O DE III. Sic te Diva potens Cypri, Sic fratres Helenae, lucida sidera Ventorumque regat pater, Obstrictis aliis, praeter Iapyga, Navis, quae tibi creditum Debes Virgilium; finibus Atticis Reddas incolumem, precor, Et serves animae dimidium meae. Illi robur et aes triplex Circa pectus erat, qui fragilem truci Commisit pelago ratem Primus, nec timuit praecipitem Africum Decertantem Aquilonibus, Nec tristes Hyadas; Quo non arbiter Hadriae nec rabiem Noti; Maior, tollere, seu ponere vult freta. rasporti, e che rispondere ei di sì nobil vita: da te se l' abbia tene a' lidi sui ; eh! la metà de l'anima - me conserva in lui. ce bronzo e rovere Quel fero cor cigneano Che fidò il primo un fragile ino a l'immane oceano; furiar con Borea D'Africo ruinoso " è il fe tremar de l'ïadi 1raggio procelloso : Austro, di cui l' Adria Non ha chi lo governi Più fiero, e che volubile Calme e tempeste alterni. Quem mortis timuit gradum, Qui siccis oculis monstra natantia, Qui vidit mare turgidum, et Infames scopulos Acroceraunia? Nequidquam Deus abscidit Prudens Oceano dissociabili Terras, si tamen impiae Non tangenda rates transiliunt vada. Audax omnia perpeti Gens humana ruit per vetitum nefas. Audax Iapeti genus Ignem fraude mala gentibus intulit : Post ignem aetheria domo Subductum, macies Terris incubuit cohors; et nova febrium Semotique prius tarda necessitas Qual mai di morte rischio Temè chi ad occhi asciutti Divelse il nume invano Se nave temeraria ร Per guadi inaccessibili Poichè la fiamma eterea Mortal destin, che lenti |