Prophetische Stimmen aus Rom, oder das christliche im Tacitus und der typisch prophetische Charakter seiner Werke in Beziehung auf Rom's verhältniss zu Deutschland, Zväzok 1 |
Čo hovoria ostatní - Napísať recenziu
Na obvyklých miestach sme nenašli žiadne recenzie.
Iné vydania - Zobraziť všetky
Prophetische Stimmen aus Rom, oder das Christliche im Tacitus, und der ... Wilhelm Bötticher Úplné zobrazenie - 1840 |
Časté výrazy a frázy
ähnliche allgemeinen allmälig alſo alten Alterthums äußeren Bedeutung beiden beſonders Bewußtſein Beziehung Bild Charakter Chriſtenthums Chriſti chriſtlichen Chriſtus derſelben deſſen deutſchen dieſer eben ebenſo eignen Einheit Einzelnen Ende Entwicklung Erde erkennen Erſcheinung erſt ewigen fich finden Freiheit früheren ganzen Geiſt geiſtigen gerade Germanien germaniſchen Geſch Geſchichte geworden Glauben gleich Gott göttlichen großen heidniſchen heiligen Herrſchaft Herzen Hist höheren Idee inneren iſt Jahre jeßt Kampfe Kirche konnte Kraft Land lange laſſen läßt Leben lebendigen Lehre lichen Liebe machen Macht Menſch Menſchen Menſchheit menſchlichen muß mußte nahe Natur neuen oben Offenbarung Philoſophie Recht Reich rein Religion römiſchen ſagt ſchon Schrift Seele ſei ſein ſeiner ſelbſt ſich ſich ſelbſt ſie ſind Sinn ſondern Staates Stelle ſtets Sünde Tacitus Tagen Theil tiefer überall Vater Vernunft Vers viel Völker voll vollkommen Vorſehung wahren Wahrheit Weiſe weiter Welt weniger Werke Weſen wieder Willen wiſſen wohl Worte zugleich
Populárne pasáže
Strana 112 - ... nil ergo optabunt homines? si consilium vis, permittes ipsis expendere numinibus quid conveniat nobis rebusque sit utile nostris; nam pro iucundis aptissima quaeque dabunt di. carior est illis homo quam sibi. nos animorum...
Strana 59 - Quod si vita suppeditet, principatum divi Nervae et imperium Traiani, uberiorem securioremque materiam, senectuti seposui, rara temporum felicitate ubi sentire quae velis et quae sentias dicere licet.
Strana 125 - SALVTEM 1 Quid est hoc, Lucili, quod nos alio tendentes alio trahit et eo unde recedere cupimus inpellit...
Strana 25 - Tiberium viguerit. unde dubitare cogor, fato et sorte nascendi , ut cetera , ita principum inclinatio in hos , offensio in illos , an sit aliquid in nostris consiliis , liceatque inter abruptam contumaciam et deforme obsequium pergere iter ambitione ac periculis vacuum.
Strana 172 - ... damnosa quid non imminuit dies? aetas parentum peior avis tulit nos nequiores, mox daturos progeniem vitiosiorem.
Strana 73 - Agricolae leniebatur, quia non contumacia neque inani 4 iactatione libertatis famam fatumque provocabat. sciant, quibus moris est illicita mirari, posse etiam sub malis principibus magnos viros esse, obsequiumque ac *° modestiam, si industria ac vigor adsint, eo laudis excedere, quo plerique per abrupta, sed in nullum rei publicae usum, ambitiosa morte inclaruerunt.
Strana 6 - Nisi forte rebus cunctis inest quidam velut orbis , ut, quemadmodum temporum vices, ita morum vertantur: nec omnia apud priores meliora, sed nostra quoque aetas multa laudis et artium, imitanda posteris , tulit.
Strana 113 - Hie igitur, si est excultus, et si eius acies ita curata est, ut ne caecetur erroribus ; fit perfecta mens, id est absoluta ratio ; quod est idem virtus. Et, si omne beatum est, cui nihil...
Strana xxxii - Nimirum recte ; propter virtutem enim iure laudamur et in virtute recte gloriamur, quod non contingeret, si id donum a deo non a nobis haberemus.
Strana 381 - Ac ne illud quidem vereor, ne gratus ingratusve videar, prout satis aut parum dixero. Animadverto enim etiam deos ipsos non tarn accuratis adorantium precibus quam innocentia et sanctitate laetari, gratioremque existimari, qui delubris eorum puram castamque mentem quam qui meditatum carmen intulerit.