Obrázky na stránke
PDF
ePub

10

Et quodcumque mali est et quidquid triste timemus,
In pelagus rapidis evehat amnis aquis.
Sancte, veni tecumque feras, quicumque sapores

Quicumque et cantus corpora fessa levant:
Neu iuvenem torque, metuit qui fata puellae
Votaque pro domina vix numeranda facit.
Interdum vovet, interdum, quod langueat illa,
Dicit in aeternos aspera verba deos.

15 Pone metum, Cerinthe: deus non laedit amantes.
Tu modo semper ama: salva puella tibi est.
Nil opus est fletu: lacrimis erit aptius uti,
Si quando fuerit tristior illa tibi.

20

At nunc tota tua est, te solum candida secum
Cogitat et frustra credula turba sedet.

Phoebe, fave: laus magna tibi tribuetur in uno
Corpore servato restituisse duos.

Iam celeber, iam laetus eris, cum debita reddet
Certatim sanctis laetus uterque focis.

25 Tunc te felicem dicet pia turba deorum,
Optabunt artes et sibi quisque tuas.

8. cfr. Eurip. Iphig. Τ. 1193: θάλασσα κλύζει πάντα τἀνθρώπων κακά. 10. cantus Zauberformeln; vgl. Hor. C. Saec. 63: Phoebus —,

qui salutari levat arte fessos Corporis artus.

20. turba] ihrer An

[blocks in formation]

SEXTUS PROPERTIUS,

geboren um 48 v. Chr. in Umbrien (vielleicht in Asisium), kam, nachdem er durch die Ackerverteilung des J. 41 einen Teil seines Vermögens verloren, bald nach Rom, wo er von da an im Umgang mit Männern von hoher Bildung, mit Dichtern wie Ovid und mit dem Kreise des Maecenas, dessen Gunst er genok, sein Leben zubrachte; er starb ums J. 15. Mit Maecenas wurde er nach Veröffentlichung des I. Buchs seiner Gedichte, welches der Liebe zu der Cynthia (eig. Hostia) gewidmet ist, ums J. 26 bekannt; die folgenden Bücher sind später veröffentlicht worden. Properz ist seinem ganzen Wesen nach erotischer Dichter, voll Leidenschaft und Glut, von reicher Phantasie und großer Fülle der Gefühle und Anschauungen; vom Studium der alexandrinischen Dichter Kallimachos und Philetas her hat er nicht selten zu viele gelehrte, namentlich mythologische Zuthaten, durch welche wie durch einen gewissen Mangel an Klarheit und Einfachheit des Ausdrucks seine Gedichte öfters dunkel werden. Außer erotischen Gedichten verfaßte er auch Elegieen, welche die mythische Zeit Roms zum Gegenstand haben, sowie einige Gedichte zur Verherrlichung des Augustus und seines Hauses.

[ocr errors]

1, 22.

1. Qualis et unde genus, qui sint mihi, Tulle, Penates, Quaeris pro nostra semper amicitia.

1. Herkunft des Dichters. des Volcatius Tullus Cons. 44.

Bender, röm, Anthologie.

1. Tullus, Freund des Prop., Neffe

4

Si Perusina tibi patriae sunt nota sepulcra,
Italiae duris funera temporibus,

5 Cum Romana suos egit discordia cives
(Sis mihi praecipue, pulvis Etrusca, dolor:
Tu proiecta mei perpessa es membra propinqui,
Tu nullo miseri contegis ossa solo),
Proxima supposito contingens Umbria campo.
10 Me genuit terris fertilis uberibus.

An Cynthia.
1, 2.

2. Quid iuvat ornato procedere, vita, capillo
Et tenues Coa veste movere sinus ?
Aut quid Orontea crines perfundere murra
Teque peregrinis vendere muneribus,

5 Naturaeque decus mercato perdere cultu

Nec sinere in propriis membra nitere bonis?
Crede mihi, non ulla tua est medicina figurae:
Nudus Amor formae non amat artificem.
Aspice quos submittit humus formosa colores,
10 Ut veniant hederae sponte sua melius,
Surgat et in solis felicius arbutus antris

Et sciat indociles currere lympha vias.
Litora nativis praelucent picta lapillis

Et volucres nulla dulcius arte canunt.
15 Non sic Leucippis succendit Castora Phoebe,
Pollucem cultu non Hilaira soror,

3. sepulcra] weil die Stadt im Perusinischen Krieg im J. 41 zerstört worden war. 9. Der an die Ebene (von Perusia) zunächst anstoßende Teil von U.; campo abh. von proxima, anstatt von contingens. 2. Lob der Natürlichkeit. 2. Die vestes Coae oder Sericae waren fein bis zur Durchsichtigkeit. 3. Orontea] syrisch, vom Fluß Orontes. 15. Phoebe und Hilaira Töchter des Leucippus, welche Castor und Pollux ihren Verlobten Idas und Lynceus raubten, wobei C. das Leben verlor. Um Marpessa, die Tochter des ätolischen Flußgotts Euenos, stritt Idas mit Apollo: discordia = causa discordiae.

20

Non, Idae et cupido quondam discordia Phoebo,
Eueni patriis filia litoribus,

Nec Phrygium falso traxit candore maritum
Avecta externis Hippodamia rotis:

Sed facies aderat nullis obnoxia gemmis,

Qualis Apelleis est color in tabulis.

Non illis studium vulgo conquirere amantes:
Illis ampla satis forma pudicitia.

25 Non ego nunc vereor, ne sim tibi vilior istis :
Uni si qua placet, culta puella sat est,
Cum tibi praesertim Phoebus sua carmina donet
Aoniamque libens Calliopea lyram,

30

Unica nec desit iucundis gratia verbis,

Omnia quaeque Venus quaeque Minerva probat.
His tu semper eris nostrae gratissima ́vitae,
Taedia dum miserae sint tibi luxuriae.

1, 11.

3. Ecquid te mediis cessantem, Cynthia, Baiis,
Qua iacet Herculeis semita litoribus,
Et modo Thesproti mirantem subdita regno
Proxima Misenis aequora nobilibus

5 Nostri cura subit memores ah ducere noctes ?
Ecquis in extremo restat amore locus?

An te nescio quis simulatis ignibus hostis

19. Phr. marit.] den Pelops, der die Hippodamia, die Tochter des Königs von Elis, Oenomaus, durch den Sieg im Wagenrennen gewann. 28. Aonius = böotisch, in Böotien aber lag der Musenberg Helicon. Calliopea, sonst Muse des Epos, ist bei Pr. Muse der Lyrik.

3. Cynthia möge aus Baiä, dem Sitz der Freude und der Verführung, nach Rom zurückkehren. 2. Der Weg von Neapel nach Baiä

durch den Pausilypos Grotta di Posilippo

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

war nach der Sage von Hercules angelegt worden, als er die Rinder des Geryon nach Italien trieb. 3. Thesproti] die aus Epirus gekommenen Thesproter sollen sich bei Puteoli, gr. Dikäarchia, angesiedelt haben. 5. Nostri zu cura und memores; inf. ducere griech. Cstr. = ὥστε c. inf. 6. in am. sc. tuo, restat 1. sc. mihi.

10

Sustulit e nostris, Cynthia, carminibus?
Atque utinam mage te remis confisa minutis

Parvula Lucrina cymba moretur aqua,

Aut teneat clausam tenui Teuthrantis in unda
Alternae facilis cedere lympha manu,
Quam vacet alterius blandos audire susurros
Molliter in tacito litore compositam,

15 Ut solet amoto labi custode puella

20

Perfida communes nec meminisse deos;
Non quia perspecta non es mihi cognita fama,
Sed quod in hac omnis parte veretur amor.
Ignosces igitur, siquid tibi triste libelli

Attulerint nostri: culpa timoris erit.

Nam mihi non maior carae custodia matris

Aut sine te vitae cura sit ulla meae.

Tu mihi sola domus, tu, Cynthia, sola parentes,
Omnia tu nostrae tempora laetitiae.

25 Seu tristis veniam seu contra laetus amicis,
Quidquid ero, dicam 'Cynthia causa fuit'.
Tu modo quam primum corruptas desere Baias:
Multis ista dabant litora discidium,
Litora, quae fuerant castis inimica puellis.
30 Ah pereant Baiae, crimen amoris, aquae!

3, 5.

4. Quandocumque igitur nostros mors claudet ocellos,
Accipe quae serves funeris acta mei.

Nec mea tunc longa spatietur imagine pompa
Nec tuba sit fati vana querela mei

11. Teuthras ein Flüsschen, welches sonst nicht bekannt ist. clausam im Bad. 12. manu dativ. 16. comm. deos, welchen beide Liebende huldigen, also hier wohl besonders Venus und Amor. - 23. cfr. Hom. Il, 6, 429. 30. crimen am.] unde crimina ad amorem pertinentia proficiscuntur.

4. Treue nach dem Tod.

« PredošláPokračovať »