Nec Martiales haeduleae lupos:
Utcunque dulci, Tyndari, fistula
Valles, et Usticae cubantis
Levia personuere saxa.

Dî me tuentur: dîs pietas mea,
Et musa cordi est. Hic tibi copia
Manabit ad plenum benigno

Ruris honorum opulenta cornu.

Hic in reducta valle caniculae
Vitabis aestus, et fide Teïa
Dices laborantes in uno
Penelopen vitreamque Circen.

Hic innocentis pocula Lesbii
Duces sub umbra; nec Semeleïus
Cum Marte confundet Thyoneus

Proelia; nec metues protervum

Suspecta Cyrum, ne male dispari
Incontinentes injiciat manus,

Et scindat haerentem coronam

Crinibus, immeritamque vestem

ODE XVIII.

AD VARUM.

NULLAM, Vare, sacra vite prius severis arborem Circa mite solum Tiburis, et moenia Catili. Siccis omnia nam dura Deus proposuit: neque Mordaces aliter diffugiunt sollicitudines.

Quis post vina gravem militiam aut pauperiem cre

pat?

Quis non te potius, Bacche pater, teque, decens
Venus?

At, ne quis modici transiliat munera Liberi,
Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero
Debellata; monet Sithoniis non levis Euius,
Cum fas atque nefas exiguo fine libidinum
Discernunt avidi. Non ego te, candide Bassareu,
Invitum quatiam, nec variis obsita frondibus
Sub divum rapiam. Saeva tene cum Berecyntio
Cornu tympana,quae subsequitur caecus Amor sui,
Et tollens vacuum plus nimio Gloria verticem,
Arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro.

ODE XIX.

DE GLYCERA.

MATER saeva Cupidinum, Thebanaeque jubet me Semeles puer, Et lasciva Licentia,

Finitis animum reddere amoribus.

Urit me Glycerae nitor, Splendentis Pario marmore purius: Urit grata protervitas, Et vultus nimium lubricus adspici. In me tota ruens Venus Cyprum deseruit; nec patitur Scythas Et, versis animosum equis, Parthum dicere, nec quae nihil attinent. Hic vivum mihi cespitem, hic

Verbenas, pueri, ponite, turaque,

Bimi cum patera meri : Mactata veniet lenior hostia.

ODE XX.

AD MAECENATEM.

VILE potabis modicis Sabinum
Cantharis, Graeca quod ego ipse testa
Conditum levi, datus in theatro

Care Maecenas eques; ut paterni
Fluminis ripae, simul et jocosa
Redderet laudes tibi Vaticani
Montis imago.

Caecubum, et prelo domitam Caleno
Tu bibes uvam: mea nec Falernae
Temperant vites, neque Formiani
Pocula colles.

ODE XXI.

IN DIANAM ET APOLLINEM.

DIANAM tenerae dicite virgines:
Intonsum, pueri, dicite Cynthium;
Latonamque, supremo

Dilectam penitus Jovi.

Vos laetam fluviis, et nemorum coma, Quaecunque aut gelido prominet Algido, Nigris aut Erymanthi

Silvis, aut viridis Cragi:

Vos Tempe totidem tollite laudibus,
Natalemque, mares, Delon Apollinis,
Insignemque pharetra

Fraternaque humerum lyra.

Hic bellum lacrimosum, hic miseram famem, Pestemque, a populo, principe Caesare, in

Persas atque Britannos

Vestra motus aget prece.

ODE XXII.

AD ARISTIUM FUSCUM.

INTEGER vitae, scelerisque purus
Non eget Mauris jaculis, neque arcu,
Nec venenatis gravida sagittis,
Fusce, pharetra ;

Sive per Syrtes iter aestuosas,
Sive facturus per inhospitalem
Caucasum, vel quae loca fabulosus
Lambit Hydaspes,

Namque me silva lupus in Sabina,
Dum meam canto Lalagen, et ultra
Terminum curis vagor expeditus,
Fugit inermem.

Quale portentum neque militaris
Daunias latis alit aesculetis,

Nec Jubae tellus generat, leonum
Arida nutrix.