Obrázky na stránke
PDF
ePub

ανδρειας. Σεργίου Πύρρου, Παυλου, και Πετρου, προεδρων γενομένων της Κωνσταντινουπολεως, κ, τ, λ.

nus item patriarcha Georgius, &c. &c.

Contra Theodorum, Pharanum; Honorium, Romanum; Cyrum, Alexandrinum: Sergium, Pyrrhum, Paulum, et Petrum qui Constantinopolitani præsules fuerant, &c.

Ibidem, p. 1117.

Exemplar relationis missæ a Leone sanctissimo et beatissimo Papa senioris Romæ ad Constantinum piissimum et Christi amatorem imperatorem, confirmantis et approbantis quæ in sancto et universali sexto concilio gesta et definita sunt.

[blocks in formation]

Regi regum, in cujus potestate sunt regna mundi, pusilli cum magnis gratias agimus, qui ita in vobis terrenum contulit regnum, &c.

Pariterque anathematizamus novi erroris inventores, id est, Theodorum Pharanitarum episcopum, Cyrum Alexandrinum, Sergium, Pyrrhum, Paulum, Petrum, Constantinopolitanæ ecclesiæ subsessores magis quam præsules ; necnon et Honorium, qui hanc apostolicam ecclesiam non apostolicæ traditionis doctrina illustravit, sed profana traditione immaculatam maculari permisit, &c.

In this Century the Clergy, like the other Barons, accompanied their vassals to battle.

Fleuri, Histoire Ecclesiastique. Livre 39. An. Chr. 674. On voit ici que les plus saints Evêques prenoient déslors

en France grande parte aux affaires publiques: et les temps d'hostilité, ils marchoient avec des troupes armés, comme les autres seigneurs.

que dans de gens

THE CORRUPTIONS OF THE EIGHTH CENTURY.

In the Eighth Century, the Eastern Church was greatly distracted by the contest which occurred between the Iconoclast Emperors and the patrons of images. The second Council of Nice, a general Council, decided in favour of images. The Popes of this age are generally eulogised by Roman Catholic historians; but their conduct cannot be viewed in an equally favourable light by Protestants, since they warmly supported the use and veneration of images; although the decree of the second Nicene Council was condemned by the Council of Frankford, which was attended by more than 300 of the Western bishops. In this century, Pepin, of France, gave the exarchate of Ravenna and other possessions in Italy to the Papal see, and the bishops of Rome thenceforth became temporal sovereigns. By this gift, the authority of the Greek emperors in Italy was extinguished. This was a dark age, and we have abundant evidence that even the bishops and clergy were guilty of great immorality and indiscipline. Protestants will find a description of the moral corruption of the visible Church in the Eighth Century in Mosheim's Ecclesiastical History. But his narrative will carry no weight with Roman Catholics.

The Corrupt State of the Spanish Church.

Card. Baronii Annales Eccles. Tom. viii. p. 644. An. Chr. 701. Sergii. P. 14.

Id quidem in regnis sæpius accidisse, innumeris exemplis ex iis quæ singulis sunt enarrata sæculis, est superiùs demonstratum, nimirùm ubi ab unione Catholica, ab ipsa petra fidei, apostolica, inquam, Ecclesiæ communione, primariique antististis obedientiâ, populi descivere, eosdem barbaris esse datos gentibus puniendos. Accidit hoc quidem (proh dolor!) florentissimo Hispaniarum regno, cùm impius nefandusque Vuitiza eò usque est prolapsus erroris, ut non veritus sit

publico edicto cavere, apposita ultimi pœna supplicii, ne quis obediret Romano Pontifici, &c.

Iste quidem, inquit,* probosus et flagitiosus fuit, et multa nefanda et horribilia flagitia per Hispanias seminavit; et ad voluntates carnis soluto impudicitiæ fræno, se fornicationibus multis dedit, et gentem Gothorum ad lasciviam, luxuriam et superbiam inclinavit. Nec tantùm postpositâ omni religione divinâ, spretisque animarum medicamentis, cupiditas, aliena ars invadendi, rapiendi, et luxuriandi exercitum Gothorum invasit; sed et Episcopi et Ecclesiæ ministri aspernabantur Ecclesiarum officia, despicabantur Ecclesiastica Sacramenta. Despiciuntur sancti patris Isidori instituta, despiciuntur concilia, sacri canones dissolvuntur, et quidquid honestatis est, extirpatur.

Habuit præterea nefandus Vuitiza simul plures uxores et concubinas, atque ducibus suis ut similiter agerent imperavit. Tota Gothorum civitas in conviviis, libidinibus, et vitiis versa, Dominum ad iracundiam provocavit, ita ut in illis impleretur, quod dicitur; "Impius cum venerit in profundum malorum, contemnit." (Prov. 18.) Et quia Reges et Sacerdotes Dominum dereliquerunt, cuncta agmina Hispaniarum, derelicta a Domino, perierunt.

Irregular Conduct of many of the French Bishops. Abrège Chronoloque de l'histoire de France par le Sieur Mezerai. (Paris. 1668.)

Childebert II. Roi 17. An. Chr. 708.

La faveur auprès des rois ayant presque tout pouvoir dans les elections, il ne faut pas s'etonner si ceux qui parvenoient a l'eveché par cette voie, etoient des gens de cour ou la devenoient; et si ayant par le moyen de l'etude des lettres un peu plus de connoissance et de lumiére que les autres, les princes les y retenoient pour se servir de leurs conseils. Mais on peut voir que cet air ne leur etoit moins dangereux que contraire au devoir de leur residence, puisqu' Arnoul même s'en retira pour faire penitence, et que ceux qui passoient pour les plus saints, comme Ouin et Leger, y eureut leurs interests, leur cabale et leurs passions. Que pouvoit * Lucas, Tudensis.

on croire des autres qui avoient moins de vertu, sinon toute sorte de dereglemens qui passoient souvent jusqu'aux crimes les plus énormes, dont ils etoient les instrumens, et quelquefois les executeurs.

St. Boniface, the Apostle to the Germans, complains of being troubled in his Missionary Labours by immoral Priests. Baronii Annales Ecclesias. tom. ix. p. 25. (Antverpiæ, 1601.) An. Chr. 719. Greg. P. II. 6.

Reverendissimæ et dilectissimæ ancillæ Christi. Bonifacius supplex, Servus servorum Dei, in Christo sinceram charitatis salutem.

Charitatis vestræ clementiam intimis precibus obsecramus, ut pro nobis peccatoribus apud Dominum intercedere curetis, quia multis et variis tempestatum turbinibus concussi et quassati sumus, sive a Paganis, sive a falsis Christianis, seu a fornicariis clericis, sive a pseudo-sacerdotibus, et maximè quòd, ut timemus, nostris meritis exigentibus tribulamur, &c.

Boniface, in his Letter to Bishop Cuthbert, complains of the sad State of the French Church.

Baronii, An. Eccles. tom. ix. p. 127. An. Chr. 740. Greg. P. III. 10.

Possum enim de meipso pro certo, juxta vocem Cantici Canticorum dicere, filii matris meæ pugnaverunt contra me. Posuerunt custodem in vineis, vineam meam non custodivi. Vinea enim, secundùm Esaiam prophetam Domini Sabaoth, domus Israel est. Hæc videlicet Ecclesia Catholica esse comprobatur, cujus Synodum congregandam jussu Pontificis Romani, et rogatu principum Francorum et Gallorum sub spe restaurandæ legis Christi suscepi, circumfodi, coplurium stercoris apportavi, sed non custodivi. Cùm autem expectarem ut faceret uvas, fecit labruscas. Et juxta alium prophetam mentitur opus olivæ et campi non faciunt escas. (Habac. 3.) Sed, proh dolor! officium laboris mei, rerum collatione, simillimum esse videtur cani latranti, et videnti fures et latrones frangere et suffodere et vastare domum domini sui, et quia defensionis auxiliatores non habeat, submurmurans ingemiscat et lugeat.

:

Corrupt State of the Gallic Clergy.

Baronii Annales Eccles. tom. ix. p. 140. An. Chr. 741. Bonifacii prima epistola ad Zachariam Papam.

Notum similiter sit Paternitati vestræ, quod Carolomannus Dux Francorum me accersitum ad se rogavit, ut in parte regni Francorum, quæ in suâ est potestate, faciam Synodum congregari; et promisit se de ecclesiasticâ religione, quæ jam longo tempore, id est, non minùs quàm per sexaginta vel septuaginta annos calcata et dissipata fuit, aliquid corrigere et emendare velle. Quapropter si hoc, Deo inspirante, veraciter emendare voluerit, consilium et præceptum vestræ auctoritatis habere debeo. Franci enim, ut seniores dicunt, plusquam per tempus octaginta annorum Synodum non fecerunt, nec archiepiscopum habuerunt, nec Ecclesiæ canonica jura alicubi fundabant vel renovabant. Modo autem maxima ex parte civitates et episcopales sedes traditæ sunt laicis cupidis ad possidendum, vel clericis scortatoribus, vel publicanis seculariter ad perfruendum. Nam si per verbum vestrum hoc negotium, Duce rogante supradicto, renovare et corrigere debeo: præceptum et judicium Apostolicæ Sedis cum canonicis ecclesiasticis præsto habere cupio. Si invenero inter illos diaconos quos nominant, qui a pueritiâ suâ semper in stupris, semper in adulteriis, et in omnibus semper spurcitiis vitam ducentes, sub tali testimonio venerunt ad diaconatum, et modo in diaconatu concubinas quatuor vel quinque, vel plures noctu in lecto habentes, evangelium tamen legere, et diaconos se nominare nec erubescunt, nec metuunt; et sic in talibus incestis ad ordinem presbyteratus venientes, in iisdem peccatis perdurant, et peccata peccatis adjicientes, dicunt se pro populo posse intercedere, et sacras oblationes offerre; novissimè (quod pejus est), sub talibus testimoniis per gradus singulos ascendentes, ordinantur et nominantur Episcopi: Si inquam tales invenero inter illos, rogo ut habeam præceptum conscriptum auctoritatis vestræ, quid de talibus definiatis, et per responsum Apostolicum convincantur et arguantur peccatores. Invenuntur etiam quidam in eos Episcopi, qui licet se fornicarios et adulteros dicant non esse, sunt tamen ebriosi vel venatores, vel pugnant in exercitu armati, et effundunt propria manu sanguinem hominum, sive paganorum, sive Christianorum. Et quia servus et legatus apostolicæ sedis esse dignoscor, unum sit verbum et meum hic et vestrum ibi, si

« PredošláPokračovať »