eórum quorum salútis patrocínium suscépit, preces Deo offert. Die sancti qui Paróchiæ patrónus est et custos, quò ad illíus imitatiónem magìs fidéles inflammentur, id Párochus præstet, cùm frequéntior in Ecclésia pópulus adest, ut ipse aut álius in suggestu res ejus sanctè admirabiliterque gestas, morum disciplínam, pietátis stúdia ac virtútes pronúntiet. |