Labuntur altis interim rivis aquae; Queruntur in silvis aves; Fontesque lymphis obstrepunt manantibus. At quum tonantis annus hibernus Iovis Aut trudit acres hinc et hinc multa cane Apros in obstantes plagas; Aut amite levi rara tendit retia, Turdis edacibus dolos; Pavidumve leporem, et advenam laqueo gruem, Quis non malarum, quas amor curas habet, Quod si pudica mulier in partem iuvet (Sabina qualis, aut perusta solibus Pernicis uxor Appuli) Sacrum vetustis extruat lignis focum, Lassi sub adventum viri; Claudensque textis cratibus laetum pecus, Distenta siccet ubera; Et horna dulci vina promens dolio, Dapes inemtas apparet; Non me Lucrina iuverint conchylia, Magisve rhombus, aut scari, Si quos Eois intonata fluctibus Hiems ad hoc vertat mare: 1 Non Afra avis descendat in ventrem meum, Non attagen Ionius Iucundior, quam lecta de pinguissimis Aut herba lapathi prata amantis, et gravi Vel agna festis caesa Terminalibus, Vel hoedus ereptus lupo. Has inter epulas, ut iuvat pastas oves Videre fessos vomerem inversum boves Positosque vernas, ditis examen domus, Haec ubi loquutus foenarator Alfius, Omnem relegit Idibus pecuniam; AD ODE III. MAECENATEM. Parentis olim si quis impia manu Edit cicutis allium nocentius. O dura messorum ilia! Quid hoc veneni saevit in praecordiis? Canidia tractavit dapes? Vt, Argonautas praeter omnes, candidum Medea mirata est ducem, Ignota tauris illigaturum iuga, Perunxit hoc Iasonem: Hoc delibutis ulta donis pellicem, Serpente fugit alite. Nec tantus unquam siderum insedit vapor Siticulosae Apuliae; Nec munus humeris efficacis Herculis Inarsit aestuosius. At, si quid unquam tale concupiveris, Manum puella suavio opponat tuo, Extrema et in sponda cubet. ODE IV. IN SEX. MAENAM POMPEII LIBERTVM. Lupis, et agnis quanta sortito obtigit, Tecum mihi discordia est, Ibericis peruste funibus latus, Et crura dura compede. Licet superbus ambules pecunia, Fortuna non mutat genus. Videsne, sacram metiente te viam Cum bis ter ulnarum toga, Vt ora vertat huc et huc euntium Liberrima indignatio? Sectus flagellis hic triumviralibus, Arat Falerni mille fundi iugera, Et Appiam mannis terit; Sedilibusque magnus in primis eques, Othone contemto, sedet. Quid attinet tot ora navium gravi Contra latrones, atque servilem manum, ODE V. IN CANIDIAM. At, o Deorum quidquid in caelo regit Terras, et humanum genus, Quid iste fert tumultus? et quid omnium Per liberos te, si vocata partubus Per hoc inane purpurae decus precor, Vt haec trementi questus ore, constitit Impube corpus, quale posset impia Crines, et incomtum caput, Mittit, venenorum ferax, Et ossa ab ore rapta ieiunae canis, |