In pulverem ; ex quo destituit deos
Mercede pacta Laomedon, mihi
Castaeque damnatum Minervae,

Cum populo et duce fraudulento.

Jam nec Lacaenae splendet adulterae Famosus hospes; nec Priami domus Perjura pugnaces Achivos Hectoreis opibus refringit :

Nostrisque ductum seditionibus
Bellum resedit. Protenus et graves
Iras, et invisum nepotem,

Troïca quem peperit sacerdos,

Marti redonabo. Illum ego lucidas
Inire sedes, ducere nectaris
Succos, et adscribi quietis
Ordinibus patiar deorum.

Dum longus inter saeviat Ilion Romamque pontus; qualibet exsules

In parte regnanto beati:

Dum Priami Paridisque busto

Insultet armentum, et catulos ferae Celent inultae; stet Capitolium Fulgens, triumphatisque possit

Roma ferox dare jura Medis.

Horrenda late nomen in ultimas
Extendat oras, qua medius liquor
Secernit Europen ab Afro,

Qua tumidus rigat arva Nilus;

Aurum irrepertum, et sic melius situm,
Cum terra celat, spernere fortior,
Quam cogere humanos in usus
Omne sacrum rapiente dextra.

Quicunque mundo terminus obstitit,
Hunc tangat armis; visere gestiens,
Qua parte debacchentur ignes,
Qua nebulae pluviique rores.

Sed bellicosis fata Quiritibus
Hac lege dico; ne nimium pii,
Rebusque fidentes, avitae

Tecta velint reparare Trojae.

Trojae renascens alite lugubri
Fortuna tristi clade iterabitur,
Ducente victrices catervas
Conjuge me Jovis et sorore.

Ter si resurgat murus aëneus,
Auctore Phoebo, ter pereat meis
Excisus Argivis; ter uxor

Capta virum puerosque ploret.—

Non haec jocosae conveniunt lyrae : Quo, Musa, tendis? desine pervicax Referre sermones deorum, et Magna modis tenuare parvis.

ODE IV.

AD CALLIOPEN.

DESCENDE coelo, et dic age tibia,
Regina, longum, Calliope, melos;
Seu voce nunc mavis acuta,

Seu fidibus citharaque Phoebi.

Auditis? an me ludit amabilis
Insania? Audire et videor pios
Errare per lucos, amoenae

Quos et aquae subeunt, et aurae.

Me fabulosae Vulture in Appulo,
Altricis extra limen Apuliae,

Ludo fatigatumque somno,
Fronde nova puerum palumbes

:

Texere mirum quod foret omnibus, Quicunque celsae nidum Acherontiae, Saltusque Bantinos, et arvum

Pingue tenent humilis Forenti;

Ut tuto ab atris corpore viperis

Dormirem, et ursis; ut premerer sacra
Lauroque, collataque myrto,

Non sine dîs animosus infans.

Vester, Camenae, vester in arduos
Tollor Sabinos; seu mihi frigidum
Praeneste, seu Tibur supinum,
Seu liquidae placuere Baiae.

Vestris amicum fontibus et choris,
Non me Philippis versa acies retro,
Devota non exstinxit arbos,

Nec Sicula Palinurus unda.

Utcunque mecum vos eritis, libens
Insanientem navita Bosporum

Tentabo, et arentes arenas
Littoris Assyrii viator.

Visam Britannos, hospitibus feros,
Et, laetum equino sanguine, Concanum
Visam pharetratos Gelonos,

Et Scythicum inviolatus amnem.

Vos Caesarem altum, militia simul
Fessas cohortes abdidit oppidis,

Finire quaerentem labores,

Pierio recreatis antro :

Vos lene consilium et datis, et dato
Gaudetis almae. Scimus ut impios
Titanas immanemque turmam
Fulmine sustulerit caduco,

Qui terram inertem, qui mare temperat Ventosum, et urbes, regnaque tristia, Divosque, mortalesque turbas, Imperio regit unus aequo.

Magnum illa terrorem intulerat Jovi,
Fidens, juventus horridą, brachiis,
Fratresque tendentes opaco

Pelion imposuisse Olympo.

Sed quid Typhoeus et validus Mimas, Aut quid minaçi Porphyrion statu, Quid Rhoetus, evulsisque truncis Enceladus jaculator audax,

Contra sonantem Palladis aegida
Possent ruentes? Hinc avidus stetit
Vulcanus; hinc matrona Juno, et,
Nunquam humeris positurus arcum,

Qui rore puro Castaliae lavit
Crines solutos, qui Lyciae tenet
Dumeta natalemque silvam,
Delius et Patareus Apollo.