Hostium uxores puerique caecos Sentiant motus orientis Austri, et Sic et Europe niveum doloso Nuper in pratis studiosa florum, et Quae simul centum tetigit potentem Unde? quo veni? Levis una mors est Virginum culpae. Vigilansne ploro Turpe commissum? an vitiis carentem Ludit imago Vana, quae, porta fugiens eburna, Si quis infamem mihi nunc juvencum Dedat iratae, lacerare ferro, et Frangere enitar modo multum amati Cornua monstri. Impudens liqui patrios penates: Antequam turpis macies decentes Vilis Europe, pater urguet absens, Quid mori cessas? potes hac ab orno Pendulum zona, bene te secuta, Laedere collum. Sive te rupes et acuta leto Regius sanguis, dominaeque tradi Mox, ubi lusit satis, Abstineto, Uxor invicti Jovis esse nescis? ODE XXVIII. AD LYDEN. FESTO quid potius die Inclinare meridiem Sentis; ac, veluti stet volucris dies, Neptunum, et virides Nereïdum comas: Latonam, et celeris spicula Cynthiae : Summo carmine, quae Cnidon Fulgentesque tenet Cycladas, et Paphon Junctis visit oloribus: Dicetur merita Nox quoque naenia. ODE XXIX. AD MAECENATEM. TYRRHENA regum progenies, tibi Jamdudum apud me est. Eripe te morae : Declive contempleris arvum, et Fastidiosam desere copiam, et Molem propinquam nubibus arduis : Omitte mirari beatae Fumum, et opes, strepitumque, Romae. Plerumque gratae divitibus vices, Mundaeque parvo sub lare pauperum Coenae, sine aulaeis et ostro, Sollicitam explicuere frontem, Jam clarus occultum Andromedae pater Ostendit ignem : jam Procyon furit, Et stella vesani Leonis, Sole dies referente siccos. Jam pastor umbras, cum grege languido, Rivumqu fessus quaerit, et horridi Dumeta Silvani; caretque Ripa vagis taciturna ventis. Tu, civitatem quis deceat status, Bactra parent, Tanaisque discors Prudens futuri temporis exitum Ridetque, si mortalis ultra Fas trepidat. Quod adest, memento Componere aequus: cetera fluminis Stirpesque raptas, et pecus, et domos, Clamore, vicinaeque silvae, Cum fera diluvies quietos |