Item de suffragiis pro mortuis, exponitur, d. 48,
CAP. XVII. Ante mortem confitere. De confessione lau- dis exponitur, d. 35, s. 1.
CAP. XXI. Fili, peccasti, ne adjicias iterum, et de præ- terilis deprecare, ut tibi dimittantur. Significatur necessitas pœnitentiæ, ad veniam peccatorum ob- tinendam, d. 3, s. 5.
CAP. XXIV. Penetrabo omnes inferni parles. Quæ illæ fuerint, d. 45, s. 2.
CAP. XXX. Miserere animæ tuæ placens Deo. De præ- cepto charitatis in spiritualibus ad seipsum expo- nitur, d. 15, s. 1.
CAP. XXXIII. Dona iniquorum non probat Altissimus, nec in multitudine sacrificiorum propitiabitur. Quod sine gratia opera nihil ad satisfaciendum valeant, exponitur, d. 11, s. 2.
CAP. XXXVIII. Fili, in mortuum produc lacrymas. At- tingitur, d. 48, s. 4.
CAP. XXX. Cum ingemueris, salvus eris. Juxta Sep- tuaginta particula, Tunc, indicat connexionem in- ter contritionem et gratiam. Eodem modo expo- nitur conditionalis juxta Vulgatam, Si conversus fueris, salvaberis, d. 4, s. 5.
CAP. XXXVIII. Recogitabo tibi omnes annos meos, sci- licet, ad detestanda præterita peccata, d. 3, s. 5. CAP. XLIII. Narra si quid habes, ut justificeris, id est. Profer excusationem, si quam habes, d. 35, s. 1. CAP. LII. Solve vincula colli tui, captiva filia Sion. Per vincula, peccata, etiam quoad culpam, intel- liguntur; et alia similia loca Scripturæ eodem mo- do exponuntur, d. 19, s. 1.
Si averteril se peccator, etc. De promissione re- missionis peccati propter pœnitentiam exponitur, d. 4, s. 2.
CAP. IV. Peccata tua eleemosynis redime. Auxilium impetrando, d. 37, s. 3.
CAP. I. Scindite corda vestra, et non vestimenta vestra. Id est, interiorem pœnitentiam, magis quam exteriorem a Deo postulari, q. 84, a. 7. Convertimini, etc., in jejunio. Duo distincte præ- cipiuntur, pœnitentia et nova vita, d. 3, s. 5.
O Corda vestra, ex toto corde vestro. Cordis nomine voluntas significatur, d. 3, s. 2.
CAP. III. Quis scil si convertatur, el ignoscal Deus. Exponitur de remissione pœnarum hujus vitæ, quæ incerta est, d. 37, s. 10.
CAP. I. Convertimini, etc., et convertar. Continet promissionem gratiæ statim conferendæ homini contrito, d. 4, s. 5.
CAP. IX. Orabat scelestus Dominum, a quo non erat misericordiam consecuturus. Exponitur quoad con- sequendam salutem corporis, pro qua tantum orabat, d. 8, s. 2.
CAP. XII. Sancla et salubris cogitatio, etc. De purga- torio, et suffragiis pro mortuis late exponitur, d. 48, s. 4; d. 52, s. 2.
CAP. III. Facile ergo fructus dignos pœnitentiæ. Cum Chrysostomo exponitur, quod fiat illatio, ut de medio necessario, d. 9, s. 1.
CAP. IV. Pœnitentiam agile. Initium prædicationis
Christi cur a pœnitentia sumptum fuerit, q. 84, a. 8; d. 15, s. 1.
CAP. V. Si offers munus tuum ante altare, etc., usque ad illud, Et tunc veniens offeres munus tuum. Ex- penditur, d. 15, s. 5.
Amen dico tibi, non exies inde donec salvos usque ad novissimum quadrantem. An de temporali vel æterna pœna intelligendum sit, expenditur, d. 45, s. 1; d. 48, s. 5.
CAP. IX. Non veni vocare justos, sed peccatores ad pœ- nitentiam. Quia peccatum est propria materia pœ- nitentiæ, d. 2, s. 1.
CAP. XII. Non remittetur ei. Quid sit peccatum in Spiritum Sanctum et quomodo irremissibile, d. 8, s. 1.
Parabolam de servo, a quo Dominus remissum debitum repetiit, non probare peccata remissa ite- rum redire, ostenditur, d. 13, s. 1.
- Quodcunque solveritis, etc. An extendantur ad in- dulgentias, d. 51, s. 2.
CAP. XXI. Solvite el adducite mihi. Præfiguratum esse ministerium sacerdotum, d. 24, s. 1.
CAP. XXII. Ex toto corde tuo. Id est, voluntate tua, d. 3, s. 2.
CAP. ult. Data est mihi omnis polestas in cœlo et in terra. Exclusive exponitur, id est, mihi soli; con- ferturque cum alio loco Joan., d. 17, s. 2.
CAP. III. Ille vos baptizabit Spiritu Sancto, et igne: scilicet, purgatorii, ex Beda, d. 45, s. 1.
Non remittetur ei. Quid sit peccatum in Spiritum Sanctum, et quomodo irremissibile, d. 8, s. 1. CAP. VI. Et ungebant oleo multos ægrotos, el sanabant, late tractatur; et unctionem illam non esse sacra- mentum extremæ unctionis, licet fuerit ejus ad- umbratio, concluditur, d. 39, s. 1; d. 41, s. 1.
CAP. III. Nisi quis renatus, etc. Notatur, Christum prius de baptismo, quam de pœnitentia sermonem fecisse, q. 84, a. 8.
CAP. VIII. Vade, et jam amplius noli peccare, etc. Ex- penditur cum Augustino, d. 15, s. 4.
CAP. X. Bonus pastor animam dat pro ovibus suis. Quia tenetur pro spirituali vita gregis corporalem perdere, d. 44, s. 3.
CAP. XI. Solvite eum, et sinite abire. Significatam esse absolutionem, quæ a sacerdotibus fit, d. 24,
CAP. XIV. Qui diligit me, diligetur a Patre meo. Æqui- valere conditionali, si diligis diligeris, exponitur, d. 9, s. 1.
CAP. XX. Sicut misil me vivens Paler, el ego millo vos. De jurisdictione data Apostolis exponitur, d. 16, s. 3.
Accipite Spiritum Sanctum; quorum remiseritis, etc., s. 1.
De peccatis quoad cuipam exponitur, s. 2.
El quorum retinueritis, etc. Quomodo hinc neces- sitas confessionis colligatur late, d. 17, s. 2.
- Quorum remiserilis peccala remittuntur eis. Etiam venialia comprehenduntur, d. 12, s. 1.
Quorum remiseritis peccata. Quomodo dicta sint Apostolis hæc verba, d. 17, s. 2.
Quorum remiser itis peccata. Quomodo hinc colli- gatur præceptum divinum confessionis, d. 35,
CAP. XXI. Pusce oves meas. Ibi esse datam Petro po- testatem indulgentias concedendi, d. 49, s. 1.
CAP. II. Quem Deus suscitavit a mortuis solutis dolo- ribus infernt, id est, Solvendo pœnas purgatorii, refertur, d. 45, s. 1.
CAP. V. Ad dandam pœnitentiam Israeli, et remissio- nem peccatorum. Quia utrumque æqualiter est do- num gratiæ per Christum, d. 3, s. 6.
CAP. VIII. Pœnitentiam age ab hac iniquitate, si forte, etc. Particula Forte, exponitur, ut non dubita- tionem, sed vel libertatem, vel rei difficultatem indicet, d. 8, s. 1.
CAP. II. Ignoras quia benignitas Dei ad pœnitentiam te adducit, tu autem secundum duritiam tuam, etc. Quod per Deum non stat quominus homo rever- tatur, d. 8, s. 2.
Tu autem secundum duritiam tuam, el impuni- lens cor thesaurizas libi iram. Ponderatur pro obli- gatione pœnitentiæ ante mortem, d. 15, s. 6. CAP. III. Non facienda mala, ut inde veniant bon. Id est, non sunt facienda mala culpæ propter mala pœnæ vitanda, d. 3, s. 9.
CAP. V. Peccatum non impulabatur, cum lex non es-
set. Id est, non agnoscebatur, et quasi nihil repu- tabatur, d. 9, s. 4.
CAP. VI. Gratia Dei vila æterna. Quia illam secum affert. Exponiturque caput de remissione pœnæ æternæ, quæ in justificatione necessario fit, d. 10,
CAP. VIII. Si Christus in vobis est, etc., usque ad il- lud, Si filii et hæredes, de remissione pœnæ æter- næ exponitur, d. 10, s. 2.
Nihil damnationis est iis, qui sunt in Christo Jesu. Id est, in justificatis per Christi gratiam veram culpam mortalem manere non posse, s. 1.
Non quod excludatur necessario reatus pœnæ temporalis, s. 3.
CAP. IX. Optabam ego esse anathema, etc. Refertur aliorum expositio de comparatione per excessum charitatis, d. 3, s. 9.
CAP. XII. Necessitatibus Sanctorum communicantes, scilicet, tam vivorum, quam mortuorum, d. 48, S. 4.
CAP. XV. Si spiritualium eorum participes facti sunt. An sensus litteralis sit de participatione per com- municationem bonorum operum, d. 48, s. 1. CAP. XI. Dum judicamur autem a Domino corripimur. De fructu pœnarum temporalium hujus vitæ, cum Augustino, d. 37, s. 1.
CAP. XII. Posuit in Ecclesia primum pastores. Id est, Episcopos, d. 25, s. 1.
CAP. XV. Si mortui non resurgunt, quid mihi prodest? Comedamus et bibamus, etc. Quomodo hæc illatio teneat, d. 45, S. 1.
CAP. IV. Universa delicta operit charitas. De efficaci- tate divini amoris ad remissionem peccatorum exponitur, d. 9, s. 1.
CAP. III. Palienter agens, etc. Ut homines, quantum- vis pravos ad pœnitentiam provocet, d. 8, s. 2.
CAP. I. Fidelis est et justus, ut remillal nobis peccata nostra. De venialibus exponitur, d. 11, s. 2. CAP. II. Si quis peccaverit, advocatum habemus. De venialibus exponitur, ib.
CAP. III. Qui non diligit, manet in morte. De necessi- tate amoris ad obtinendum remissionem peccato- rum exponitur, d. 4, s. 2.
CAP. IV. Omnis, qui diligit, ex Deo natus est. Quod vera dilectio non sit absque justitia, exponitur, d. 9, s. 1.
Perfecta charitas foras mittit timorem. De sancto timore pœnarum, et de timore mundano exponi- tur cum Patribus, d. 5, s. 2.
CAP. V. Est peccatum ad mortem, non pro illo dico, ut oret quis. Late exponitur, d. 8, s. 1.
CAP. I. Age pœnitentiam, sin minus, etc. De necessi- tate pœnitentiæ formalis, ut medii, exponitur, d. 9, s. 1.
CAP. II. Nova opera fac. Saltem proposito, exponi- tur, d. 4, s. 3.
CAP. III. Quia tepidus es, etc. Non reprehenduntur qui remisse operantur, sed qui fidentes sine cha-
ritate, vel bona opera malis admiscent, d. 4, s. 5. - Habel cluvem David. De potestate excellentiæ, etiam ad remittenda peccata, exponitur, d 16,
Qui claudit, et nemo aperit, etc., d. 17, s. 2. CAP. V. Neque in cœlo, neque in terra, neque sub hanc terram. Qui sub hanc terram intelligendi sint, d. 45, s. 2.
CAP XIV. Beati mortui, etc. Amodo jam dicit spiri- lus. De perfecte justis intelligitur, d. 45, s. 1.
CAP. ult., 26, q. 6. De qua absolutione loquatur. d. 29, s. 1
CAP. Tres sunt, de Poenit., d. 1; d 12, s. 2, latius q. 90, a. 4.
CAP. 1 et 2, de Pœnit., d. 1. CAP. Talis, de Pœnit., d. 3.
CAP. Sicut Seta, de Pœnit., 2.
CAP De quotidianis, de Pœnit., d. 4. CAP. 1 usque ad 7 de Poenit., d. 4. CAP. Qui recedit, de Pœnit., d. 4. CAP. ult. de Poenit., d. 4. CAP. 1 de Pont., d 6.
CAP. Accedentibus, de Excessibus Prælat. d. 55, s. 3 et 4. CAP. De Cler. excom. min.
CAP. Omnis utriusque sexus, de Pœnit. et remiss., verb. Confiteatur, late.
Proprio sacerdoti.
Singulis annis.
Diligenter inquirens.
Quoad pœnam in eo latam.
CAP. Cum ex eo, de Poenit. et remiss. CAP. Quod autem, de Poenit. et remiss. CAP. Cum infirmitas, de Pœnit. et remiss. nunc habeat.
CAP. ult., de Poenit. et remiss., late. CAP. Cum pro causa, de Sent. excommun. CAP. A nobis, 2, de Sent. excomm.
CAP. Quia quorumdam, de Verb. signific. d. 16, s. 3.
CAP. 2 de Poenit. et remiss., in 6, d. 16, s. 3, latius. d. 27, s. 3.
CAP. ult. de Poenit. et remiss., in 6. CAP. Ratihabilio, de Regulis Juris, in 6. CAP. Dudum, de Sepultur.
d. 26, s. 1. d. 29, s. 3.
« PredošláPokračovať » |