Obrázky na stránke
PDF
ePub
[blocks in formation]

INDEX RERUM

QUÆ IN HOC VOLUMINE CONTINENTUR.

A

ABSOLUTIO.

Sacerdos non absolvit auctoritate Pontificis, sed
Christi, d. 16, s. 3.

Plures absolutiones validæ, licet non licitæ, possunt
cadere supra eamdem confessionem, s. 4, eritque
unum tantum sacramentum.

Potest absolutio indirecte tollere peccatum, d. 30,

S. 3.

Superior in multis casibus tenetur facultatem dare
subdito petenti, ut absolvatur a reservatis, s. 4.
Non tamen semper, ib.

Debetque potius facilem quam difficilem se præ-
bere in hac facultate concedenda, ib.

Nimia verecundia et difficultas pœnitentis est suffi-
Quibus autem verbis censeatur illam dare, ib.
ciens causa, ut superior hanc det facultatem, ib.
Superior vero non tenetur dare facultatem gene-
ralem ad quemcunque confessorem, quem pœni-
tens vult, s. 5.

Etiam in confessione explicatum, d. 31, s. 3.
Absolutio sacramentalis dari non potest absenti, d. Quoties hæc facultas cadit in peccata jam commissa,

22, s. 1.

Sacerdos sacramentaliter absolvens, applicat merita,
et satisfactiones Christi, d. 6, s. 2.

Vide verb. Sacramentum pœnitentiæ, § Forma.

ABSOLUTIO A RESERVATIS.

Episcopus si occulte labatur in crimen Papa reser-
vatum, potest absolvi a confessore a se electo, d.
30, s. 2.
Superior audiens confessionem integram, in qua
sunt reservata, tenetur de omnibus absolvere, nec
poterit absolutionem dimidiare, d. 31, s. 1.
Absque necessitate non potest superior sola reservata
audire, et ab eis sacramentaliter absolvere, d. 31,

s. 1.

Si autem faciat sacramentum, est validum, d. 31,

3. 1.

Licetque illi ex gravi causa, ib., et in illo casu
etiam licet subdelegato.

Extra casum necessitatis non potest inferior sacer-
dos absolvere etiam cum onere comparendi, d. 31,

S. 2.

Non solum directe, sed nec indirecte, ib.

Si autem pœnitens bona fide procedat, sacramen-
tum est validum, s. 3.

In casu necessitatis extra articulum mortis, non po-
test inferior sacerdos absolvere directe a reserva-
tis, ib.

Potest tamen indirecte, etiamsi habeant annexam
excommunicationem, ib, obligatio tamen manet
illa iterum confitendi.

Semel a reservatis directe absolutus, potest postea a
quolibet sacerdote ab illis absolvi, s. 4.

Qui autem superiori se præsentavit, et ab illo ex-
tra sacramentum pœnitentiam accepit, potest so-
lum a quolibet proprio absolvi, ib.

Concessa facultate ad absolvendum a censura re-
servata, intelligitur dari omnino ad absolvendum
a culpa, d. 29, s. 3.

non habet locum onus comparendi coram supe-
riori, ib.

Pro peccatis committendis potest cum illo onere
dari; licet illis peccatis non sit censura annexa,
ib.

Superior potest hanc facultatem dare sub onere ac-
ceptandi talem pœnitentiam, ib.

Non debet tamen imponi per modum præcepti,

ib.

Multo minus, ut ab illa pendeat valor sacramenti,
s. 2.

Facultas hæc nunquam datur per consuetudinem,
ib.

Peregrini cui, et quomodo possint peccata reservata,

confiteri, et ab eis absolvi, s. 1.

ABSOLUTIO A CENSURA.

Non potest indirecte tolli censura, sed tantum di-
recte, s. 3.

Per generalem absolutionem non tollitur culpa cum
censura Papæ reservata, d. 31, s. 4.

ACTUS.

Ad actus honestatem præter bonum objectum cir-
cumstantiæ bonæ, et proportionatæ necessariæ,
d. 3, s. 6.

Idem actus bonus, et satisfactorius, et meritorius es-
se potest, d. 37, s. 6.

Imo hæc semper aliquo modo sunt conjuncta,
ib.

Duplex proprietas operum justorum, d. 42, s. 2.
Actus conditionatus duplex, scilicet ex parte subjecti
et ex parte objecti, d. 3, s. 4.

Posterior esse potest efficax quoad aliqua, et res-
pectu eorum habet vim absoluti, d. 3, s. 3
Nullus actus exterior ita est intrinsece honestus, ut
non possit male fieri, d. 6, s. 1.

Potest tamen ex se habere, unde honeste fieri pos-
sit, ib.

Quibus autem verbis censeatur illa dari, d. 30, Externus actus explicandus est in confessione, d. 22,

[blocks in formation]
[blocks in formation]

Attritio non fit contritio, d. 5, s. 3.

Licet possit attritus fieri contritus, s. 2.
Idque tribus modis, d. 6, s. 1.

Attritio potest contritionis honestatem participare
per relationem extrinsecam, d. 5, s. 3.
Debet esse actus supernaturalis, s. 1.

Includitque propositum non peccandi, ib.

Ex vi præcepti annuæ confessionis non tenetur qui
confiteri non potest, ad habendam attritionem, d.
15, s. 6.

Licet timeat oblivionem peccatorum, ib.
Dolor de peccato ex humano motivo, turpi aut ho-
nesto non est attritio, d. 9, s. 1 ; d. 5, s. 1.
Attritio etiam, ut pars sacramenti esse debet ex mo-
tivo supernaturali, d. 20, s. 2.

Attritio subsequens confessionem non est pars sa-
cramenti, ib.

Neque attritio de peccatis ex justa causa in confes-
sione omissis, s. 4.

Est tamen per se necessaria ad sacramenti valo-
rem, ib.

Si ex ignorantia culpabili desit attritio peccati etiam
in confessione obliti, confessio est nulla, d. 20,
S. 4.

Si tamen ignorantia sit inculpabilis, confessio est
valida, ibi, sed informis, ib.

Attritio, ut est dispositio ad venialis remissionem,
vide verb. Veniale peccatum, § Remissio.
Attritionis descriptio ex Tridentino, d. 5, s. 1.
Sufficienter dividitur in eam, quæ est ex timore ge-
hennæ, et eam, quæ est ob fœditatem peccati,
s. 2.

Attritio ex timore gehennæ a qua virtute procedat,
ib.

Attritio ob fœditatem peccati esse potest supernatu-
ralis, et ex auxilio gratiæ, ib.

Attritio differt essentialiter a contritione, s. 1.
Non in conditionibus, sed in motivo, ib.
Attritio non includit dilectionem Dei super omnia,
sicut contritio, ib.

Attritio non semper detestatur peccatum supra omne
detestabile, sicut contritio, ib.

Attritio non semper ex motivo universali sicut con-
tritio, ib.

Unde non semper est sufficiens dispositio absolute
ad gratiam cum sacramento, sed respective, ib.
Attritio non semper procedit ex voluntate destruendi
culpam, sicut contritio, ib.

AUXILIUM EFFICAX ET SUFFICIENS.

Efficax multis negatur, d. 8, s. 2.

Sufficiens omnibus paratum est, ib.

Neminique negatur in pœnam peccatorum certa
lege statutam, ib.

Aliquando Deus propter peccatum interficit, licet
auxilio sufficiente non privet, ib.

Cur in hac vita aliqui in gratia confirmentur, nemo
autem deseratur, ib.

B

BAPTISMUS.

Baptismus convenienti tempore fuit institutus post
Cur cum affectu peccati susceptus sit validus, non
Christi mortem, q. 84, a. 7 et 8.

autem confessio, d. 20, s. 4.

BEATA VIRGO.

Sacramentum extremæ unctionis recipit, d. 42, s. 3.

BEATUS.

[blocks in formation]

Idem de mortalibus confessis, ib.
Mortalia mere interna possunt reservari, ib.
Non tamen id facit ordinarie Ecclesia, ib.
Nec est consulendum, ib.
Nullum mortale externum est, quod reservari non
possit, ib.

Non tamen omnia recte, ib.

Ablatio jurisdictionis circa omnia mortalia non est
reservatio, ib.

Nullum peccatum jure communi est Episcopis re-
servatum, ib.

Ubi varii casus expenduntur, ib.

Inter religiosos quanta, et a quo fieri possit, reserva-
tio, ib.

Superior non potest licite peccatum absque causa
reservare, s. 4.

Factum tamen tenebit etiam respectu habentium
ordinariam jurisdictionem, d. 30, s. 1.
Respectu delegati potest valide peccatum absque
causa reservari, ib.

Quibus potestas reservandi conveniat, d. 29, s. 1.
Habens jurisdictionem ordinariam in foro pœni-
tentiæ potest reservare peccata respectu omnium
inferiorum, ib.

Non solum sibi, sed etiam aliis, ib

Episcopi habent hanc potestatem a Summo Ponti-
fice, s. 2.

Pro articulo mortis nullus Prælatus Papa inferior po-
test casus reservare.

Religiosus absolutus a reservato sub onere compa-
rendi ratione statuti, licet constitutio sub peccato
non obliget, tenetur sub mortali comparere, ib.
Qui sic absolvitur, non obligatur iterum ad confes-
sionem sacramentalem coram superiore facien-
dam, ib.

Nec potest dari facultas sub ea conditione, d. 31,

s. 2.

Pro articulo mortis, seclusa censura, probabile est
non posse peccatum reservari sub onere compa-
rendi, s. 1.

De factoque male faceret Prælatus, qui id tenta-
ret, ib.

Qui in mortis articulo a reservatis absolvitur, non
tenetur postea coram superiori comparere, d. 30,

s. 3.

Nisi habeat censuram annexam,
ib.
Minister de reservatis, vide verb. Confessor.

CHARITAS.

Charitatis actus intrinsece est formatus ex ultimo
fine, non sic tamen ex parte suppositi, d. 3, s. 8.
Non obligat semper et pro semper ad non peccan-
dum mortaliter, d. 15, s. 3.

Quod sit tempus pro quo præceptum charitatis obli-
gat, s. 7.

Quis articulus necessitatis, ib.

CHRISTI ANIMA.

Etiamsi pœnitens reservatum superiori confiteatur, Non habuit proprium actum pœnitentiæ, d. 2, s. 1.
si ipse nec absolvat, nec causam alteri committat,
reservatio non aufertur.

Quando superior audita confessione de reservatis
invalide absolvit, reservatio aufertur, d. 31, S. 4.
Secus si defectus fuit circa confessionem de reser-
vatione, ib.

Qui superiori, vel ejus delegatio confitetur, ut a re-
servatis nec simpliciter absolvatur, idque obtinet
liber manet etiam quoad oblita, ib.

Idem in confessione, quæ fit virtute Jubilæi, b.
Dummodo confessio sit valida, ib.
Licet informis, ib.

Et licet indulgentiæ effectum non obtineat, ib.
Et peccatum habeat excommunicationem annexam,
d. 32, s. 1.

Per generalem absolutionem non tollitur culpa cum
censura Papæ reservata, d. 31, s. 4.

Semel bona fide absolutus a reservatis virtute Ju-
bilæi, etiamsi postea Jubilæum non lucretur, manet
vere a reservatis absolutus, ib.

Peccat tamen si voluntarie opera ad Jubilæum
necessaria omittat, ib.

Non est tamen reservatum, ib.

Si plures reservationes ejusdem peccati fiant ab
eodem superiore sine censura, auferuntur per
unam facultatem absolvendi a tali peccato, d. 31,

S. 4.

Si autem fiant a duobus Prælatis subordinatis,
facultas inferioris non sufficit ad auferendam re-
servationem superioris, ib.

Superioris vero ad utramque, ib.

Si culpæ sint annexæ plures excommunicationes re-
servatæ, ablata una excommunicatione non au-
fertur culpæ reservatio, ib.

Potest quis absolvi sub hoc onere, debet tamen
prius illi explicari, d. 30, s. 5.

CIRCUMSTANTIA.

Circumstantia moralis actus duplex, d. 32, s. 3.
Circumstantiæ peccatorum, vide verb. Peccatum,
$ Circumstantiæ.

CLAVIS REGNI COELORUM.

Potestas ad remittenda peccata recte per metapho-
ram clavis significatur, d. 16, s. 4.
Multiplex significatio clavis regni cœlorum juxta va-
rias regni cœlorum significationes, ib.

Cur potestas hæc clavis cœlorum, et non inferni
dicatur, ib.

Potestatis clavium definitio, ib.
Clavis scientiæ et potentiæ, ib.

Ad potestatem a Christo datam ad gubernandam Ec-
clesiam accommodatur, ib.

Et ad potestatem remittendi peccata, ib.

Tam potestati ordinis, quam jurisdictionis, ib.
Distinctio clavis scientiæ et potentiæ non est realis,
sed rationis, ib.

Qui sint harum clavium actus, et in quibus existant,
ib.

Claves prout nunc sunt in Ecclesia, sunt propriæ
legis gratiæ, d. 17, s. 1.

CLAVIUM POTESTAS IN REMITTENDIS PECCATIS.

Christus reliquit Ecclesiæ potestatem ad remittenda
peccata post baptismum commissa, d. 15, s. 6.
Data est Apostolis, Joan. 20, et Matth. 16. Petro pro-
missa, d. 15, s. 6 et 2.

Quando aliis sacerdotibus conferatur, ib.
Non est potestas prædicandi Evangelium, d. 16, s. 1.
Sed judiciaria, ib.

Potestas hæc est indelebilis, in solisque sacerdotibus
invenitur, d. 16, s. 3.

Quod si pœnitens nolit acceptare, non est absol- Plura continentur sub potestate remittendi peccata,
vendus, ib.

quam retinendi, d. 22, s. 5.

Potestas hæc duplex, ordinis et jurisdictionis, d. 16, Potest hac via procedi ad denunciationem paternam,

S. 3.

Hæ potestates re ipsa distinguuntur, ib.

Potestas ordinis duplex, et quæ ad peccata remitten-
da, s. 2.

Pœnitentiæ sacramentum differt ab aliis in necessi-
tate jurisdictionis, s. 3.

Potestas jurisdictionis non datur per ipsam ordina-
tionem, ib.

Nec a Deo media electione pœnitentis habentis ad
hoc facultatem jure divino, ib.

Nec per voluntariam subjectionem pœnitentis, ib.
Potestas quæ in ordinatione sacerdotibus circa pec-
cata confertur, non recte dicitur jurisdictionis in-
choatæ, ib.

Datur ab homine, ib.

Excepto Summo Pontifice, cui immediate a Christo
confertur, ib.

Actio hujus potestatis, positiva et negativa, quæ
circa culpam primario exercentur, s. 2.

Tamen circa pœnam temporalem suo modo locum
habent, ib.

Per ipsum absolvendi actum fiunt, ib.

Et per satisfactionis impositionem diversa ratio-
ne, s. 3.

Effectus hujus potestatis est remittere peccatum
quoad culpam, et consequenter quoad pœnam
æternam, nec non temporalem juxta dispositionem
pœnitentis, d. 16, s. 2.

CLAVIS AD LIGANDUM.

ib.

Non tamen ad judicialem, ib.

Eodem sigillo tenetur sacerdos ad secretum circa
complicem, ac circa pœnitentem, s. 3.

Etiamsi per ignorantiam absque necessitate complet
reveletur, ib.

Dummodo dicatur, ut pars confessionis poeniter-
tis, ib.

Non licet confessori scientia complicis uti ad al-
quem usum quo ejus persona prodi possit absque
licentia pœnitentis, et causa justa, s. 3.
Etiam loquendo cum ipso complice, ib.
Licet tamen illa uti, si nulla complicis prodita
timeatur, et usus per se sit honestus, ib.
Nisi specialiter prohibeatur, ib.

Unde non potest illa notitia uti ad exteriorem ga
bernationem, ib.

Confessor potest uti scientia complicis in bonum
pœnitentis, de ejus licentia, ib.
Absque licentia complicis, ib.

CONFESSIO.

Confessio duplex, laudis, et peccatorum, d. 20, s. 5.
Confessionis peccatorum descriptio, ib.
Nectarius nihil abstulit ad sacramentalis confessionis
usum, vel illius obligationem pertinens, sed min-
nus Presbyteri Pœnitentiarii, d. 17, s. 2.
Confessionis conditiones numerantur, et explican-
tur, d. 21, s. 1.

Confessio est actus exterior virtutis pœnitentiæ, ib.

Dupliciter exercetur retinendo peccata, vel negative, Modus secretæ confessionis, sanctus, sufficiensque
vel positive, d. 17, s. 2.

Non solum mortalia, sed etiam venialia, licet di-
verso modo, retineri possunt, ib.

[blocks in formation]

Etiam in confessione voluntaria, ib.

Non licet omittere confessionem necessariam ad ce-
landum peccatum complicis, ib.

Imo neque oportet nimium differre non necessa-
riam, ib.

Non tenetur pœnitens occultum peccatum alterius
manifestare, qui non fuit complex, d. 34, s. 3.
An liceat confessori de licentia pœnitentis uti noti-
tia confessionis ad corrigendum complicem, vel
impediendum ejus delictum in bonum aliorum,
S. 4.

Vel aliam honestam causam, d. 35, s. 1.
Absque scandalo, d. 34, s. 4.

Quæ requirantur, ut pœnitenti industria confessoris
uti liceat ad complicem corrigendum, ib.
Quæ ut teneatur, ib.

Quando liceat, vel teneatur confessor complicem
corrigere, ib.

ad sacramentum, s. 2.

Neque alius potest lege humana imponi, ib.
Nec a confessore postulari, ib.

A pœnitente vero potest interdum publice fieri,
ib.

Debet fieri signo sensibili, s. 2.

Estque vox humana signum aptissimum, ib.
Non vero de necessitate sacramenti, ib.

Nec præcepti, non licet tamen alio signo uti, nisi
ex rationabili causa, ob Ecclesiæ consuetudinem,
S. 4.

Potest aliquando nutibus, imo solo scripto fieri, ib.
Et per interpretem, ib.

Et quomodo, ib.

Potest fieri valide sacerdoti absenti in præcisa ne-
cessitate, d. 27, s. 1.

Quid de absolutione, vide verb. Absolutio.

In confessione resecanda sunt omnia, quæ non sunt
ejus materia, nec ad ejus finem conferunt, d. 22,

s. 10.
Confessio sine vera attritione facta, licet existimata,
non est valida, d. 20, s. 4.

Licet ignorantia sit invincibilis; excusatque a
novo peccato, non tamen ab obligatione iterum
confitendi, ib.

Confessio per se, et immediate non efficit gratiam
in sacramento pœnitentiæ, d. 18, s. 3.
Confessio bona fide facta simplici sacerdoti de mor-
talibus, et venialibus est valida, d. 31, s. 3.
Manet tamen obligatio iterum confitendi mortalis.
ib.

Qui extra necessitatem de solis venialibus confitetur,
debet aliquod in particulari dicere, d. 23, s. 1.
In confessione venialium necessaria est formalis al-
tritio, licet ad eorum remissionem extra hoc sacra-
mentum non esset necessaria, d. 20, s. 6.

« PredošláPokračovať »