Obrázky na stránke
PDF
ePub

5. nardi parvus onyx eliciet cadum,
qui nunc Sulpiciis accubat horreis,
spes donare novas largus amaraque
curarum eluere efficax.

6. ad quae si properas gaudia, cum tua
velox merce veni: non ego te meis
immunem meditor tinguere poculis,
plena dives ut in domo.

7. verum pone moras et studium lucri,
nigrorumque memor, dum licet, ignium
misce stultitiam consiliis brevem:

dulce est desipere in loco.

20

25

[blocks in formation]

Anlass. Der Dichter ist gerächt. Lyce, die einst durch ihre herbe Sprödigkeit ihn marterte (Od. III 10), ist alt geworden und ihr Kokettieren mit jugendlichem Gebaren fordert den Spott heraus.

[blocks in formation]

Inhalt. I. Vergeblich sucht die gealterte Lyce durch

jugendliches Gebaren und durch Toilettenkünste Liebhaber zu gewinnen. Str. 1-4. II. Der Dichter verlacht sie und lebt nur in der Erinnerung an die früh verstorbene Cinara, die ihn einst beglückt hat.

Str. 5-7.

1. Audivere, Lyce, di mea vota, di audivere, Lyce: fis anus, et tamen

vis formosa videri

ludisque et bibis impudens

2. et cantu tremulo pota Cupidinem lentum sollicitas. ille virentis et

doctae psallere Chiae

pulchris excubat in genis.

3. importunus enim transvolat aridas

quercus et refugit te, quia luridi
dentes te, quia rugae

turpant et capitis nives.

4. nec Coae referunt iam tibi purpurae nec cari lapides tempora, quae semel

notis condita fastis

inclusit volucris dies.

5. quo fugit venus, heu, quove color? decens quo motus? quid habes illius, illius,

quae spirabat amores,

quae me surpuerat mihi,

6. felix post Cinaram notaque et artium gratarum facies? sed Cinarae brevis.

annos fata dederunt,

servatura diu parem

7. cornicis vetulae temporibus Lycen,

possent ut iuvenes visere fervidi

multo non sine risu

dilapsam in cineres facem.

5

10

15

20

25

14.

Die Helden des Kaiserhauses.

An C. Iulius Caesar Octavianus Augustus.

Form. Nr. 15.

Anlass. Vgl. die Einl. zu Od. IV 4. Bald nach dem Siege des Drusus machten die Vindelicier und andere Alpenvölker einen Einfall in Helvetien. Deshalb wurde auch Tiberius, Drusus älterer Bruder, beauftragt, gegen sie vorzurücken. Er griff die Feinde vom Bodensee her an, Drusus rückte die Etsch aufwärts und beiden gelang die völlige Unterwerfung der Gegner.

Zeit. 14, nach der Unterwerfung der Vindelicier. Inhalt. I. Es giebt nichts, wodurch Augustus, der größte aller Fürsten, genugsam verherrlicht werden könnte. Str. 1-2a.

II. Der durch Tiberius und Drusus eben be-
endete Krieg gegen die Vindelicier hat
aufs neue seine Unwiderstehlichkeit be-
wiesen. Str. 2b-6.

III. Dieser Sieg war nur unter Augustus
möglich, der seit der Niederwerfung von
Alexandria nur Siege zu verzeichnen hat.
Str. 7-13.

I. Quae cura patrum quaeve Quiritium
plenis honorum muneribus tuas,
Auguste, virtutes in aevum

per titulos memoresque fastus

2. aeternet, o qua sol habitabilis
illustrat oras, maxime principum ?
quem legis expertes Latinae
Vindelici didicere nuper,

5

3. quid Marte posses. milite nam tuo Drusus Genaunos, inplacidum genus, Breunosque velocis et arces.

Alpibus impositas tremendis

4. deiecit acer plus vice simplici.

maior Neronum mox grave proelium

commisit immanisque Raetos

auspiciis pepulit secundis,

5. spectandus in certamine Martio, devota morti pectora liberae

quantis fatigaret ruinis,

indomitas prope qualis undas

6. exercet Auster Pleiadum choro
scindente nubes, impiger hostium
vexare turmas et frementem
mittere equum medios per ignes.

7. sic tauriformis volvitur Aufidus,
qui regna Dauni praefluit Apuli,
cum saevit horrendamque cultis
diluviem meditatur agris,

8. ut barbarorum Claudius agmina
ferrata vasto diruit impetu,

primosque et extremos metendo
stravit humum, sine clade victor,

10

15

20

25

30

9. te copias, te consilium et tuos

praebente divos. nam tibi, quo die

35

portus Alexandrea supplex
et vacuam patefecit aulam,

10. fortuna lustro prospera tertio
belli secundos reddidit exitus

laudemque et optatum peractis,
imperiis decus arrogavit.

Q. Horatius Flaccus.

40

14

II. te Cantaber non ante domabilis

Medusque et Indus, te profugus Scythes
miratur, o tutela praesens

Italiae dominaeque Romae!

12. te fontium qui celat origines

Nilusque et Hister, te rapidus Tigris,

te beluosus qui remotis

obstrepit Oceanus Britannis,

13. te non paventis funera Galliae
duraeque tellus audit Hiberiae,
te caede gaudentes Sygambri
compositis venerantur armis.

15.

Der Friedefürst.

An C. Iulius Caesar Octavianus Augustus.

45

50

Form. Nr. 15.

Anlass. Immer wieder wurde Horaz aufgefordert, des Kaisers Kriegsthaten zu besingen. Stets lehnte er es ab. Dagegen feiert er auch in diesem Liede, wie er es oft gethan, Augustus als den, der dem Reiche Frieden gebracht und für Herstellung von Zucht und Sitte sich bemüht habe.

Zeit. Der Ianustempel (V. 3) ist unter Augustus dreimal geschlossen worden, sicher 29 und 24. Wann es zum dritten Male geschehen ist, ob 13 oder 10, wie man vermutet hat, läßt sich nicht sicher bestimmen. Wahrscheinlich ist aber unser Lied der letzten eines und gehört ins Jahr 13.

« PredošláPokračovať »