O curas hominum! o quantum est in rebus inane!
"Quis leget hæc?" Min' tu istud ais? "Nemo hercule!"
"Vel duo, vel nemo; turpe et miserabile!" Quare?
Ne mihi Polydamas et Troïades Labeonem
Prætulerint? Nuga. Non, si quid turbida Roma
Elevet, accedas, examenve improbum in illa
Castiges trutina; nec te quæsiveris extra!
Nam Romæ quis non. .? ah, si fas dicere.
Tunc, quum ad canitiem et nostrum istud vivere triste 10
Aspexi, ac nucibus facimus quæcunque relictis,
Quum sapimus patruos; tunc, tunc ignoscite. Nolo:
(Quid faciam)? sed sum petulanti splene cachinno.
Scribimus, inclusus numeros ille, hic pede liber,
Grande aliquid, quod pulmo animæ prælargus anhelet.
Scilicet hæc populo, pexusque togaque recenti
Et natalitia tandem cum sardonyche albus,
Sede leget celsa, liquido quum plasmate guttur
Mobile colluerit, patranti fractus ocello.
Hic neque more probo videas nec voce serena
Ingentes trepidare Titos, quum carmina lumbum
Intrant, et tremulo scalpuntur ubi intima versu.
Tun', vetule, auriculis alienis colligis escas?
Auriculis, quibus et dicas cute perditus, ohe!
Quo didicisse, nisi hoc fermentum et quæ semel intus
Innata est, rupto jecore, exierit caprificus?
En pallor, seniumque! O mores! usque adeone
Scire tuum nihil est, nisi te scire hoc sciat alter?
"At pulchrum est digito monstrari et dicier, hic est!
Ten' cirratorum centum dictata fuisse
Pro nihilo pendas?" Ecce inter pocula quærunt