Nempe hoc, quod Veneri donatæ a virgine pupa. adeo sanctimoniam nullam ad- 71. Quin damus, etc.] Jam supra ostendit Persius vitium; hîc indicat quod rectum est. - De magna lance. Alludit ad morem libationum in patellam, quæ fiebant in mensa de iis quæ ibi erant apposita. Sic Casaub. Ego vero Prateo morem gerens, sic: allusio est ad veterum morem apud quos ex acerra pauperes, e lance seu patera largiore divites libabant. Vid. initium hujus sat. ad verbum acerrâ. A. 70 72. Messala lippa propago.] Proverbium est Græcum : ἡρώων maides 6x; quod sæpissime evenit. Tangit autem, hoc loco, Persius, nequissimum et nebulonem filium illustrissimi viri M. Valerii Corvini Messalæ, qui olim inter alios proscriptus, postea singulari fato amicitia Augusti floruit, cujusque nomen et bonam famam occupant veterum monumenta. C. — Lippa propago. Lippus proprie dicitur qui morbo oculorum laborat; at, cùm hic morbus plerumque dissolutorum in juventute morum sit indicium, persæpe pro dissoluto homine vel fatuo accipitur: eodem fere sensu sup. sat. I, v. 93, Patres infundere lippos. A. 73. Compositum jus, fasque animi.] Paraphrasis indicans virtutem numeris omnibus suis absolutam. Τὸ εὐτακτον τῆς ψυχῆς πρὸς τὰ θεῖα τε καὶ ἀνθρώπινα δίκαια, animum bene comparatum ad divina et humana jura. Sanctosque recessus mentis. D. Paulus : τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων. C. 74. Incoctum.] Imbutum, pridem assuetum. Incoquere autem verbum tinctorum, de dibaphis et saturioribus coloribus, quibus ubi semel fuerit imbutus pannus numquam mutat. ·Generoso.... V. 73. Animi. Omnes codd. Ita. Vet. schol. animo. Hæc cedo, ut admoveam templis, et farre litabo. honesto. Virtute quasi naturali et ingenitâ. P. 75. Hæc cedo, ut admoveam, etc.] Sensus est: si hæc quæ dixi præstiteris, solâ quidem molâ Dii placabuntur, id est, facile tibi obsequentur, et preces tuas exaudient. Cedo. Verbum defectivum apud comicos usitatissimum; id est, da. — Et farre litabo. Et leviore munusculo placabo Deos.— Litare enim non simpliciter sacrificare ; sed, sacrificio, quod petitur, obtinere. Quo circa, soli probi 75 viri litare dicuntur proprie; sacrificare, quilibet, etiam improbi. Tit. Liv. lib. XXXVIII, cap. 20. Postero die sacrificio facto, cùm primis hostiis litasset. Et Plautus in Persa: Tum Jupiter faciat, ut semper sacrificem, nec unquam litem. - Farre. De hac voce, vid. apud Juven. sat. IX, v. 122. Demum hanc satiram ita concludit ut Porphyrius, epi άoуñg, lib. II: Tò δαιμόνιον μᾶλλον πρὸς τὸ τῶν θύοντων ἦθος, ἢ πρὸς τὸ τῶν θυομένων λños BéTEL. C. et P. ARGUMENTUM. TERTIA DESIDIAM JUVENUM FASTUSQUE LACESSIT. In ea satira stoico philosopho dignissima, Persius segnitiem et desidiam juvenum sui temporis carpit, qui studia litterarum negligenter tractabant, et philosophiam contemptui habebant. Et, primo, discipulum alloquitur, eique exprobrat, quòd, alto jam sole, vix de libris cogitet, stertens adhuc (1—). Deinde vanas cjus excusationes irridet; atque jam a pueritia egressum, tanquam si in cunis esset, ad mammam tatamque remittit (7—23): et, quia plerique Romanorum, quo nobiliores essent, eo minorem studiis operam dabant, ostendit eos frustra majorum gloria aut divitiis inniti, si ad morem discincti Nattæ viverent. Nattam multo magis excusandum, si in sordibus volutaret, quippe qui liberali institutione destitutus esset (24—34); illos vero ad grandia natos, et philosophiæ præceptis jam imbutos, olim conscientiæ pœnas daturos, cùm, posthabito virtutis cultu, ferox ingenium dira libido moverit, eosque in profundum immerserit (35-43). Sibi puero evenisse non diffitetur, ut ludo atque nugis plus æquo dederit, sed culpa præceptoris ac parentum suorum; iis contra, jam grandioribus, jamque Zenonis atque Pythagoræ scholæ addictis, indignum et contra ordinem fore, si oscitarent hesternum, et toto sterterent die, ferarum aut jumentorum more (44-61). Remedium, addit, frustra olim quæres: venienti occurrite morbo. Inde totius doctrinæ Stoicorum summam divinis undecim versibus complectitur : Discite, ô miseri, et causas cognoscite rerum! Utile nummus habet; patriæ carisque propinquis (6276): et, quia plurimi inter Romanos philosophiam aspernabantur, et Græculos tristes ærumnososque vocabant illius studiosos, eorum stultitiam remordet, arguitque istos non minus esse insanos, quàm ægrotum, qui medicum a se vocatum repellit, minis atque conviciis remedia excipiens (77—106). Inde colligit, philosophiæ præcepta esse animi remedia omnibus et præcipue juvenibus proposita, et omni morbo convenientia; quæ qui respuit, frustra se sanum profitetur: nam statim, occasione data, aut Veneris stimulis agitatus, opumve siti æstuans, gulâ percitus, aut timore perculsus, aut furore actus dicet, facietque quod ipse Non sani esse hominis non sanus juret Orestes. IN DESIDIOSOS. ए ༥ NEMPE EMPE hæc assidue ? Jam clarum mane fenestras Intrat, et angustas extendit lumine rimas : Stertimus indomitum quod despumare Falernum Sufficiat, quintâ dum linea tangitur umbrâ. 1. Nempe hæc, etc.] Vet. schol. Hanc satiram poeta ex Lucilii libro quarto transtulit, castigantis divitum luxuriam et vi« tia. » Introducitur ergo philosophus juvenes sibi in disciplinam datos excitans, et post longam patientiam irascens illis, quòd serius pro more suo surgerent. -Hac. Scil. hæc eadem ages, et in clarum diem stertes? Mane. Adverb. pro nomine positum. Est vero clarum mane sol altus, clarior factus et διαυγέςερος, discussis nubibus, quæ fere orientem obumbrant. C. et P. 2. Et angustas extendit lumine rimas.] Hypallage. Non enim rimæ extenduntur, vel dilatantur lumine solis; sed lumen ipsum extenditur,transmittente sole radios suos per rimas. C. acerrimo vino. Indomitum.... 4. Quintá dum linea tangitur um- V. 1. Hæc. Quidam codd. et editiones nonnullæ habent hoc: at parvi interest. Noster cod. habet hoc. Item edit. Aldina 1535. V. 2. Extendit. Cod. noster inter lineas habet ostendit, |