HABIBL

Quamvis non alius flectere equum sciens
Aeque conspicitur gramine Martio;
Nec quisquam citus aeque

Tusco denatat alveo.

Prima nocte domum claude: neque in vias

Sub cantu querulae despice tibiae:

Et te saepe vocanti

Duram, difficilis mane.

AD

Martiis

ODE VIII.

MAECENATEM.

artiis caelebs quid agam Kalendis,

Quid velint flores, et acerra turis
Plena, miraris, positusque carbo in
Cespite vivo,

Docte sermones utriusque linguae.
Voveram dulces epulas, et album
Libero caprum, prope funeratus
Arboris ictu.

Hic dies, anno redeunte, festus
Corticem adstrictum pice dimovebit
Amphorae, fumum bibere institutae
Consule Tullo.

Sume, Maecenas, cyathos amici
Sospitis centum; et vigiles lucernas

Perfer in lucem: procul omnis esto
Clamor, et ira.

Mitte civiles super Vrbe curas:
Occidit Daci Cotisonis agmen:

Medus infestus sibi luctuosis
Dissidet armis:

Servit Hispanae vetus hostis orae
Cantaber, sera domitus catena:

Iam Scythae laxo meditantur arcu
Cedere campis.

Negligens, ne qua populus laboret, Parce privatus nimium cavere:

Dona praesentis rape laetus horae, et Linque severa.

ODE IX.

A D

M. Donec

LYDIA M.

gratus eram tibi,

Nec quisquam potior brachia candidae

Cervici iuvenis dabat;

Persarum vigui rege beatior.

L. Donec non alia magis

Arsisti, neque erat Lydia post Chloën;

Multi Lydia nominis

Romana vigui clarior Ilia.

H. Me nunc Thressa Chloë regit,

Dulces docta modos, et citharae sciens;

Pro qua non metuam mori,

Si parcent animae fata superstiti.

L. Me torret face mutua

Thurini Calais filius Ornyti;
Pro quo bis patiar mori,

Si parcent puero fata superstiti.

H. Quid si prisca redit Venus,

Diductosque iugo cogit aheneo?
Si flava excutitur Chloë,

Reiectaeque patet ianua Lydiae?

L. Quamquam sidere pulchrior

Ille est, tu levior cortice, et improbo
Iracundior Hadria;

Tecum vivere amem, tecum obeam libens.

ODE X.

IN LY CEN.

Extremum Tanain si biberes, Lyce,

Saevo nupta viro; me tamen asperas
Porrectum ante fores obiicere incolis
Plorares Aquilonibus.

Audis, quo strepitu ianua, quo nemus
Inter pulchra satum tecta remugiat
Ventis? et positas ut glaciet nives.
Puro numine Iuppiter?

Ingratam Veneri pone superbiam;
Nec currente retro funis eat rota.

Non te Penelopen difficilem procis
Tyrrhenus genuit parens.

O, quamvis neque te munera,

nec preces,

Nec tinctus viola pallor amantium,

Nec vir Pieria pellice saucius

Curvat; supplicibus tuis

Parcas, nec rigida mollior aesculo,

Nec Mauris animum mitior anguibus.

Non hoc semper erit liminis, aut aquae

Caelestis patiens latus.