Obrázky na stránke
PDF
ePub

No me explicara libremente en todo
Con locucion desaliñada y clara ;

Ni del trágico estilo me apartara
Tanto que confundiera

Con lo que hablase Davo,

Que hace en Comedias el papel de Esclavo,
Y la atrevida (60) Pítias que el dinero
Saca al viejo Simon, lo que dixera

Sileno, Ayo de un Dios, y (61) Compañero.
Fingiera yo sobre un trivial asunto

Una accion bien seguida, de manera
Que oyéndola qualquiera,

Se figurase al punto

Que él otro tanto haría,

Y poniéndose á ello, viese
Inútil el sudor y la porfía.

que era

Intererit Satyris paullum pudibunda protervis. Non ergo inornata, et dominantia nomina solum, 235. Verbaque, Pisones, Satyrorum scriptor amabo: Nec sic enitar tragico differre colori,

Ut nihil intersit Davusque loquatur, et audax Pythias, emuncto lucrata Simone talentum; An custos, famulusque Dei Silenus alumni. 240. Ex noto fictum carmen sequar, ut sibi quivis

¡ Tanto puede una serie de incidentes Ligados á un buen plan, y consiguientes! Gracias tan singulares

Caben en las materias mas vulgares!

Los Faunos (62) que en las selvas se han criado,
Por mi voto, jamas en el tablado
Han de hablar el idioma

Que por calles y plazas se usa en Roma;
Ni pronunciar qual jóvenes Galanes
Tiernas y delicadas expresiones;
Ni decir indecencias de Truhanes,
Ó soëces dicterios y baldones;
Que aunque esto es lo que agrada
Á los

que compran nueces y tostones,
Nunca lo escucha con paciencia el gremio
De gente
(63) bien nacida y bien criada,

Speret idem; sudet multum, frustraque laboret,
Ausus idem: tantum series, juncturaque pollet:
Tantum de medio sumptis, accedit honoris.

Sylvis deducti caveant, me judice, Fauni 245. Ne velut innati triviis, ac pene forenses,

Aut nimium teneris juvenentur versibus unquam,
Aut immunda crepent, ignominiosáque dicta.
Offenduntur enim quibus est equus, et patet, et res;

Como digno de aplausos, ó de premio.
Llaman (64) yambo el pié rápido en que venga
Una sílaba larga tras la breve.

El verso yambo de seis de ellos nace,
Y esta rapidez hace

Que de trímetro yambo el nombre lleve,
Aunque seis, y no tres, medidas tenga.
Solía constar ántes

De yambos puros, todos semejantes;
Pero despues acá, porque al oido
Mas noble y mas pausado sonar pueda,
Los graves espondéos ha admitido,
Complaciente y sufrido;

Con tal que no les ceda

Segundo ó quarto puesto, a
Que reservarse para sí ha dispuesto.

....

Nec si quid fricti ciceris probat, et nucis emptor, 250. Equis accipiunt animis, donantve corona.

Syllaba longa brevi subjecta, vocatur ïambus,
Pes citus: unde etiam trimetris accrescere jussit
Nomen ïambeis, cum enos reddere ictus,
Primus ad extremum similis sibi, Non ita pridem,
255. Tardior ut paullo, graviorque veniret ad aures,
Spondeos stabiles in jura paterna recepit:

Pocos trímetros hechos de esta suerte

Se hallan en los Poetas Accio y Enio,
(Aunque (65) se aplauda de ambos el ingenio)
En los quales se advierte

De lentos espondéos la abundancia,
Que ó bien arguyen una incuria omisa,
Ó demasiada prísa,

Ó del arte y sus reglas ignorancia.
Pero nó, no son todos jueces rectos,
Que en un poëma véan los defectos
De harmonía y cadencia;

Y es grande la licencia

Que á nuestros Escritores

Han dado injustamente los Lectores.
Mas esto me valdrá para que escriba

Sin regla ni concierto?

Commodus, et patiens: non ut de sede secunda
Cederet, aut quarta socialiter. Hic et in Accî
Nobilibus trimetris apparet rarus, et Enni.
260. In scenam missus magno cum pondere versus
Aut operæ celeris nimium, curaque carentis,
Aut ignoratæ premit artis crimine turpi.
Non quivis videt immodulata poëmata judex;
Et data Romanis venia est indigna poëtis.

Ó bien será razon que, aunque conciba
Que todos, si cometo un desacierto,

Me le habrán de notar, quiera, no obstante,
Seguro, y con descuido,

Llevar mis desatinos adelante,
Porque otros el perdon han obtenido?
Y al fin, aun quando acierto

Á observar bien las reglas en mi escrito,
¿Qué habré logrado? la censura evito;
Pero merezco elogio? nó por cierto.
Revolved, pues, vosotros, ó Pisones,
Las obras de los Griegos noche y dia.
Mas podrán replicar ¿no merecía
En el tiempo de antaño aclamaciones
La aguda Poesía

En que

(66) Plauto mezclaba sus gracejos? Sí; pero aquellos viejos

ས་བཞིན་

265. Idcircone vager, scribamque licenter? an omnes
Visuros peccata putem mea tutus, et intra
Spem veniæ cautus? Vitavi denique culpam,
Non laudem merui. Vos exemplaria Græca
Nocturna versate manu, versate diurna.

170. At nostri proavi Plautinos et numeros, et
Laudavere sales: nimium patienter utrumque,

[ocr errors]
« PredošláPokračovať »