cere. 10 Quidlibet audendi semper fuit aequa potestas. Assuitur pannus, Et properantis aquae per amoenos ambitus agros > Sed nunc non erat his locus. Et fortasse cupressum Navibus, aere dato qui pingitur? Amphora coepit Denique sit quidvis simplex duntaxat et unum.}} 25 Decipimur specie recti: brevis esse laboro Obscurus fio; sectantem levia nervi¶ ul Ismead Deficiunt animique'; professus grandia turget ;aqla Serpit humi tatas himium timidusque procellae; Qui variare cupit rem prodigialiter unamjaol juu, tuero 391 294 39t ju antong aequa] iure permissa. Di- dam peteret, ut vultum suum et nauphilus apud Athen. 6, 14 (vois road fragium exprimeret, interrogavit num γῳδοῖς) ἐξουσία Ἔστιν λέγειν ἅπαν- ex cupresso vellet aliquid appingi.“ Tа xαi пolεiv μóvois." Lucian. pro Comm. Cruq. Tenendum est et piimagg.18: „Takaiòs ouros ó hóctoribus et poetis, suam cuique rei γος, ἀνευθύνους εἶναι καὶ ποιητάς καὶ γραφέας, "coëant] cf. Epist. 1,5, 25 geminentur] cf. Epod. 16, 30h inceptis gravibus] In illud saepe incidunt vitium poetae splendoris studio, quo magnae exspecta tioni quam magnificis exordiis excitare audent, satisfacere sibi videntur. Inde fit, ut in digressiones non raro deducantur vilique quasi vestimento purpureos quosdam pannos assuant totumque perdant. Eiusmodi pannorum exempla quaedam statim proferuntur, fortasse ex aequalium poetarum carminibus petita; nam flumen Rhenum ad Furium Bibaculum referendum esse non est improbabile. cfSat. I, 10, 37. - flumen Rhenum] vide ad Carm. IV, 4, 38. Et fortasse,,Irrisio pictoris inepti, qui vix aliud noverat quam depingere cupressum. A quo cum naufragus qui esse locum. De naufragis vide ad Carm. I, 5, 13. coepit institui] „constructione a Cicerone nunquam usurpata pro coepta est institui.“ Õrellius. decipimur] Alia causa; nam quibus pulchri et veri sensus arte et studio non est excultus, ii dum vitia vitare student, nescientes in contraria ruunt. brevis] Quintil. VIII, 3,83: „ßqaxvloyíav male imitantes sequitur obscuritas." levia] levigata, expolita, splendentia. Sic antiqui libri MSS. et scholiastae. Alii male ex frequentissima verborum confusione lenia, mollia. Monet poeta ne nimio levitatis (lɛióτntos) studio vis ac vigor orationis perdatur. turget] Quintil. X, 2, 16: „fiunt `(scriptores) pro grandibus tumidi." timidus procellae] De genitivo vide ad Epist. I, 15, 33. prodigialiter] ita variare, ut omnes qui legant ingenium 30 Delphinum silvis appingit, fluctibus aprum. *- 35 Nesciet. Hunc ego me, si quid componere curem, suum admirentur, stupeant. Ae- buerit, affirmant. Sic certa enuncia- non V. 38. Simplicitati et unitati ut venere 45 Hoc amet, hoc spernat promissi carminis auctor. In verbis etiam tenuis cautusque serendis, Dixeris egregie, notam si callida verbum Reddiderit iunctura novum. Si forte necesse est '4 Continget dabiturque licentia sumpta pudenter.co/ ptor animo indulgeat; suo quodque loco ponendum esse, ut intelligatur cur scriptor hoc posuerit, illud spreverit.in verbis] Cic. de Orat. III, 379 Est quidam ornatus orationis qui ex singulis verbis est, alius qui ex continuatis coniunctisque constat. Ergo utemur verbis aut iis quae propria sunt et certa quasi vocabula rerum, paene una nata cum rebus ipsis, aut iis quae transferuntur et quasi alieno in loco collocantur, aut fis quae novamus et facimus ipsi." Dionys. Halic. de Comp. 3: „Ovx v τῷ κάλλει τῶν ὀνομάτων ἡ πειθώ τῆς ἑρμηνείας ἐστὶν ἀλλ' ἐν συζυyle." tenuis] de subtilitate iudicii in eligendis verbis. Quint. VIII, 3, 87: et sunt quaedam velut e tenui diligentia circa proprietatem significationemque munditiae." indiciis] Indicia verba appellavit; philosophi enim dicunt indicandarum rerum causa inventas esse voces." Porphyr. abdita rerum] notiones novas. cinctutis Cethegis] cf. Epist. II, 2, 115 5 sqq. Cinctuti sunt cinctu induti; cinctus autem vestis fuit infra pectus corpus ambiens et ad pedes pertingens. A priscis Romanis gestabatur cinctus loco tunicae, ut expeditiores essent ad agendum; habebant enim solută brachia et ad exse rendum habilioră. Cinctutus voc. prae ter h. 1. non videtur legi nisi apud Ovidium Fast. V, 101: coleris cins ctutis, Faune, Lupercisa i. e. prope nudis et cinctu pudenda velatis.c pudenter] Quintil. I, 5, 71: „Usitatis tutius utimur; nova non sine quodam periculo fingimus." Graeco fonte] Facienda verba sunt ad analogiam graecae linguae sed ex ingenio et natura latinae, ut apud Horatium centimanus, tauriformis, beluosus, alia. Quintil. XII, 10, 33: „Tanto est sermo Graecus Latino iucundior, ut nostri poetae, quoties dulce carmen ésse voluerint, illorum id nominibus exor nent.“ Caecilio] Epist. If, 1, 59, - Virgilio Vario que] Noli colligere ex hoc loco, vixisse etiam tunc Virgilium et Varium; sed hi eius ae tatis egregii poetae contra priscos Caecilium et Plautum ponuntur ; utrisque idem novandorum verborum ius vindicatur. invid eor] vide Zumpt. gr. lat. §. 413. cf. Epist. I, 5, 21 imperor. Catonis] M. Porcii Catonis, qui Censorinus dicitur. cf. Cic. de Fin. III, 4: „Si Zenoni licuit, cum rem aliquam invenisset inusitatam, inauditum quoque ei rei nomen imponere, cur non liceat Catoni?" producere nomen] Sic antiquissimi 'codices. Qui scripserunt procudere, nimio continuandae imaginis studio non viderunt idem bis dici; nam quid 60 Ut silvae foliis pronos mutantur in annos, Terra Neptunus classes Aquilonibus arcet, aliud est signare? Sed in producere quoque metaphora a numis desumpta continuatur; est enim nummos recens factos in notitiam hominum deducere", ut dicunt scholiastae, hanc lectionem tuentes. cf. Quintil. 1, 6, 18: „Utendum plane sermone velut nummo, cui publica forma est." pronos annos] ad finem vergentes. Carm. III, 27, 18. Ceterum cf. Hom. II. VI, 146. Mimnerm. eleg. 2: „Hμεῖς δ ̓ οἷά τε φύλλα φύει πολυαν déos won Eagos, ör'â2 avyỳ aŭξεται γελίου, Τοῖς ἴκελοι πήχυιον ini ygórov avdεow yẞns Téonoμεθα, πρὸς θεῶν εἰδότες οὔτε και nòv Out' ayaðóv.“ — prima] quae prius germinarunt, ea prius decidunt. debemur] cf. Carm. II, 14, 21 sqq. Neptunus] A. u. c. 717 Octavianus Agrippae, consilio lacum Lucri-num cum lacu Averno coniunxit magoumque ibi fecit portum tutissimum abimpetumet hostium et maris. Aquilonibus] Virg. Aen. IV, 310. De casuref. Epist. 1,8, 10. — palus] Ex elicentias quadam poetica ultima syl-laba correpta est. Fuerunt tamen qui hiatum praeferrent et scribendum esse «putarent palus diu aptaque; alii conGecturis locum tentarunt, palus prius, - palus dudum, palus pulsataque. Ex-plicant scholiastae locum, de exsiccatis ab Augusto Pomptinis paludi-bus;x:sed a nemine, docemur Augustum perfecisse quod Iulius Caesar ante erat meditatus. Sueton. Caes. 44: „Iulius Caesar siccare Põmptinas paludes meditabatur," magis sumus certi de correcto ab Augusto Tiberis cursu; quae res a poeta significata est v. 67. - sermonum] loquendi consuetudinis. Quintil. I, 6, 43: „Et sane quid est aliud vetus sermo quam vetus loquendi consuetudo ?" usus] cf. Epist, II, 2, 119. Sty". V. 73. A singulis vocabulis Horatius transit ad ipsam orationem : quare praecipit in quoque carminum genere rectos numeros rectumque, dicendi genus observandum esse ac lenendum (v.86 sqq.), ita ut congruant ea cum ipsa re et cum sensibus | et natura eorum hominum, qui describantur, Exempla eius rei sumuntur ex tragoedia et comoedia, ɛquarum versus iambici non debent eiusdem esse aut gravitatis aut lepitatis, cum ad rationem cupiditalum ac morum personarum etiam sermo aut cadere debeat aut tolli, etenim lingua interpres est animi motuum ipsorum qui loquuntur hominum (v. 111). Praeterea sermo accommodandus est ad condicionem, aetatem, patriam hominum. His igitur diligenter consylendum est, sive persona describitur ab aliis iam facta et tradita Achilles, Medea, aliae personae (v. 124) sixe novae inveniuntur a scribentibus ipsis. Novas autem fingere 2060 Quo scribi possent numero, monstravit Homerus. Do 75 Versibus impariter iunctis querimonia primum Post etiam inclusa est voti sententia compos;19 Quis tamen exiguos elegos emiserit auctor, dəfl Grammatici certant et adhuc sub iudice lis ést. Archilochum proprio rabies armavit iambo; eiga co 80 Hunc socci cepere pedem grandesque cothurnijou f Alternis aptum sermonibus et populares Vincentem strepitus et natum rebus agendis. Musa dedit fidibus divos puerosque deorum; moho Et pugilem victorem et equum certamine primumu PC og 85 Et iuvenum curas et libera vind referre, onun 5600 Descriptas servare vices operumque colores q mout Cur ego si nequeo ignoroque poëta salutorgad Cur nescire pudens prave quam discere malo? Versibus exponi tragicis res comica non vult;gétam supong 90 Indignatur item privatis ac prope socco periculosum est, traditas describere facilius et gratius, in qua tamen re cavendum est ne scriptio omnino coerceatur imitatione; sed in traditis etiam personis necessaria est describendi novitas ac proprietas (v. 73-135) impariter] Hoc adverbium non videtur legi nisi hoc uno loco. Significantur hexameter versus εἰ pentameter. querimonia] lugubris elegia de amicis vel civibus egregiis morte ereptis. „Primum metro elegiaco res tristes et lugubres, post etiam laetae et prosperae coeperunt describi." Comm. Cruq. „Lugendi *formula est è èhéyɛ ex eaque et origo carminis elegiaci et appellatio "explicari potest. Vix enim dubitandum videtur, quin antiquissimi illius “lugubris carminis ea ratio fuerit, ut pentametrorum posterior pars haec "esset : ê bê léy' ề ễ déyɛ. Illi igitur versus recte dicti sunt lɛyoɩ." Hermann. exiguos elegos] tenues et humiles, si comparantur cum epici carminis gravitate. Orion p. 58: „Eρετὴν δὲ τοῦ ἐλεγείου φασὶν οἱ μὲν τὸν ̓Αρχίλοχον, οἱ δὲ Μίμνερμον, οἱ δὲ Καλλῖνον παλαιότερον. οὕτω Δίδυμος (Horatii aequalis) ἐν Ta negi пointwr." Omnium quae onda ilonse to Ju ad nos pervenerunt antiquissima ele gia est Callini (730 vel 635 a, Chr.). Archilochum] Epod. 6, 13. Epist. 1,19, 25. socci] Epist. II, 4, 174. Ut cothurnus tragoediam ita soccus comoediam indicat. alternis] Aristot. Poet. 4: „Máliora Lɛxtikov TŴy μέτρων τὸ ἰαμβεῖόν ἐστιν· σημεῖον δὲ τούτου· πλεῖστα γὰρ ιαμβεία λέ γομεν ἐν τῇ διαλέκτῳ τῇ πρὸς ἀλ λήλους, ἑξάμετρα δὲ ὀλιγάκις. strepitus] clamores „populi, id vest, clarius resonantem in scena quam tumultus popularis resonet : tales strepitus excitat iste pes." Comm. Cruq. Quintil. IX, 4, 136: Aspera iambis maxime concitantur, non solum quod sunt e duabus modo syllabis eoque frequentiorem quasi pulsum habent, quae res lenitati contraria est, sed etiam quod omnibus pedibus insurgunt, et à brevibus in longas nituntur et crescunt." ―idivos puerosque] Indicantur varia › lyricae poesis genera. cf. Carm. IV, 2, 10 sqq. libera vina] Sat. 1, 4, 89. ΙΙ, 8, 37. — descriptas] certis legibus divisas, ut suum cuique generi me trum constitutum sit. colores] cf. privatis] sermone ex quotidiana ac vulgari vita sumpto. v. 236. ? |