ODE XXII.

AD DIANAM.

Montium

tium custos nemorumque Virgo, Quae laborantes utero puellas

Ter vocata audis, adimisque leto,
Diva triformis;

Imminens villae tua pinus esto,

Quam per exactos ego laetus annos
Verris obliquum meditantis ictum

Sanguine donem.

ODE XXIII.

AD PHIDYLEN.

Caelo supinas si tuleris manus
Nascente Luna, rustica Phidyle,
Si ture placaris, et horna

Fruge Lares, avidaque porca;

Nec pestilentem sentiet Africum
Fecunda vitis, nec sterilem seges
Robiginem, aut dulces alumni

Pomifero grave tempus anno.

Nam, quae nivali pascitur Algido
Devota, quercus inter, et ilices,
Aut crescit Albanis in herbis

Victima, pontificum secures
Cervice tinget. Te nihil attinet
Tentare multa caede bidentium

Parvos coronantem marino

Rore Deos, fragilique myrto. Immunis aram si tetigit manus, Non sumtuosa blandior hostia Mollivit aversos Penates

Farre pio, et saliente mica.

ODE XXIV.

Intactis opulentior

Thesauris Arabum, et divitis Indiae,

Caementis licet occupes

Tyrrhenum omne tuis, et mare Apulicum;

Si figit adamantinos

Summis verticibus dira Necessitas

Clavos; non animum metu,

Non mortis laqueis expedies caput.

Campestres melius Scythae,

Quorum plaustra vagas rite trahunt domos,

Vivunt; et rigidi Getae,

Immetata quibus iugera liberas

Fruges, et Cererem ferunt,

Nec cultura placet longior annua ;

Defunctumque laboribus

Aequali recreat sorte vicarius.

Illic matre carentibus

Privignis mulier temperat innocens;

Nec dotata regit virum

Coniux, nec nitido fidit adultero:

Dos est magna parentium

Virtus, et metuens alterius viri

Certo foedere castitas;

Et peccare nefas, aut pretium mori.

O quisquis volet impias

Caedes, et rabiem tollere civicam;

Si quaeret, Pater urbium

Subscribit statuis, indomitam audeat

Refraenare licentiam,

Clarus post-genitis; quatenus, heu nefas!

Virtutem incolumem odimus,

Sublatam ex oculis quaerimus invidi.

Quid tristes querimoniae,

Si non supplicio culpa reciditur?

Quid leges sine moribus

Vanae proficiunt, si neque fervidis

Pars inclusa caloribus

Mundi, nec Boreae finitimum latus, Durataeque solo nives

Mercatorem abigunt? horrida callidi Vincunt aequora navitae?

Magnum pauperies opprobrium iubet Quidvis et facere, et pati,

Virtutisque viam deserit arduae?

Vel nos in Capitolium,

Quo clamor vocat, et turba faventium;

Vel nos in mare proximum

Gemmas, et lapides, aurum et inutile, Summi materiem mali,

Mittamus. Scelerum si bene poenitet, Eradenda cupidinis

Pravi sunt elementa; et tenerae nimis

Mentes asperioribus

Formandae studiis. Nescit equo rudis

Haerere ingenuus puer,

Venarique timet; ludere doctior,

Seu Graeco iubeas trocho,

Seu malis vetita legibus alea:

Quum periura patris fides

Consortem socium fallat, et hospitem; Indignoque pecuniam

Heredi properet. Scilicet improbae Crescunt divitiae: tamen

Curtae nescio quid semper abest rei.