nec dabunt, quamvis redeant in aurum tempora priscum. II. concines laetosque dies et urbis 12. tum meae, siquid loquar audiendum, Caesare felix. 13. tuque dum procedis,,,io triumphe!" tura benignis. 14. te decem tauri totidemque vaccae, 15. fronte curvatos imitatus ignis 3. 40 45 50 55 60 Form. Nr. 9. Bestimmung. Anlass. Das Lied giebt der Freude des Dichters Ausdruck darüber, daß sein Streben Aeolium carmen ad Italos deduxisse modos (Od. III 30) mehr und mehr und zwar gerade bei der Jugend Roms Anerkennung finde. Zeit. Zwischen 23 und 13, vielleicht bald nach 17, da möglicher Weise die ihm wegen des Saeculargesangs gewordene Anerkennung Anlaß zu diesem Liede gegeben hat. Inhalt. I. Wen die Muse zum Dichter bestimmt hat, der wird auch nur als Dichter erfolgreich wirken können. Str. 1-6. II. Roms Jugend erkennt Horaz als Dichter an. Str. 7-8. III. Dank an die Muse, deren alleiniges Verdienst jene Anerkennung ist. Str. 9-12. 1. Quem tu, Melpomene, semel nascentem placido lumine videris, 2. illum non labor Isthmius 3. curru ducet Achaico clarabit pugilem, non equus impiger 5 victorem, neque res bellica Deliis 4. ornatum foliis ducem, quod regum tumidas contuderit minas, quod monstror digito praetereuntium 12. Romanae fidicen lyrae: quod spiro et placeo, si placeo, tuum est. 20 4. Der Heldenjüngling. An Drusus Claudius Nero. Form. Nr. 15. Anlass. Seit dem Jahre 25 hatte man versucht, den Einfällen der Raetier und Vindelicier ein Ende zu machen. Im J. 15 wurde des Kaisers 23jähriger Stiefsohn Drusus gegen sie geschickt. Er besiegte sie in den Tridentiner Alpen und erhielt dafür die praetorischen Ehrenzeichen. Auf denselben Krieg bezieht sich Od. IV 14. Beide Lieder sind auf des Kaisers Augustus Veranlassung gedichtet. Zeit. 15 nach erfochtenem Siege in den Tridentiner Alpen. Inhalt. I. Drusus Sieg ist der väterlichen Einwirkung des Augustus auf seine Stiefsöhne, die Neronen, zu danken. Str. 1-6. II. Denn die angestammte Tüchtigkeit wird erst durch Erziehung zur Blüte gebracht. Str. 7-8. III. Den Neronen verdankt Rom seine Größe: Str. 9-18. 1. durch den Sieg am Metaurus, der 1. Qualem ministrum fulminis alitem, Iuppiter in Ganymede flavo, 2. olim iuventas et patrius vigor nido laborum propulit inscium, vernique iam nimbis remotis insolitos docuere nisus 3. venti paventem, mox in ovilia demisit hostem vividus impetus, nunc in reluctantis dracones egit amor dapis atque pugnae; 4. qualemve laetis caprea pascuis iam lacte depulsum leonem 5. videre Raeti bella sub Alpibus Drusum gerentem et Vindelici [quibus dextras obarmet, quaerere distuli, lateque victrices catervae consiliis iuvenis revictae 6. sensere, quid mens, rite quid indoles nutrita faustis sub penetralibus posset, quid Augusti paternus 7. fortes creantur fortibus et bonis; progenerant aquilae columbam: 8. doctrina sed vim promovet insitam, rectique cultus pectora roborant; utcumque defecere mores, indecorant bene nata culpae. 5 10 15 20 25 30 35 9. quid debeas, o Roma, Neronibus, testis Metaurum flumen et Hasdrubal devictus et pulcher fugatis ille dies Latio tenebris, 10. qui primus alma risit adorea, ceu flamma per taedas vel Eurus II. post hoc secundis usque laboribus vastata Poenorum tumultu fana deos habuere rectos, 12. dixitque tandem perfidus Hannibal: ,,cervi, luporum praeda rapacium, sectamur ultro, quos opimus fallere et effugere est triumphus. 13. gens, quae cremato fortis ab Ilio natosque maturosque patres 14. duris ut ilex tonsa bipennibus 15. non hydra secto corpore firmior monstrumve submisere Colchi 16. merses profundo: pulchrior evenit; luctere: multa proruet integrum cum laude victorem geretque proelia coniugibus loquenda. 40 45 50 55 60 65 |