Cantus, Melpomene, cui liquidam pater 5 Ergo Quintilium perpetuus sopor Quando ullum inveniet parem? Multis ille bonis flebilis occidit; Quodsi Threïcio blandius Orpheo cf. pudor et finis" et VIII, 64, 15: „Sit V. 11. frustra pius heu] Noli intelligere pietatem in amicum; sed eadem est pietas quam in his invenimus locis: Carm. I, 17, 14. II, 14, 2. IV, 7, 24; quibuscum conferas locum ex simili carmine Ovidii de morte Tibulli poetae, Am. III, 9, 37: Vive pius, moriere pius, cole sacra, colentem Mors gravis a templis in cava Pii autem diis cari sunt et amici; vanae imagini] Animae mortuorum speciem quidem corporum referebant, ut oculis cernerentur; sed tactum effugiebant; inde simulacra sunt et idola, et recte appellantur Non lenis precibus fata recludere Carmen XXV. Parcius iunctas quatiunt fenestras 5 Quae prius multum facilis movebat Invicem moechos anus arrogantes vande. cf. Virg. Aen. VI, 292. durum] Vide quanta insit in hac bre- Carmen XXV. Acerbum hoc est carmen et contumeliosum in Lydiam, olim formo sam et duram, tunc senescentem ét paene desertam; plenum est expro brationis et maledictionis. Medius ver sus (10) huius quoque carminis caput et fastigium habet. V. 1. parcius] rarius. iunctas fenestras] valvas fenestrarum occlu sas; quae quales fuerint discas ex his verbis Beckeri Gall. T. I. p. 100: „Die Fenster mögen in alter Zeit res " Me tuo cet.] Versus 7 et 8 ex carmine sunt παρακλαυσιθύρῳ, quale est Carm. III, 10. longas noctes] Epist. I, 1, 20. invicem] vicissim. Epod. 15, 24; eadem propë iecur] vide ad Carm. I, 13, 4. ulcerosum] cf. Epist. I, 18, 72. Verum ut cum ulcere coniuncta est foeditas ac taedium, sic ulcerosum iecur non cupiditatem solum, quae est in vulnerare, vulneratus, significat, sed foedam ac nimiam cupiditatem. hedera virente] hellgrüner Epheu. pull. myrt.] dunkelgrüne Myrte, graulichgrüne Myrte (Göthe). cf. Carm. 1,21,7. Deinde in comparatione alterum membrum mutatum est; nam cum simpliciter dicendum esset quam aridis frondibus, ad augendum ludi brium hanc partem nova instruxit sententia. cf. C. IV, 13,9. De Hebro vide Carm. III, 25, 10. Epist. I,3, 3. Carmen XXVI. "Musis, inquit, amicus et ab omnibus quibus nunc homines tenentur curis unice liber nihil moror ea quae aliena et remota sunt; quare praestat te laudare, dulcis amice, tibique Musarum ope coronam nectere novo que carminum genere té celebrare." Est breve quidem, sed amabile carmen, quo etiam L. Aelius Lamia, qui tristiore ac severiore fuisse videtur ingenio (cf. III, 17), ad hilariorem vitae usum tecte evocatur. Tempus, quo scriptum sit, ex v. 5 intelligitur. Ñam cum Phraates, rex Parthorum, patrem ipsum Orodem et omnes fratres interfecisset (a. u. 718), ex familia Arsacidarum adversarius exstitit Teridates. Hic tamen victus aufugit ad Octavianum, qui tum (a. u. 724) mortuo Antonio in Syria erat. Etiam Phraatės legatos misit. Octavianus Teridati ut in Syria maneret permisit. Interea Phraates a populo pellitur, Teridates revocatur. Phraates Scytharum ope reducitur, Teridates confugit ad Augustum, quem in Hispania invenit (a. u. 729). Recto Natis in usum laetitiae scyphis autem viris doctis visum est h. c. ad V. 2. protervis ventis] quoniam omnia sibi obstantia_quasi proterunt et ludibrio habent. Epod. 16, 22. mare Creticum] ideo potissimum nominatur, quia maris medii ab Italia remotissima prope pars est. portare] vide ad Carm. I, 1, 8. rex] Scytharum, Dacorum, Sarmatarum, à quorum excursionibus et latrociniis fines Romani imperii non erant tuti. cf. III, 8, 17. Alii quis pro quibus dictum volunt et significari putant Teridatem; non bene, ut nunc video. – Pimplea] IIíμnhɛia est mons Thraciae cum fonte Musis sacro. A quo nomine latinum fit adiectivum Pimpleius; quapropter nihil videtur esse quod cogat reiecta omnium codicum auctoritate graecam praeferre formam Pimplei.prosunt] Sic plurimi codices, pauci possunt. Utrumque bene dicitur; sed praevalet codicum auctori ut Epist. II, 1, 49. „Versus parum concinne compositus (hunc Lesbio sacrare plectro) cui nullum alium similem reperias. Cultis Horatii auribus in quarta huius versiculi syllaba desinens vocabulum non satis faciebat nisi id monosyllabum esset. Vocabulum longius praeter hunc Lesbio inveni semel II, 3, 27.« Lachmann. apud Frank. p. 239. Carmen XXVII. Ut nono carmine huius libri sic hoc quasi in medium convivium ab Horatio et amicis celebratum ducimur. Ibi fervidiore Falerno calidi facti sodales a iurgiis ad certamina prorumpunt; surgit Horatius, qui vehementiore vino abstinuerat (vide v. 9), revocatque sodales ad ordinem et amicitiam. Pugnare in conviviis et pocula in arma convertere barbarorum et ferorum hominum (v. 2.5), non Romanorum et cultorum esse dicit, tum inde a tertia stropha, postquam duabus superioribus aures et animos omnium in se suaque verba convertit, quo facilius convivae irae obliviscantur, subito aliam rem obiicit rixae plane contrariam eamque ita instituit, ut per risum et iocum pace Morem, verecundumque Bacchum 5 Vino et lucernis Medus acinaces Et cubito remanete presso. Vultis severi me quoque sumere Cessat voluntas? Non alia bibam 20 Ignibus ingenuoque semper Amore peccas: quidquid habes, age, Digne puer meliore flamma! Quae saga, quis te solvere Thessalis reconciliata ad hilaritatem omnes le- V. 3. verecundumque Bacchum] cf. Carm. I, 18, 7. Epod. 11, 13. Hoc magis decet poetam, quam quod scribere voluit Cuninghamius verecundique. prohibete] Vide Zumpt. gr. lat. §. 469. immane quantum] Aliquanto fortius hoc dictum est quam quod frequentius est mirum quantum; Liv. II, 1, 11; utrumque ita ponitur ut nescio an, alia, quae per parenthesim illata adverbii vice funguncubito presso] impresso pulvillis substratis cubito sinistro. cf. Sat. II, 4, 39. - severi Falerni] Haec facile ut coniungantur, efficitur pari quem utrumque vocabulum habet versus loco. Severum Falernum idem est quod Sat. II, 4, 24 forte appellaVultis] Interrogando nihil efficitur aliud nisi vivida quaedam pro tur. tur. " - tasis. Zumpt. gr. lat. §. 780. — Opun- |