28 Balnea, tonsores; conducto navigio aeque 95 Occurro; rides. si forte subucula pexae Trita subest tunicae, vel si toga dissidet inpar; v. 94. Vulg. Curtatus. 95. Occurri. pauper? viden' ut mutat cenacula, lectos, Balnea, tonsores?" Nulla ,,viden' 94. Si curtatus inaequali tonsore capillos] In antiquis Venetis curatus; in Loscheriano curtatus. Quorum posterius, etsi in codicibus Scriptis vix usquam extare fateantur, (in meorum ne uno quidem reperi) admiserunt tamen magni interpretes; reiecto altero et priscarum editionum et manuscriptorum auctoritate nixo. Nollem factum; nam aut nihil hic video, aut curtatus inaequali tonsore tam inter se diversa sunt, ut nullo pacto in eandem sententiam compingi queant. Inaequalis est tonsor, qui tam prave capillum secat, ut ab una parte brevior sit, ab altera longior: nec ideo culpatur, quod laevam partem curtaverit; sed quod pariter non curtaverit dextram, Nec vero ridiculum erat curto capillo incedere; id enim erat hominum severiorum: sed sola inaequalitas, cum tonsoris imperitia vel incuriâ crinis hinc quam inde promissior erat, risu excipiebatur. Ergo curtatus inaequali tonsore plaμε ἀσύστατον est, et coniungit dissociabilia. Revocanda igitur prisca Jectio curatus capillos; quae quid sibi velit, primus ex recentioribus docuit acutissimus sus, sectus. Po Gronovius pater. Nempe idem hic loci notat ac ton 52,18 Voluerunt enim, antequam conscenderent, exonerare capita molesto et supervacuo (capillorum) pondere; sed celerior ventus distulit curationis propositum." Vide ipsum Gronovium fusius hoc enarrantem Observat. lib. I. c. 23. ut et Janum Broukhusium ad Propertii III, 12./ Iulius quidem Rufinianus, inter Rhetoras Pithoei p. 32. Curtatus ex hoc loco exhibet. Epistrophe est," inquit,,,cum in eadem verba plures sententiae desinunt;" ut Horatius,,,Si curtatus inaequali tonsore capillos Occurri, rides. Si forte subucula pexae Trita Aubest tunicae, rides." Sed hoc nihil moror: cum vix dubitem, quin Pithoeus non ad scripti exemplaris fidem hoc ediderit, sed ad vulga-I3.48. tas Horatii editiones refinxerit. 95. Occurri, Rides.] Reginensis noster et Zulichemianus, Occurro, et sic aliquot aliorum. Placet: nam et praesens tempus magis idoneum; et sonus auribus gratior. 97. Quid, mea cum pugnat sententia secum] Tres Torrentiani, ed. 15.99 Paris. Quod petiit, spernit; repetit quod nuper omisit; Cum sis, et prave sectum stomacheris ob unguem 105 De te pendentis, te suspicientis amici. Ad summam, sapiens uno minor est love, dives, EPISTOLA II. AD LOLLIUM. Troiani belli scriptorem, maxime Lolli, Qui, quid sit pulchrum, quid turpe, quid utile, quid non, Planius ac melius Chrysippo et Crantore dicit. v. 105. Vulg. Respicientis. 4. Plenius. et nostri aliquot, etiam ex optimis, mecum. Sed recepta lectio est potior. Ovidius Metam. XV, 27. Surgit Alemonides, tacitaque recentia mente Visa refert: pugnatque diu sententia secum. respicere est terror 105. De te pendentis, te respicientis amici] Ita scripti editique; neque quidquam hic interpretes offendit. Solus, quod sciam, ChaboLaos.b.ero. Itius, vir eruditus, candide profitetur, se nusquam alibi verbum respicere Sin Caesarem in boc sensu legisse. Recte hoc nam profecto Respicere est actio suicant d. perioris erga' inferiorem, potentis versus inopem. Terent. Adelph. III, 2.,,Nam hercle alius nemo respicit nos. 66 Et V, 8.,,Nec qui eam requantur spiciat, quisquam est: sola est." Noster Carm. I, 2.,,Sive neglectum Jac. A. I,31 genus et nepotes Respicis auctor." Martialis X, 10. ,,Qui me respiciet, militum alios? dominum regemque vocabo." Et sic alibi passim, Atqui hic Noster plane validiores ever, avo nоTάμor cliens respicit patronum, pauperculus amicus dominum. "Dices fortassis, in utroque sensu usurpari potuisse. Cras credo; sed ritus respici. illud hodie scire videor, non tam vacui capitis fuisse Nostrum, ut in erubescendum hoc ambiguum vel insciens vel prudens incurreret. Quid igitur fiet? inquis: sed bono animo es: entium. Valer. Max. 4,4, 11. Exempla respicere. Qui dil. nam et auctori et loco suus honos constabit, si cum praestantissimo Nic. Heinsio sic corrigas levi mutatione,,,De te pendentis, te suspicientis amici:" id est, admirantis, colentis, venerantis; ut infra Epist. VI. v. 17.,,I nunc argentum Acelet marmor vetus aeraque et artes Suspice; cum gemmis Tyrios mirare colores." Ovid. Ep. Helenae: ,,Cumque suo Priamum Laomedonte refer. Quos ego suspicio: sed qui tibi gloria magna est Quintus, is a nostro nomine primus erit." Sed exempla obvia sunt, et sine numero. Certe qui de aliquo pendet, non respiciat eum unde pendet, sed suspi ciat necesse est. 4. Plenius ac melius Chrysippo] Vide incertas lectionum vicissi– 5 Cur ita crediderim, nisi quid te detinet, audi. Stultorum regum, et populorum continet aestus, v. 10. Vulg. Quid Paris? tudines. Editiones principes, tam Venetae, quam Germanica Planius ac melius; et sic dimidia fere pars codicum; neque aliter Acron Scho-tone liastes, ut ex his eius verbis manifestum est:,,In hac," inquit,,,Epi-mastus stola vult ostendere melius et Apertius se discere praecepta Philosophiae ab Homero, quam a Philosophis." Nam apertius illud sine dubio ad planius spectat, ad plenius nequaquam. Ita Cicero haec coniungere solet, planius et apertius, apertissime ac planissime. Tamen nescio quomodo, reiecta hac priorum editionum scriptura, iam plus saeculo in omnibus libris dominatur illa altera plenius. Quid nos, qui non tam auctoritate quam ratione duci solemus? Enimvero aut nihil sapimus, aut prior illa huc revocanda est postliminio, sola scilicet auctori agnoscenda. Hoc enim hic praedicat: se honestum et turpe, utile et damnosum, melius discere ex Homeri exemplis, quam ex Crantoris et Chrysippi praeceptis. Atqui ea vis et virtus exempli est, ut rem apertius et planius explicet; non utique plenius et copiosius. Auctor ad Herennium IV, 49.,,Exemplum rem apertiorem facit, cum id, quod sit obscurius, magis dilucidum reddit: ante oculos rem ponit, cum exprimit omnia perspicue, ut res dicta prope manu tentari possit." Ergo huc convenit Planius dicit; et sic alii frequenter. Cicero in Verrem III, 85.,,Dic, dic, inquit, planius." De Oratore, II, 80.,,Possis, semel si obscurius dixeris, dicere alio loco planius." et III, 13. ,,Ita nos plerumque ipsi 'docent, ut non desideres planius dici." Tuscul. IV, 5. Tu tamen, ut soles, dices ista ipsa obscura planius, quam dicuntur a Graecis," Lactantius de Opificio Dei c. 21. ,Tunc et ego te ad verae Philosophiae doctrinam et planius et verius cohortabor." 10. Quid Paris? ut salvus regnet] Expendamus paullisper locum integrum:,,Antenor censet belli praecidere caussam. Quid Paris? ut salvus regnet vivatque beatus, Cogi posse negat." Ubi primum interrogatio illa Quid Paris? coactum quid et affectatum prae se fert: illa vero sequentia,,,Negat posse cogi, ut salvus regnet, vivatque beatus,“ absurda plane sunt et naturae repugnantia. Non enim vi opus est, ut salvus quis et beatus velit vivere: sponte siquidem et motu animi voluntario ad beatitatem ferimur, ipsa nos natura ducente et docente: «Οὐδεὶς ἑκὼν πονηρὸς, οὐδ ̓ ἄκων μάκαρ. Non sum nescius, sudare hic interpretes, et omnem lapidem vertere, ut alium sensum ex his verbis extorqueant; qualem scilicet vis ipsa sententiae monstrare videbatur. Sed frustra: pugnat enim constructio, et cogi posse negat, ut aliud quicquam dicat, quam quod modo memoravimus. Utinam exemplaria sua scripta diligentius paullo excussissent potius quam in corrupta lectione explicanda laborem inanem sumerent. Nostri enim libri veterrimi, Graevianus, Reginensis, Leidensis, Vossianus, Colbertinus, Regius, et unus e Collegio Sanctae Trinitatis quod clare exhibent, non quid. Sic igitur locum restitue, et interpunge:,,Antenor censet belli praecidere caussam: Quod Paris, ut salvus regnet vivatque beatus, Cogi 4.adderm 1б Inter Peliden festinat et inter Atriden: Hunc amor, ira quidem communiter urit utrumque: Rursum, quid virtus, et quid sapientia possit, Qui domitor Trojae, multorum providus urbis Quae si cum sociis stultus cupidusque bibisset; v. 17. Vulg. Rursus. posse negat." Omnia iam clara et perspicua. Quod (ut belli scilicet 12. Inter Peliden] 'Idiotizos hic locutus est Noster, Inter Peliden 17. Rursus quid virtus] Reginensis noster a prima manu,,,Rursum quid virtus, et quid sapientia possit." Recte. Idem profecto sensus est; sed, si aurium iudicio standum est, aliquid interest, hoc an illud verbum usurpes. Suavius hic sonat Rursum, et evitatur homoeoteleuton Rursus virtus. 23. Et Circes pocula nosti] Meliores ex nostris, v. 28, Penelopae; ut recte ex suis Lambinus edidit; mus ad Epod. XVII, v. 17. Circae, et infra 25. Sub domina meretrice] Reginensis noster, notae optimae codex, Sub Diva meretrice fuisset turpis et excors.' "Quod non contemnendum. Circe enim Diva, ut cum ex poëtis, tum et aliunde notum est. Livius I, 49. Octavius Mamilius Tusculanus ab Ulixe Deaque Circe oriundus." Plin. Hist. XXV, 5. „Imprimis Itala Circe Diis etiam ascripta." Ergo Diva meretrix, ut Propertius III, 9.,,Scilicet incesti meretrix regina Canopi." Iuvenalis Sat. VI, 118.,,Sumere nocturnos meretrix Augusta cucullos." Plin. Hist. IX, 58. ,,Cleopatra, superbo simul et procaci fastu, ut regina meretrix." Vera tamen lectio est domina: cui praeter codices ceteros ad unum omnes etiam Servius ad Aen. VII, 19. et Iohannes Saresheriensis Policrat. I, 4. patrocinantur. Quae cum Ad strepitum citharae cessantem ducere Somnum. v. 31. Vulg. Cessatum duc, curam. sic compendiose scriberetur dna, lineola superne ducta; a librario dor- 31. Ad strepitum citharae cessatum ducere curam] Miror eos, qui in loque adloquiis et vino educite noctem." 1, 277. Thracius hic noctem dulci testudine vates Extrahit." Seneca Thyeste v. 468. ,,nec somno dies, Bacchoque nox ducenda pervigili datur.“ Ubi perperam ex Etrusco codice, cetera praestantissimo, Gronovius pater reponit. Nox iungen 4 |