Obrázky na stránke
PDF
ePub

scripsit, ut, sive tutor est, sive non sit, qui gessit, actione tamen teneretur. Solent enim magni errores intercedere, ut discerni facile non possit, utrum quis tutor fuerit, et sic gesserit, an vero non fuerit, pro tutore tamen munere functus sit.

§ 1.-Pro tutore autem negotia gerit, qui munere tutoris fungitur in re impuberis, sive se putet tutorem, sive scit non esse, fingit (1) tamen esse.

§ 2. Proinde et si servus quasi tutor egerit, Divus Severus rescripsit, dandum in dominum iudicium utile (2).

§ 3. Cum eo, qui pro tutore negotia gessit, etiam ante pubertatem agi posse nulla dubitatio est, quia tutor non est.

§ 4. Quare si quis finita tutela pro tutore negotia impuberis gessit, tenebitur.

§ 5. Sed et si prius pro tutore administraverit, deinde quasi tutor, aeque tenebitur ex eo, quod pro tutore administravit, quamvis devolvatur hic gestus in tutelae actionem.

§ 6. Si quis quasi tutor negotia gesserit eius, qui iam pubes est, neque tutorem habere potest, protutelae actio cessat; simili modo et si eius, qui nondum natus est,-nam ut pro tutore quis gerat, eam esse personam oportet, cuius aetas recipiat tutorem, id est impuberem esse oportet (3)—; sed erit negotiorum gestorum actio.

§ 7. Si curator impuberi a Praetore datus negotia gesserit, an quasi pro tutore gesserit, teneatur, quaeritur; et est verius, cessare hanc actionem, quia officio curatoris functus est. Si quis tamen, quum tutor non esset, compulsus a Praetore vel a Praeside, dum se putat tutorem, gesserit tutelam, videndum, an pro tutore teneatur; et magis est, ut quamvis compulsus gesserit, teneri tamen debeat, qui animo tutoris gessit, quum tutor non esset; at iste curator, non quasi tutor, sed quasi curator gessit.

§ 8.-In protutelae iudicio usurae quoque veniunt.

§ 9. Sed utrum solummodo in id, quod gessit, tenebitur, an vero in id etiam, quod gerere debuit? Et si quidem omnino non attigit (4) tutelam, non tenebitur; neque enim attingere debuit, qui tutor non fuit. Quodsi quaedam gessit, videndum, an etiam eorum, quae non gessit, teneatur. Et hactenus tenebitur, si alius gesturus fuit; sed et si cognito, quod tutor non fuit, abstinuit se administratione, videamus, an teneatur, si necessarios pupilli non certioravit, ut ei tutorem peterent; quod verius est.

2. CELSUS libro XXV. Digestorum.- Si is, qui pro tutore negotia gerebat, quum tutor non (5)

(1) Vulg.; finget, el códice Fl.

(2) tutelae (en lugar de utile), la Vulg.

(3) id est impuberem esse oportet, omitelas Hal.

tableció para uno y otro caso esta acción, para que, ya si es tutor, ya si no lo fuera, el que administro, estuviese obligado por esta acción. Porque suelen ocurrir grandes errores, de modo que no se pueda discernir fácilmente si alguno ha sido tutor, y administró siéndolo, ó si no lo fué, pero desempeñó el cargo como protutor.

§ 1. Pero administra los negocios como protutor el que desempeña el cargo de tutor en los bienes del impúbero, ya si él se considerase tutor, ya si sabe que no lo es, pero finge serlo.

§ 2. Por lo cual, también si un esclavo hubiere administrado como tutor, respondió por rescrip to el Divino Severo, que se ha de dar contra el señor la acción útil.

§ 3. No hay duda alguna, que contra el que administró como protutor los negocios se puede ejercitar la acción aún antes de la pubertad, porque no es tutor.

§ 4. Por lo cual, si acabada la tutela alguien administró como protutor los negocios del impúbero, estará obligado.

§ 5.-Pero también si los hubiere administrado antes como protutor, y después como tutor, estará igualmente obligado por lo que administró como protutor, aunque esta administración sea comprendida en la acción de tutela.

§ 6. Si uno hubiere administrado como tutor los negocios del que ya es púbero, y no puede tener tutor, deja de tener lugar la acción de protutela; del mismo modo también si los del que no ha nacido todavía,-porque para que uno administre como protutor es necesario que haya una persona cuya edad admita tutor, esto es, es necesario que haya un impúbero-; pero habrá la acción de gestión de negocios.

§ 7. Si el curador dado por el Pretor al impúbero hubiere administrado los negocios, se pregunta si estará obligado, cual si los hubiere administrado como protutor; y es más cierto que deja de tener lugar esta acción, porque desempeñó el cargo de curador. Pero si alguno, no siendo tutor, hubiere administrado la tutela, compelido por el Pretor ó por el Presidente, creyéndose tutor, se ha de ver si estará obligado como protutor; y es más cierto, que aunque compelido la hubiere administrado, debe estar sin embargo obligado el que administró con la creencia de que era tutor, no siendo tutor; más este curador administró, no como tutor, sino como curador.

§ 8.-En la acción de protutela se comprenden también los intereses.

§ 9.-Pero estará obligado solamente por lo que administró, ó también por lo que debió administrar? Y si verdaderamente no tocó en nada á la tutela, no estará obligado; porque tampoco debió tocarla el que no fué tutor. Pero si administró algunas cosas, se ha de ver si estará obligado también por las que no administró. Y solamente estará obligado, si otro las hubiera de haber administrado; pero si habiendo sabido que no era tutor, se abstuvo de la administración, veamos también si estará obligado, si no avisó á los parientes del pupilo, para que pidiesen tutor para este; lo que es más cierto.

2. CELSO; Digesto, libro XXV.—Si el que administraba los negocios como tutor, no siendo tu

(4) Según reciente corrección del codice Fl., Br.; attingit, Taur. según la escritura original. (5) non, omitela Hal.

[blocks in formation]

§ 1.-Verba autem Edicti haec sunt: QUOD EO AUCTORE, inquit, QUI TUTOR NON FUERIT (3).

§ 2. Verbis Edicti multa desunt; quid enim si fuit tutor, is tamen fuit, qui auctoritatem acommodare non potuit, puta furiosus, vel ad aliam regionem datus?

§ 3. Sed Pomponius libro trigesimo scribit, interdum, quamvis a non (4) tutore gestum est, non pertinere ad hanc partem Edicti. Quid enim, si duo tutores, alter falsus, alter verus auctoritatem accommodaverint, nonne valebit, quod gestum est.

§ 4.-Item hoc Edictum, licet singulariter scriptum sit, si tamen plures intervenerint, qui tutores non erant, tamen locum habere debere, Pomponius libro trigesimo scribit.

5.-Idem Pomponius scribit, etiamsi pro tutore negotia gerens auctoritatem accommodaverit, nihilominus hoc edictum locum habere, nisi forte Praetor decrevit, ratum se habiturum id, quod his auctoribus gestum est; tunc enim valebit per Praetoris tuitionem, non ipso iure.

§ 6. Ait Praetor: SI ID ACTOR (5) IGNORAVIT, DABO IN INTEGRUM RESTITUTIONEM. Scienti non subvenit; merito, quoniam ipse se decepit.

2. PAULUS libro XII. ad Edictum.- «Si id, inquit, actor ignoraverit» (6); Labeo: et si dictum sit ei, et bona fide non crediderit.

[blocks in formation]

tor, vendió alguna cosa del pupilo, y esta no fué usucapida, la pedirá el pupilo, aunque se le haya dado caución; porque no es la misma la administración de este, que la del tutor de los bienes del pupilo.

3. JAVOLENO; Epistolas, libro V.- Pregunto. ¿si el que habiendo sido nombrado tutor por testa mento, y lo ignorase, hubiere administrado los negocios del pupilo como protutor, estará obligado cual si hubiere administrado los negocios como tutor, ó cual si como protutor? Respondió, no creo que esté obligado como tutor, porque debe saber también que es tutor, para que administre los negocios con el afecto con que debe administrarlos un tutor.

4. POMPONIO; Comentarios à Quinto Mucio, libro XVI.-El que administra los negocios como protutor presta la misma fidelidad y diligencia que prestaria el tutor.

5. ULPIANO; Comentarios al Edicto, libro X.-Al que administró los negocios como protutor le compete la acción contraria.

TITULO VI

DE LO QUE SE DIJERA QUE SE HIZO CON LA AUTORIDAD DE FALSO TUTOR

1. ULPIANO; Comentarios al Edicto, libro XII. -No es dudosa la equidad de este Edicto, para que no sean engañados los contratantes, presentándose un falso tutor.

§ 1.-Mas estas son las palabras del Edicto; «Lo que con la autoridad, dice, del que no fuere tutor». § 2. Faltan muchas cosas en las palabras del Edicto; porque, ¿qué se dirá, si fué tutor, pero lo fué el que no pudo prestar su autoridad, por ejemplo, el loco, ó el nombrado para otra región?

§3.-Pero escribe Pomponio en el libro trigésimo, que a veces, aunque se administró por el que no es tutor, no se comprende esto en esta parte del Edicto. Porque, ¿qué se dirá, si dos tutores, uno falso y otro verdadero, hubieren prestado su autoridad, será acaso válido lo que se hizo?

§ 4. También escribe Pomponio en el libro trigésimo, que este Edicto,-aunque esté escrito en singular, si no obstante hubieren intervenido muchos que no eran tutores, debe tener sin embargo aplicación.

§ 5.-Escribe el mismo Pomponio, que aunque hubiere prestado su autoridad el que administrase los negocios como protutor, debe tener sin embargo lugar este Edicto, salvo si acaso el Pretor decretó que él tendrá por válido lo que se hizo con la autoridad de ellos; porque entonces será válido por el amparo del Pretor, no de derecho.

§ 6. Dice el Pretor: «Si el actor lo ignoró, daré la restitución por entero». No auxilia al que lo sabía; y con razón, porque él mismo se engañó.

2. PAULO; Comentarios al Edicto, libro XII.«Si el actor, dice, lo hubiere ignorado»; y añade Labeon: también si se le hubiera dicho, y de buena fé no lo hubiere creido.

(5) AUCTOR, otros en Hal. (6) ignoravit, Hal.

3. ULPIANUS libro XII. ad Edictum.- Plane si is sit, qui auxilio non indiget, scientia ei non nocet, utputa si pupillus cum pupillo egit; nam quum nihil actum sit, scientia non nocet.

4. [5. (1)] PAULUS libro XII. ad Edictum.Minori vigintiquinque annis succurretur, etiamsi scierit.

5. [4. (2)] ULPIANUS (3) libro XII. ad Edictum.-Interdum tamen et si scientia noceat, tamen restitutio facienda erit, si a Praetore compulsus est ad iudicium accipiendum.

6. PAULUS libro XII. ad Edictum. - Pupilli scientia computanda non est, tutoris eius computanda est; utique et si pupillo cautum sit, melius dicitur, rem suam restitui pupillo, quam incertum cautionis eventum eum spectare (4); quod et Iulianus, si alias circumventus sit pupillus, respondit.

7. ULPIANUS libro XII. ad Edictum.- Novissime Praetor ait: IN EUM, QUI, CUM TUTOR NON ESSET, DOLO MALO AUCTOR FACTUS ESSE DICETUR, IUDICIUM DABO, UT QUANTI EA RES ERIT, (5) TANTAM

PECUNIAM CONDEMNETUR.

§ 1.-Non semper tutor convenitur, nec sufficit, si sciens auctor fuit, verum ita demum, si dolo malo auctor fuit. Quid, si compulsus, aut metu, ne compelleretur, auctoritatem accommodaverit, nonne debebit esse excusatus?

§ 2. Quod ait Praetor: «quanti ea res erit», magis puto non poenam, sed veritatem his verbis contineri.

§ 3.-Pomponius libro trigesimo recte scribit, etiam sumtuum in hoc iudicio rationem haberi, quos facturus est actor restitutorio agendo.

§ 4. Si plures sint, qui auctores fuerunt, perceptione ab uno facta et ceteri liberantur, non electione.

8. PAULUS libro XII. ad Edictum. - Et ideo, si nihil, aut non totum servatum sit, in reliquos non denegandam in id, quod deest (6), Sabinus scribit.

9. ULPIANUS libro XII. ad Edictum. - Huius actionis exemplo Pomponius libro trigesimo primo (7) scribit, dandam actionem adversus eum, qui dolo malo adhibuit, ut alius auctoraretur inscius.

§ 1. Has in factum actiones heredibus quidem competere ceterisque successoribus, in eos vero non reddi Labeo scribit, nec in ipsum post annum, quoniam et factum puniunt, et in dolum concipiuntur, et adversus eas personas, quae alieno iuri subiectae sunt, noxales erunt.

3. ULPIANO; Comentarios al Edicto, libro XII. -Pero si fuera persona que no necesite el auxilio, no le perjudica el conocimiento, por ejemplo, si un pupilo contrató con otro pupilo; porque como nada se hizo, no perjudica el conocimiento.

4. [5.] PAULO; Comentarios al Edicto, libro XII.-Al menor de veinticinco años se le auxiliará, aunque lo hubiere sabido.

5. [4.] ULPIANO; Comentarios al Edicto, libro XII. Pero a veces, aun si perjudicara el conocimiento, se habrá de hacer no obstante la restitución, si uno fué compelido por el Pretor ȧ aceptar el juicio.

6. PAULO; Comentarios al Edicto, libro XII.— La noticia del pupilo no ha de ser tenida en cuenta, pero se ha de tener en cuenta la de su tutor; y á la verdad, aunque se le haya dado caución al pupilo, más bien se dice que se le restituye al pupilo su propia cosa, que no que espera el resultado incierto de la caución; lo que respondió también Juliano, si de otra manera hubiera sido engañado el pupilo.

7. ULPIANO; Comentarios al Edicto, libro XII. -Por último, dice el Pretor: «Contra el que, no >siendo tutor, se dijere que con dolo malo prestó »su autoridad, daré acción para que sea condena»do en tanta cantidad cuanto valiere la cosa».

-

§ 1. No siempre es demandado el tutor, ni basta si à sabiendas prestó su autoridad, sino que esto es asi solamente, si con dolo malo prestó su autoridad. ¿Qué se dirá, si hubiere prestado su autoridad compelido, ó por miedo de que fuese compe lido, acaso deberá ser excusado?

§ 2.-En lo que dice el Pretor: «cuanto valiere la cosa», creo más bien que en estas palabras no se contiene una pena, sino la verdadera estimación.

§ 3. Acertadamente escribe Pomponio en el libro trigésimo, que en esta acción se tiene cuenta también de los gastos que ha de hacer el actor para ejercitar la acción restitutoria.

§ 4. Si fueran muchos los que prestaron su autoridad, los demás se libran también con el cobro obtenido de uno, no con la elección.

8. PAULO; Comentarios al Edicto, libro XII.Y por esto, si no se hubiera recobrado nada, ó no se hubiera recobrado todo, escribe Sabino que no se ha de denegar contra los demás la acción por lo que falta.

9. ULPIANO; Comentarios al Edicto, libro XII. -Escribe Pomponio en el libro trigésimo primero, que à la manera de esta acción se ha de dar acción contra el que obró con dolo malo, para que otro que lo ignoraba prestase su autoridad.

§ 1.-Escribe Labeon, que estas acciones por el hecho competen ciertamente á los herederos y á los demás sucesores, pero que no se dan contra ellos, ni contra él mismo después del año, porque castigan el hecho y están formuladas contra el dolo, y contra las personas que están sujetas à la potestad ajena habrá las noxales.

(1) Según Hal.

(2) Según Hal.

(3) Idem, Hal.

(4) eventum exspectari, Hal.

(5) IN, insertan Hal. Vulg.; TANTAM IN. conjetura Br.

(6) actionem, inserta Hal.

(7) primo, omitela Hal.

10. GAIUS libro IV. ad Edictum provinciale.Si (1) falso tutore (2) actum sit, et interea dies actionis exierit, aut res usucapta sit, omnia incommoda perinde sustinere debet, ac si illo tempore vero tutore auctore egisset.

11. ULPIANUS libro XXXV. ad Edictum.- Falsus tutor, qui in contrahendo auctor minori duodecim vel quatuordecim annis fuerit, tenebitur in factum actione propter dolum malum, cuiuscunque conditionis fuerit, vel sui iuris, vel alieni.

§ 1. Qui dolo malo auctoritatem accommodavit, tenebitur hoc Edicto.

§ 2. Sed et si quis filiaefamilias auctor factus sit ad contrahendum, tenetur. Idemque iuris est, si ancillae quis tutore auctore credidisset; nam omnibus istis modis propter tutorem decipitur is, qui contraxit, qui aliter cum impubere contracturus non fuit (3), quam si tutoris auctoritas intercessisset.

§ 3.-Iulianus libro vicesimo primo (4) Digestorum tractat, an etiam in patrem debeat dari haec actio, qui filiam minorem duodecim annis nuptum dedit; et magis probat, patri ignoscendum esse, si (5) filiam suam maturius in familiam sponsi perducere voluit; affectu enim propensiore magis, quam dolo malo id videri fecisse.

§ 4. Quodsi intra duodecim annos haec decesserit, quum haberet dotem, putat Iulianus, si dolo malo conversatus sit is, ad quem dos pertinet, posse maritum doli mali exceptione condicentem summovere in casibus, in quibus dotem vel in totum, vel in partem, si constabat matrimonium, fuerat lucraturus.

12. IDEM libro I. Responsorum.-Ex eo, quod interrogatus tutorem se esse respondit, nulla eum actione teneri; si tamen, quum tutor non esset, responso suo in aliquam captionem adolescentem induxit, utilem actionem adversus eum dandam.

TIT. VII

DE FIDEIUSSORIBUS, ET NOMINATORIBUS, ET
HEREDIBUS TUTORUM ET CURATORUM
[Cf. Cod. V. 54, 56.]

1. POMPONIUS libro XVII. ad Sabinum.-Quamvis heres tutoris tutor non est, tamen ea, quae per defunctum inchoata sunt, per heredem, si legitimae aetatis et masculus sit, explicari debent; in quibus dolus eius admitti potest.

§ 1. Quod penes tutorem fuit, heres quoque eius reddere debet; quod apud pupillum is reliquerit, si heres capit, non quidem crimine caret, sed extra tutelam est; et utili actione hoc reddere compellitur.

10. GAYO; Comentarios al Edicto provincial, libro IV. Si se hubiera ejercitado una acción con la autoridad de un falso tutor, y mientras tanto hubiere transcurrido el término de la acción, ó hubiera sido usucapida la cosa, debe soportar todos los perjuicios, lo mismo que si en aquel tiempo hubiese ejercitado la acción con la autoridad del ver. dadero tutor.

11. ULPIANO; Comentarios al Edicto, libro XXXV.-El falso tutor, que al contratar le hubiere prestado su autoridad à un menor de doce ó de catorce años, estará obligado por la acción por el hecho à causa de su dolo malo, de cualquier condición que fuere, ó de propio derecho, ó sujeto á la autoridad de otro.

§ 1.-El que con dolo malo prestó su autoridad, será responsable por este Edicto.

§ 2. Pero si alguno le hubiera prestado su autoridad à una hija de familia para contratar, también estará obligado. Y el mismo derecho hay, si alguno hubiese prestado à una esclava con la autoridad del tutor; porque de todos estos modos es engañado por causa del tutor el que contrató, el cual no habria de haber contratado con el impúbero de otro modo, que habiendo mediado la autoridad del tutor.

§ 3. Examina Juliano en el libro vigésimo primero del Digesto, si también se deberá dar esta acción contra el padre, que dió en matrimonio una hija menor de doce años; y más bien aprueba que se haya de perdonar al padre, si quiso llevar más pronto a su hija à la familia del esposo; porque se considera que esto lo hizo más bien por un afecto más vivo, que con dolo malo.

§ 4. Pero si ella hubiere fallecido dentro de los doce años, teniendo dote, opina Juliano, que si hubiera procedido con dolo malo aquel à quien le pertenece la dote, puede el marido repeler con la excepción de dolo malo al que la reclame por la condicción, en aquellos casos en que habría de haber ganado la dote, ó en totalidad, ó en parte, si hubiera matrimonio.

12. EL MISMO; Respuestas, libro I.-Por el hecho de que el interrogado respondió que él era tutor, no está obligado con ninguna acción; pero si, no siendo tutor, con su respuesta indujo al adolescente á algún engaño, se ha de dar contra él la acción útil. TÍTULO VII

DE LOS FIADORES, Y DE LOS NOMINADORES, Y DE LOS HEREDEROS DE LOS TUTORES Y CURADORES

[Véase Cód. V. 54. 57.]

1. POMPONIO; Comentarios á Sabino, libro XVII. -Aunque el heredero del tutor no es tutor, sin embargo, los negocios que se empezaron por el difunto deben ser terminados por su heredero, si fuera de mayor edad, y varón; en cuyos negocios se le puede atribuir dolo.

§ 1.-Lo que estuvo en poder del tutor debe devolverlo también su heredero; si el heredero toma lo que aquel hubiere dejado en poder del pupilo, no está ciertamente exento de delito, pero está fuera de la tutela; y es compelido con la acción útil å devolverlo.

(1) cum, inserta Hal.

(2) auctore, inserta acertadamente la Vulg

(3) quia-fuisset (en lugar de qui-fuit), Hal,

(4) XXXI., la Vulg.

(5) Hal., (qui), Taur.

2. ULPIANUS libro XXXIX. ad Sabinum.— Postulare tutorem videtur, et qui per alium postulat; item nominare, et qui per alium hoc idem facit.

3. IDEM libro XXXV. ad Edictum. - Etiam fideiussorem et heredes fideiussoris ad rationem eandem usurarum revocandos esse constat, ad quam et tutor revocatur.

4. IDEM libro XXXVI. ad Edictum.--Quum ostendimus, heredem quoque tutelae indicio posse conveniri, videndum, an etiam proprius eius dolus, vel propria administratio veniat in iudicium. Et extat Servii sententia existimantis, si post mortem tutoris heres eius negotia pupilli gerere perseveraverit, aut in arca tutoris pupilli pecuniam invenerit, et consumserit, vel eam pecuniam, quam tutor stipulatus fuerat, exegerit, tutelae iudicio eum teneri suo nomine; nam quum permittatur adversus heredem ex proprio dolo iurari in litem, apparet, eum iudicio tutelae teneri ex dolo proprio.

§ 1. Negligentia plane propria heredi non imputabitur.

§ 2. Usuras quoque eius pecuniae, quam pupillarem agitavit, praestare debet heres tutoris; quantas autem, et cuius temporis usuras praestare debeat, ex bono et aequo constitui ab iudice oportet.

§3.- Fideiussores a tutoribus nominati si praesentes fuerunt, et non contradixerunt, et nomina sua referri in acta publica passi sunt, aequum est, perinde teneri, atque si iure legitimo stipulatio interpossita fuisset. Eadem causa videtur affirmatorum, qui scilicet, quum idoneos esse tutores affirmaverint, fideiussorum vicem sustinent.

[blocks in formation]

2. ULPIANO; Comentarios á Sabino, libro XXXIX.-Se considera que pide tutor, también el que lo pide por medio de otro; y asimismo que lo nombra, también el que por medio de otro hace esto mismo.

3. EL MISMO; Comentarios al Edicto, libro XXXV.-Es sabido, que también el fiador y los herederos del fiador deben ser Hamados para la misma cuenta de intereses à que es llamado también el tutor.

4. EL MISMO; Comentarios al Edicto, libro XXXVI.-Habiendo manifestado que también el heredero puede ser demandado con la acción de tutela, se ha de ver, si también se comprenda en la acción su propio dolo, ó su propia administración. Y hay la opinión de Servio, que juzga, que, si después de la muerte del tutor hubiere perseverado su heredero en administrar los negocios del pupilo, ó en la caja del tutor del pupilo hubiere hallado dinero, y lo hubiere gastado, ó hubiere cobrado el dinero que el tutor habia estipulado, se obliga en su propio nombre por la acción de tutela; porque como se permite que contra el heredero se jure para el litigio por razón de su propio dolo, es evidente que él se obliga por la acción de tutela por razón de su propio dolo.

§ 1. Pero la negligencia propia no se le imputará al heredero.

§ 2.-El heredero del tutor debe responder también de los intereses del dinero que consideró como del pupilo; más debe determinarse por el juez, conforme a lo bueno y equitativo, qué intereses deba pagar, y de qué tiempo.

§ 3.-Es justo, que los fiadores nombrados por los tutores, si estuvieron presentes, y no lo contradijeron, y toleraron que se consignasen sus nom. bres en las actas públicas, estén obligados lo mismo que si en legitima forma de derecho se hubiese interpuesto una estipulación. La misma se considera la condición de los afirmadores, esto es, de los que, habiendo afirmado que los tutores eran abonados, hacen las veces de fiadores.

5. PAULO; Comentarios al Edicto, libro XXXVIII.-Si contra los fiadores se ejercitase la acción de la estipulación de que quedarían á salvo los bienes, tendrán las mismas compensaciones que el tutor.

6. PAPINIANO; Respuestas, libro II.—A un pupilo se le designó juez contra los tutores y los fiadores de estos; habiendo fallecido el juez antes que á él se acudiese, se nombró otro juez solamente contra los fiadores; corresponderà al ministerio del que conoce, si los tutores fueran solventes, y la administración no fué diferente, sino común, admitir la cuenta de las porciones viriles respecto à la persona de los tutores.

7. EL MISMO; Respuestas, libro III.-Si los fiadores, que habían dado caución de que al pupilo le quedarían á salvo los bienes, habían pedido que el adolescente demandase antes al tutor, y por esto prometieron al estipulante que ellos restituirian lo que de aquel no se hubiese podido recuperar, se determinó que la acción por lo restante se dividiese entre los que fuesen solventes, porque se consi

(1) sed communis fuit, omitenlas otros en Hal.

TOMO II-41

« PredošláPokračovať »