Respondere paras, seu condis amabile carmen;
Prima feres edere victricis praemia: quod si
Frigida curarum fomenta relinquere posses,
Quo te caelestis sapientia duceret, ires.
Hoc opus, hoc studium parvi properemus, et ampli,
Si patriae volumus, si nobis vivere cari.
Debes hoc etiam rescribere, si tibi curae,

Quantae conveniat, Munatius: an male sarta
Gratia nequidquam coit, et rescinditur, ac vos
Seu calidus sanguis, seu rerum inscitia vexat,
Indomita cervice feros. Vbicumque locorum
Vivitis, indigni fraternum rumpere foedus;
Pascitur in vestrum reditum votiva iuvenca.

OTHE

HECA

EPISTOLA IV.

AD ALBIVM TIBVLLVM.

Albi, nostrorum sermonum candide iudex,
Quid nunc te dicam facere in regione Pedana?
Scribere, quod Cassi Parmensis opuscula vincat?
An tacitum silvas inter reptare salubres,
Curantem quidquid dignum sapiente, bonoque est?
Non tu corpus eras sine pectore. Dî tibi formam,
Di tibi divitias dederunt, artemque fruendi.
Quid voveat dulci nutricula maius alumno,
Qui sapere, et fari possit quae sentiat, et cui
Gratia, fama, valetudo contingat abunde,
Et mundus victus, non deficiente crumena?
Inter spem, curamque, timores inter, et iras,
Omnem crede diem tibi diluxisse supremum.
Grata superveniet, quae non sperabitur, hora.
Me pinguem, et nitidum bene curata cute vises,
Quum ridere voles Epicuri de grege porcum.

Si

EPISTOLA V.

AD TORQV ATV M.

potes Archiacis conviva recumbere lectis, Nec modica coenare times olus omne patella; Supremo te sole domi, Torquate, manebo. Vina bibes, iterum Tauro, diffusa palustres Inter Minturnas, Sinuessanumque Petrinum. Sin melius quid habes, arcesse; vel imperium fer. Iamdudum splendet focus, et tibi munda supellex. Mitte leves spes, et certamina divitiarum, Et caussam Moschi: cras, nato Caesare, festus Dat veniam, somnumque dies; impune licebit Aestivam sermone benigno tendere noctem. Quo mihi fortunam, si non conceditur uti? Parcus ob heredis curam, nimiumque severus, Adsidet insano: potare, et spargere flores Incipiam, patiarque vel inconsultus haberi. Quid non ebrietas designat? operta recludit; Spes iubet esse ratas; ad praelia trudit inertem; Sollicitis animis onus eximit; addocet artes Fecundi calices quem non fecere disertum? Contracta quem non in paupertate solutum? Haec ego procurare et idoneus imperor, et non Invitus: ne turpe toral, ne sordida mappa. Corruget nares: ne non et cantharus, et lanx

Ostendat tibi te; ne fidos inter amicos
Sit, qui dicta foras eliminet, ut coeat par,
Iungaturque pari. Butram tibi, Septiciumque,
Et, nisi coena prior, potiorque puella Sabinum
Detinet, adsumam: locus est et pluribus umbris:
Sed nimis arta premunt olidae convivia caprae.
Tu, quotus esse velis, rescribe; et, rebus omissis,
Atria servantem postico falle clientem.

Nil admirari, prope res est una, Numici,
Solaque, quae possit facere, et servare beatum.
Hunc solem, et stellas, et decedentia certis
Tempora momentis, sunt qui formidine nulla
Imbuti spectant. Quid censes munera terrae?
Quid maris extremos Arabas ditantis, et Indos?
Ludicra quid, plausus, et amici dona Quiritis?
Quo spectanda modo; quo sensu credis, et ore?
Qui timet his adversa, fere miratur eodem,
Quo cupiens, pacto: pavor est utrobique molestus:
Improvisa simul species exterret utrumque:
Gaudeat, an doleat; cupiat, metuatne; quid ad rem,
Si, quidquid vidit melius, peiusve sua spe,
Defixis oculis, animoque, et corpore torpet?
Insani sapiens nomen ferat, aequus iniqui;
Vltra quam satis est, virtutem si petat ipsam.
I nunc; argentum, et marmor vetus, aeraque, et artes
Suspice; cum gemmis Tyrios mirare colores:

Gaude, quod spectant oculi te mille loquentem:
Gnavus mane forum, et vespertinus pete tectum:
Ne plus frumenti dotalibus emetat agris
Mutus; et (indignum quod sit) peioribus ortus,
Hic tibi sit potius, quam tu mirabilis illi.