mnium, caput esse ecclesiae Christum, dit, quod tamen fuerat supervacaneum, hoc negare praesumat, nisi qui antimiror tamen vehementer, quod hoc it, sicut pollicetur in Actis coram Lepostolicae, posse se praestare quentheologum, plura esse posse capita in quo mystici capitis ratio aut symone capitis naturalis deficit; quare praehristum et aliud oportere quaeri caput statim probabitur. Neque ei suffragatur, lum inducit, 1. Corinth. 3: Divisus est Nam etsi Paulus ibi Petri meminerit, falsum dixit B. Hieronymus lib. 1. conum colum. 18: Unus eligitur, loquitur capite constituto schismatis tollatur ocappellat Petrum caput in ecclesia esse Sed haec missa facimus, solutiones ad cta repulsuri.

cum respondet ad illud Johannis 5: Neilius potest facere quidquam, nisi quae em facientem, dixit secundum S. Patres - aequalitatem Patris et Filii. Verum le■s, quaeso, reverendus Pater B. et inadurem Bernardum lib. 3. de consideratione im, ubi de forma ecclesiae loquens, et He jure divino probans, nostram rationem nihi colum. 7: Nec vilem reputans for

V. A. ad ref. hist. i. p. Vol. III.

3

seat reverendus at sophistas pa pro se affert, op Delat, et apostol

mam hanc, quia in terra est, exemplar habet in coelo. Neque enim Filius potest facere quidquam, nisi quae viderit Patrem facientem, praesertim cum ei sub Mosi nomine dictum sit: Vide omnia facias. Nam quo secundum exemplar, quod tibi in monte monstratum est. Viderat hoc qui dicebat: Vidi civitatem en Petrus, sient sanctam etc. Ego enim propter similitudinem dic-fit apostoloru tum reor, quod sicut illic Seraphim et Cherubim, ap. vel. de et ceteri qui usque ad angelos et archangelos ordinantur, sub uno capite Deo, ita hic quoque subine et conci uno summo Pontifice primates vel patriarchae, archiepiscopi, episcopi, presbyteri vel abbates, et reliqui in hunc modum. Tunc subdit Bernardus: Non est parvi pendendum quod et Deum habeat autorem, et de coelo ducit originem. Quis iam non intelligat hanc ecclesiasticam hierarchiam, secundum Bernardum, a Christo institutam, et velut Deus caput est in coelo, ita summus Pontifex caput sit in militante ecclesia? Neutiquam Christum excludendo, cuius se fatetur vicarium.

Sed ad ratiunculam plebeiam, quam induxit, ecclesiam manere acephalam papa mortuo, nisi ridicule diceremus, Christum cedere papae vivo et succedere papae mortuo. Ridicula prorsus ratiuncula, quae in re tam seria inter tot praestantes viros vix est digna enarrari, cum ab initio dixerim, caput illud symbolicum a veri capitis naturalis ratione in aliquibus convenientiis deficere. Neque Christus, cuius regnum manet in aeternum, et cuius sempiternum est sacerdotium, cedit papae vel succedit, cum ei sit data omnis potestas in coelo et in terra, Matth. ult., et defuncto papa modo coetus Cardinalium, sicut defuncto episcopo capitulum, iura illa teneat, usque quo novus Pontifex deligatur.

Quod vero secundo loco reverendus Pater dicit, Cyprianum loqui de quolibet episcopo, non de Rom. Pontifice, plurimum miror, cum intelligentia dictorum ex causis dicendi sit accipienda, et Cyprianus in locis per me adductis eos increpet, qui

see promovent. as Augustinu rum debebat anus arrogant tionem et st se ingerunt. constituere, ne , cum quisqu Tocetur. sicut A allam Cypri lum diluturus.

alem in occide Don in orient Cod Cyprianu apellavit Pet alem, sed quid inspicienti

pater more intelligit. eto Cypr

sionis. subo Petro, velut a it derivata.

Hierosoly Cossula adi nymus ab ecclesiam quae indis tam minut

M inanis

ne et concilio Niceno et a Cypriano promovent, nec impediunt negotium 3 Augustinus lib. 2. cap. 2. de bapum debebat adduci post Cyprianum. is arrogantiam et temeritatem eorum, onem et superbiam ad ecclesiasticas ingerunt, reprehendit, quod non detituere, nec alios cogere ad se conum quisque Praelatus exspectare deur, sicut Aaron.

iam Cypriani sententiam ex 2. Epist. diluturus, respondit, unitatem quidem in occidentali ecclesia a Romana exin orientali. Obticuit hic reverendus Cyprianus praecedenter Ro.nanam ecllavit Petri cathedram atque ecclesiam sed quid sua solutio possit, medullam spicienti est manifestarium; nam reve- more grammatico ortum unitatis satelligit, quoad auspicium et initium, o Cyprianus voluerit explicare ortum 8, subordinationis seu influxus, ut ab velut a capite, in ceteros omnes iurisrivata, alioqui non dabit unum sacerdoerosolymis. Taceo, quod eum non rela adiecta de occidentali ecclesia, cum nus ab initio suae Epistolae ob id orienesiam ex Oriente scribens schismaticam indiscissam Domini tunicam et desuper minutatim per frustra discerpit. Christi

rebatur, capite nobis vulpeculas, quae demoliuntur vineam. Taceat ergo, quaeso, reverendus Pater, et nobis non insultet cum Graecis et Orientalibus, qui a Rom. deficientes ecclesia a fide quoque Christiana facti sunt exsules. Consectarium est, quo pacto accipienda sit illatio. Est radix, ergo domina; non enim de radice loquimur initii, vel temporis, sed de radice influxus et principalitatis.

Quarto loco nititur reverendus Pater, se evolvere ex verbis Hieronymi, et illa vitare: nam summo sacerdoti tribuit quidem et dari summam dignitatem, sed hoc fiat iure humano. Sed cur tunc B. Hieronymus Damasum Piscatoris appellat successorem, et cathedrae Petri vult associari? Illud divinum citans Matth. 16. super illam petram fundatam ecclesiam scio. Quod ita reliquis ecclesiis appropriari non potest, ut Bernardus ratiocinatur, et proh dolor cum summa Christianorum iniuria sumus experti portas inferorum praevaluisse ecclesiae Hierosolymitanae, Antiochenae, Alexandrinae, addo quoque Boemicae, quod tamen de ecclesia , quae fundata est super Petram, veritas incorrupta Christi non patitur. Sed verissimum est in iis, quae sunt fidei, quod Hieronymus in eadem Epistola affirmat, ubicunque fuerit corpus, ibi congregabuntur et aquilae *). Profligato a mala sobole patrimonio, apud vos solos incorrupta Patrum omnino servatur autoritas. At hoc in principali adhuc evidenter probavimus, non iure humano primatum obtinere ecclesiam Rom., sed divino.

Praestat tamen diluere, quae venerandus Pater pro se ex Hieron. adduxit, primo ad Evagrium, ubi episcopum Romae et Eugubii, Constantinopoli et Regii, eiusdem meriti dicit et sacerdotii. Hoc scivimus, antequam Theognis nasceretur. Neque Papatus est ordo ultra episcopatum, nam sic et alio loco aequales dicit fuisse apostolos, ubi tamen primatum S. Petro non abstulit.

*) Matth 21

reverendus Pater tantopere a me e diverticula quaererem, quod nunm solitus, ipsum Canonem legimus, Hist., me ad hoc ducit procardum, anonistae et Theologi1), an episcoparoprio charactere insignis sacerdotio uo in praesentia velut impertinente Hoc tamen dico, apparere mihi, meliori iudicio, non talem fuisse in esia confusionem, ut episcopus a saepararetur, cum duodecim apostoli cos excedant discipulos. In cuius rei 3. affero Dionysium Hieronymo antiprimitivae ecclesiae hierarcham, qui esiae Hierarchia inter sacros ordines ponit, et supremum hierarcham, et debeat consecrari, cui assentiens episo ecclesiae initio commune sacerdose opinor.

dduxit Canonem Concilii Africani 99. 1. Ubi Concilium prohibet, nec Rom. ebere dici universalem, et quod Chrihibuerit, Lucae 22: Reges gentium etc. verum esse, fastuosum universalis en fuisse prohibitum, non quod Rom. uam a vero Christiano habitus sit non ummus Pontifex, sed quod episcopus Romanae ecclesiae non sit proprius lesiae episcopus, sed primus, quod alios honor episcopis inferioribus non trierum nihil criminis inest, si quispiam ficem universalem dixerit pro primo, dicetur non episcopus universalis, sed ecclesiae episcopus, veluti est Christi Quod Dominus ambitiosam redarguit contentionem, qualis inter seculares

d. MSo, qui Loeschero praesto erat, hic adlegitur: commentantur, et in margine ptum erat: alii antevertunt.

Jen: 66 dist