d. an Tellus und Ceres um materiellen Wohl stand. Str. 8. II. Bitte für das römische Volk und den Kaiser. Str. 9—15. 1. Erneute Bitte um Erhörung an Apollo und Diana. Str. 9. 2. Bitte an alle Götter, deren Werk ja Rom ist: Str. 10-15. a. um eine sittenreine Jugend, glückliches Alter und rühmliches Gedeihen in jeder Hinsicht; Str. 10-12. b. um Erhörung der Gebete des Kaisers, die sich richten: Str. 13-15. a. auf Sieg über die äußeren Feinde; B. auf sittliche Zucht und Wohlstand im III. Die Erhörung. Str. 16-19. 1. Apollo wird Rom auch in Zukunft hold sein, sein Glück und sein Gedeihen fördern. Str. 16-17. 2. Diana neigt ebenfalls ihr Ohr gnädig der Römer Bitten. Str. 18. 3. Mit der frohen Hoffnung, erhört zu sein, zieht der Festchor heim. Str. 19. 1. Phoebe silvarumque potens Diana, lucidum caeli decus, o colendi semper et culti, date quae precamur tempore sacro, 2. quo Sibyllini monuere versus virgines lectas puerosque castos dis, quibus septem placuere colles, dicere carmen. 3. alme Sol, curru nitido diem qui promis et celas, aliusque et idem visere maius! 5 10 4. rite maturos aperire partus lenis, Ilithyia, tuere matres, sive tu Lucina probas vocari seu Genitalis : 5. diva, producas subolem patrumque prosperes decreta super iugandis feminis prolisque novae feraci lege marita, 6. certus undenos deciens per annos orbis ut cantus referatque ludos, ter die claro totiensque grata nocte frequentis. 7. vosque veraces cecinisse, Parcae, quod semel dictum est stabilisque rerum terminus servat, bona iam peractis iungite fata. 8. fertilis frugum pecorisque tellus spicea donet Cererem corona; nutriant fetus et aquae salubres et lovis aurae. 9, condito mitis placidusque telo 15 20 25 30 supplices audi pueros, Apollo; siderum regina bicornis, audi, 35 Luna, puellas. 10. Roma si vestrum est opus Iliaeque litus Etruscum tenuere turmae, sospite cursu, II. cui per ardentem sine fraude Troiam castus Aeneas patriae superstes liberum munivit iter, daturus plura relictis: 40 12. di, probos mores docili iuventae, Romulae genti date remque prolemque 13. quaeque vos bobus veneratur albis 14. iam mari terraque manus potentis Medus Albanasque timet securis, 45 50 iam Scythae responsa petunt, superbi 55 nuper, et Indi. 15. iam Fides et Pax et Honor Pudorque priscus et neglecta redire Virtus audet, apparetque beata pleno 16. augur et fulgente decorus arcu Phoebus acceptusque novem Camenis, qui salutari levat arte fessos corporis artus, 60 17. si Palatinas videt aequus aras, 65 remque Romanam Latiumque felix alterum in lustrum meliusque semper prorogat aevum. 18. quaeque Aventinum tenet Algidumque quindecim Diana preces virorum curat et votis puerorum amicas applicat auris. 70 19. haec lovem sentire deosque cunctos spem bonam certamque domum reporto, 75 dicere laudes. Das Buch der Epoden. Herausgegeben im Jahre 29. 1. Wo du bleibst, da bleibe auch ich. An C. Cilnius Maecenas. Form. Nr. 5. Anlass. Im Frühling 31 ging Augustus nach Brundisium, von wo er nach Epirus übersetzen wollte, um den Kampf mit Antonius zu beginnen. Nach Brundisium entbot er die einflußreichen Senatoren und Ritter, teils zu seinem Beistande, teils um sich ihrer Treue zu versichern, vor allem aber, um zu zeigen, daß die maßgebenden Kreise in Rom zu ihm stünden. Auch Maecenas gehörte zu den Entbotenen. Horaz hatte den Freund begleiten wollen, aber dieser hatte das abgelehnt. Darüber beschwert sich Horaz im vorliegenden Gedicht. Wenn er dem Freunde auch nicht von Nutzen sein könne, so sei er doch in seiner Nähe minder von Sorge um ihn erfüllt. Bekannt ist, daß Maecenas als praefectus urbi nach Rom zurückgesandt wurde. Zeit. Frübjahr 31 vor der Abreise des Maecenas nach Brundisium. Inhalt. I. Maecenas Vorhaben, den Kaiser in den II. Horaz Entschluß, nicht von des Freundes III. Den Dichter treibt die Sorge um den IV. nicht aber die Erwartung äußerer Vorteile. 1. Ibis Liburnis inter alta navium, amice, propugnacula, 2. paratus omne Caesaris periculum. subire, Maecenas, tuo. 3. quid nos, quibus te vita sit superstite iucunda, si contra, gravis? 4. utrumne iussi persequemur otium, non dulce, ni tecum simul, 5. an hunc laborem, mente laturi decet qua ferre non mollis viros? 5 10 6. feremus, et te vel per Alpium iuga inhospitalem et Caucasum, 7. vel Occidentis usque ad ultimum s'num forti sequemur pectore. 8. roges, tuum labore quid iuvem meo, inbellis ac firmus parum? 15 9. comes minore sum futurus in metu, qui maior absentis habet: 10. ut assidens inplumibus pullis avis serpentium adlapsus timet 20 II. magis relictis, non, ut adsit, auxili latura plus praesentibus. 15. nec ut superni villa candens Tusculi Circaea tangat moenia. 30 |