Abrupto. Jam nunc obstas et vota moraris, Jam torquet juvenem longa et cervina senectus. Ocius Archigenen quære, atque eme quod Mithridates Composuit, si vis aliam decerpere ficum,
Atque alias tractare rosas. Medicamen habendum est, Sorbere ante cibum quod debeat et pater et rex. Monstro voluptatem egregiam, cui nulla theatra, Nulla æquare queas prætoris pulpita lauti, Si spectes, quanto capitis discrimine constent Incrementa domus, ærata multus in arca Fiscus, et ad vigilem ponendi Castora nummi, Ex quo Mars Ultor galeam quoque perdidit, et res Non potuit servare suas. Ergo omnia Floræ Et Cereris licet et Cybeles aulæa relinquas: Tanto majores humana negotia ludi.
An magis oblectant animum jactata petauro Corpora, quique solet rectum descendere funem, Quam tu, Corycia semper qui puppe moraris Atque habitas, Coro semper tollendus et Austro, Perditus ac vilis sacci mercator olentis; Qui gaudes pingue antiquæ de litore Cretæ Passum, et municipes Jovis advexisse lagenas? Hic tamen ancipiti figens vestigia planta Victum illa mercede parat, brumamque famemque Illa reste cavet: tu propter mille talenta
Et centum villas temerarius. Aspice portus
Et plenum magnis trabibus mare; plus hominum est jam In pelago; veniet classis, quocunque vocarit Spes lucri, nec Carpathium Gætulaque tantum Equora transiliet, sed, longe Calpe relicta, Audiet Herculeo stridentem gurgite solem. Grande operæ pretium est, ut tenso folle reverti Inde domum possis, tumidaque superbus aluta, Oceani monstra et juvenes vidisse marinos. Non unus mentes agitat furor. Ille sororis
In manibus vultu Eumenidum terretur et igni, Hic bove percusso mugire Agamemnona credit Aut Ithacum. Parcat tunicis licet atque lacernis, Curatoris eget qui navem mercibus implet Ad summum latus, et tabula distinguitur unda, Quum sit causa mali tanti et discriminis hujus Concisum argentum in titulos faciesque minutas. Occurrunt nubes et fulgura: "solvite funem," Frumenti dominus elamat piperisque coemti; "Nil color hic coeli, nil fascia nigra minatur; Estivum tonat." Infelix hac forsitan ipsa Nocte cadet fractis trabibus, fluctuque premetur Obrutus, et zonam læva morsuque tenebit. Sed cujus votis modo non suffecerat aurum, Quod Tagus et rutila volvit Pactolus arena, Frigida sufficient velantes inguina panni Exiguusque cibus, mersa rate naufragus assem Dum rogat, et picta se tempestate tuetur.
Tantis parta malis cura majore metuque Servantur. Misera est magni custodia census. Dispositis prædives hamis vigilare cohortem Servorum noctu Licinus jubet, attonitus pro Electro signisque suis Phrygiaque columna, Atque ebore et lata testudine. Dolia nudi Non ardent Cynici; si fregeris, altera fiet Cras domus, aut eadem plumbo commissa manebit. Sensit Alexander, testa quum vidit in illa Magnum habitatorem, quanto felicior hic, qui Nil cuperet, quam qui totum sibi posceret orbem, Passurus gestis æquanda pericula rebus. Nullum numen habes, si sit prudentia: nos te, Nos facimus, Fortuna, Deam. Mensura tamen quæ Sufficiat census, si quis me consulat, edam: In quantum sitis atque fames et frigora poscunt, Quantum, Epicure, tibi parvis suffecit in hortis,
Quantum Socratici ceperunt ante penates. Nunquam aliud natura, aliud sapientia dicit. Acribus exemplis videor te claudere. Misce Ergo aliquid nostris de moribus: effice summam, ww Bis septem ordinibus quam lex dignatur Othonis. Hæc quoque si rugam trahit extenditque labellum, Sume duos Equites, fac tertia quadringenta.
Si nondum implevi gremium, si panditur ultra, Nec Crosi fortuna unquam, nec Persica regna Sufficient animo, nec divitiæ Narcissi, Indulsit Cæsar cui Claudius omnia, cujus Paruit imperiis, uxorem occidere jussus.
QUIS nescit, Volusi Bithynice, qualia demens Ægyptus portenta colat? Crocodilon adorat Pars hæc, illa pavet saturam serpentibus ibin. Effigies sacri nitet aurea cercopitheci, Dimidio magicæ resonant ubi Memnone chordæ, Atque vetus Thebe centum jacet obruta portis. Illic aeluros, hic piscem fluminis, illic
Oppida tota canem venerantur, nemo Dianam. Porrum et cæpe nefas violare et frangere morsu. O sanctas gentes, quibus hæc nascuntur in hortis Numina! Lanatis animalibus abstinet omnis Mensa; nefas illic fetum jugulare capella: Carnibus humanis vesci licet. Attonito quum Tale super cœnam facinus narraret Ulixes Alcinoo, bilem aut risum fortasse quibusdam Moverat, ut mendax aretalogus. "In mare nemo
Hunc abicit, sæva dignum veraque Charybdi, Fingentem immanes Læstrygonas atque Cyclopas? Nam citius Scyllam vel concurrentia saxa Cyanea, plenos et tempestatibus utres
Crediderim, aut tenui percussum verbere Circes Et cum remigibus grunnisse Elpenora porcis. Tam vacui capitis populum Phæaca putavit?" Sic aliquis merito nondum ebrius, et minimum qui De Corcyræa temetum duxerat urna:
Solus enim hæc Ithacus nullo sub teste canebat. Nos miranda quidem, sed nuper consule Junio Gesta super calidæ referemus monia Copti,
Nos vulgi scelus et cunctis graviora cothurnis.
Nam scelus, a Pyrrha quamquam omnia syrmata volvas, 30 Nullus apud tragicos populus facit. Accipe, nostro
Dira quod exemplum feritas produxerit ævo.
Inter finitimos vetus atque antiqua simultas, Immortale odium et nunquam sanabile vulnus Ardet adhuc, Ombos et Tentyra.
Inde furor vulgo, quod numina vicinorum Odit uterque locus, quum solos credat habendos Esse Deos, quos ipse colit. Sed tempore festo Alterius populi rapienda occasio cunctis Visa inimicorum primoribus ac ducibus, ne Lætum hilaremque diem, ne magnæ gaudia cœnæ Sentirent, positis ad templa et compita mensis Pervigilique toro, quem nocte ac luce jacentem Septimus interdum sol invenit. Horrida sane Ægyptus; sed luxuria, quantum ipse notavi, Barbara famoso non cedit turba Canopo. Adde, quod et facilis victoria de madidis et Blæsis atque mero titubantibus. Inde virorum Saltatus nigro tibicine, qualiacunque
Unguenta et flores muntæque in fronte coronæ. Hinc jejunum odium. Sed jurgia prima sonare Incipiunt animis ardentibus: hæc tuba rixæ. Dein clamore pari concurritur, et vice teli Sævit nuda manus: paucæ sine vulnere malæ ; Vix cuiquam aut nulli toto certamine nasus Integer. Aspiceres jam cuncta per agmina vultus Dimidios, alias facies et hiantia ruptis
Ossa genis, plenos oculorum sanguine pugnos. Ludere se credunt ipsi tamen et pueriles Exercere acies, quod nulla cadavera calcent:
Et sane quo tot rixantis millia turbæ,
Si vivunt omnes? Ergo acrior impetus, et jam Saxa inclinatis per humum quæsita lacertis Incipiunt torquere, domestica seditioni
Tela; nec hunc lapidem, quales et Turnus et Ajax, Vel quo Tydides percussit pondere coxam
Æneæ; sed quem valeant emittere dextræ
« PredošláPokračovať » |